Σήμερα στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενούμε τον εκπαιδευτικό και συγγραφέα Ιωάννη Αρβανίτη με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Η αγάπη είναι η απάντηση» από τις εκδόσεις Γραφή.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Από τις εκδόσεις Γραφή, κυκλοφορεί το τρίτο σας βιβλίο. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
I.Α. Εγώ σας ευχαριστώ. Είναι τιμή για έναν «άγνωστο» στο μεγάλο κοινό συγγραφέα σαν εμένα να δίνει συνέντευξη σε ένα περιοδικό με τη δική σας παρουσία στον χώρο των τεχνών. Αγαπώ τον τίτλο σας!
Η συγγραφή ήρθε περισσότερο ως ανάγκη παρά ως εκπλήρωση ενός ονείρου, και σίγουρα δεν ήρθε από τύχη. Το ταξίδι ξεκινά πολύ νωρίς. Θυμάμαι τον εαυτό μου από το νηπιαγωγείο να σκαρφίζομαι παραμύθια που η νηπιαγωγός με έβαζε στο τέλος της ημέρας να λέω στα παιδιά. Τα παραμύθια, που έγιναν σιγά σιγά φανταστικές ιστορίες, με συντρόφευαν σε όλη την ταραγμένη πορεία της εφηβείας μου και μου έδιναν μια έξοδο διαφυγής σε κόσμους ιδανικούς. Κάποιες από αυτές τις ιστορίες, δουλεμένες ξανά, μέσα από τη γνώση ενός ανθρώπου που πέρασε από τα σκοτάδια και βγήκε δυνατός, υπάρχουν στο πρώτο μου βιβλίο «Παράξενες Μέρες». Το βιβλίο αυτό ήταν ένας φόρος τιμής σε αυτό τον νεαρό παραμυθά που μέσα από ιστορίες του έμαθε να αγαπά τα πάντα, ακόμα και τα σκοτάδια, και να πιστεύει στην Αγάπη και τη Μαγεία που έχουν δημιουργήσει τον κόσμο.
Στη συνέχεια, παράλληλα με τις σπουδές μου (Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας) ασχολήθηκα με τη μελέτη της αρχαίας και της εσωτερικής φιλοσοφίας, των θρησκειών, των πολιτικών συστημάτων και την κοινωνιολογία, προσπαθώντας έτσι να δώσω όλα τα θρεπτικά υλικά που χρειάζονταν οι ιδέες μου για να αναπτυχθούν, να δυναμώσουν και να δημιουργήσουν τη δική μου κοσμοθεωρία. Για να μπορέσω να δώσω απάντηση στις ερωτήσεις που βασάνιζαν τον έφηβο εαυτό μου για τη ζωή, το Σύμπαν και τα πάντα. Τα βιβλία ήταν πάντα οι καλύτεροι σύντροφοι σε αυτή την αναζήτηση, μέχρι να συναντήσω τον αγαπημένο μου Δάσκαλο που με βοήθησε να βρω τον Εσωτερικό μου Εαυτό και να τον αγαπήσω. Η υπόσχεσή μου σε εκείνον ήταν να προσπαθήσω, με όποιον τρόπο μπορώ, να γίνω αγωγός του Φωτός για όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Η συγγραφή, το βιβλίο αυτό, και αυτά που θα ακολουθήσουν, αποτελούν έναν από αυτούς τους τρόπους.
«Η αγάπη είναι η απάντηση» είναι ένα βιβλίο θετικής ενέργειας και αυτοβοήθειας. Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε ένα βιβλίο αυτοβοήθειας;
Ι.Α. Ένα από τα πιο βασικά πράγματα που μου δίδαξαν οι εμπειρίες μου σε αυτό το υπέροχο ταξίδι που λέγεται ζωή, είναι πως η πραγματική ευτυχία έρχεται μόνο μέσα από την εσωτερική γαλήνη. Προφανώς δεν ανακάλυψα την Αμερική. Όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι έχουν διδάξει αυτή την αλήθεια, από την αρχαιότητα. Κι εγώ την είχα ακούσει για πρώτη φορά στα εφηβικά μου χρόνια, μα τότε δεν μπορούσα να κατανοήσω το μέγεθος της σημασίας της για την ευτυχία μου πριν γίνει δική μου βιωματική γνώση. Άλλωστε ό,τι κι αν διδαχτούμε, δεν θα το κατανοήσουμε ποτέ πλήρως αν δεν γίνει δικό μας μέσα από την εμπειρία.
Η δική μου εμπειρία λοιπόν μου έχει διδάξει ότι η πραγματική εσωτερική γαλήνη μπορεί να έρθει μέσα από πράξεις ανιδιοτελούς προσφοράς και Αγάπης που ενισχύονται και τροφοδοτούνται μέσα από τη συνεχή προσευχή και τον διαλογισμό και αντίστροφα. Αυτός είναι τουλάχιστον ο δικός μου δρόμος.
Η προσευχή και ο διαλογισμός με βοήθησαν να έρθω σε επαφή με τον Εσωτερικό μου Εαυτό, τον Θεϊκό μου Πυρήνα. Κατάφερα να βιώσω την παρουσία του Θεού που κατοικεί μέσα μου, όπως και σε όλα τα πλάσματα, και να επικοινωνήσω μαζί Του. Έτσι κατάφερα να Τον Αγαπήσω ξανά και μέσα από Αυτόν να αγαπήσω τον εαυτό μου και όλη τη δημιουργία χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση. Τότε πλέον έκανε την εμφάνισή της η εσωτερική γαλήνη.
Σαφώς έχω ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μου μέχρι να καταφέρω να γίνει μια μόνιμη κατάσταση στη ζωή μου. Τουλάχιστον όμως ξέρω πλέον πού να στραφώ για να ηρεμήσω όταν εμφανίζονται οι «καταιγίδες» της ζωής και ο φόβος ή ο εγωισμός προσπαθούν να με καταλάβουν.
Η προσευχή και ο διαλογισμός ηρεμούν τον κατώτερο νου, ο οποίος έχει την τάση να ασχολείται με τα εξωτερικά και να παρασύρεται από τις περιστάσεις. Είναι επιρρεπής στη δράση του εγωισμού και του φόβου κι αν δεν τον ελέγχεις σε οδηγεί στη σύγχυση και τη δυστυχία. Μόνο όταν ο κατώτερος νους ηρεμήσει και είναι γαλήνιος μπορεί να δεχτεί τη φώτιση του Πνεύματος και να γνωρίσει τις πνευματικές αλήθειες, με αποτέλεσμα να εξελιχτεί στον ανώτερο Νου που θα δημιουργήσει μια θαυματουργή ενότητα με την Ψυχή και την Καρδιά. Κι επειδή ο καθένας μας είναι ναός του Θείου Πνεύματος, η γνώση της Αλήθειας θα έρθει από μέσα, από το «Πνεύμα του Χριστού», όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος. Αυτό που κατοικεί μέσα στον καθένα από εμάς.
Σε αυτή την εσωτερική γαλήνη και κατά την διάρκεια των προσευχών και των διαλογισμών μου έχω κάνει – άπειρες μου φαίνεται – συζητήσεις με τον Εσωτερικό μου Εαυτό. Εκείνος με τη σοφία του μου έχει διδάξει πολλά και με έχει βοηθήσει να βιώνω μια ευτυχία για την οποία δοξάζω καθημερινά τον Θεό.
Κάποια από τα συμπεράσματα και τις γνώσεις που έχω αποκομίσει μέσα από αυτές τις συζητήσεις, ήθελα να μοιραστώ με τον κόσμο, με την μορφή στοχασμών, σε αυτή την «σειρά» των βιβλίων, για τρείς λόγους:
Πρώτον, γιατί πιστεύω ότι μπορούν να απαντήσουν και σε ερωτήσεις άλλων ανθρώπων. Άλλωστε όλοι μοιάζουμε πολύ περισσότερο από αυτό που πιστεύουμε. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που διαπίστωσα μέσα από αυτές τις συζητήσεις.
Δεύτερον, γιατί ελπίζω να παρακινήσουν κάποιους ανθρώπους να στραφούν στον Εσωτερικό τους Εαυτό και να επικοινωνήσουν με αυτή την αστείρευτη πηγή γνώσης που υπάρχει μέσα μας. Να θυμηθούν ότι ο Θεός κατοικεί στον καθένα μας και περιμένει να Τον «χρησιμοποιήσουμε» για την πρόοδο και την ευημερία μας.
Τρίτον, γιατί η ευτυχία γίνεται μεγαλύτερη όταν την μοιράζεσαι!
Ένα βιβλίο επίκαιρο όσο ποτέ αφού έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει αγάπη, ενσυναίσθηση. « Ας ανάψουμε και πάλι τη φλόγα της Αγάπης μέσα μας και αυτή θα φουντώσει και θα ενωθεί με τις αντίστοιχες φλόγες των αδελφών μας που κάνουν την ίδια προσπάθεια», διαβάζουμε σε ένα σημείο στο βιβλίο σας. Ζούμε σε έναν κόσμο που νοσεί;
Ι.Α. Αν νοσεί ο κόσμος; Χμ… Νομίζω πως δεν νοσεί ο κόσμος αλλά η άποψή μας για τον κόσμο! Πιστεύω πως δεν βρίσκουμε την ευτυχία στον κόσμο, τη βρίσκουμε μέσα μας και την προσφέρουμε στον κόσμο. Τη βρίσκουμε μέσα μας γιατί η ευτυχία δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες, από τα πράγματα που έχουμε ή δεν έχουμε, από τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν ή από τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε. Η ευτυχία είναι μια κατάσταση της ψυχής, μια επιλογή, μια στάση ζωής. Ευτυχία είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας, να δεχόμαστε τις αδυναμίες μας, να εκφράζουμε τις αξίες μας, να ακολουθούμε τα όνειρά μας, να βρίσκουμε χαρά στις μικρές στιγμές. Η ευτυχία δεν είναι ένας προορισμός, αλλά ένα ταξίδι. Και το ταξίδι ξεκινά από εμάς, αγκαλιάζει όλο τον κόσμο και καταλήγει στην ενότητα με τα πάντα, στον Ένα.
Όταν βρίσκουμε την ευτυχία μέσα μας, τότε γινόμαστε αγωγοί φωτός και αγάπης για τον κόσμο. Δίνουμε χωρίς να περιμένουμε κάτι σε αντάλλαγμα, γιατί συνειδητοποιούμε πως ότι χρειαζόμαστε υπάρχει μέσα μας ήδη. Βοηθάμε χωρίς να κρίνουμε και συγχωρούμε χωρίς να θυμώνουμε, αφού έχοντας αναγνωρίσει τις αδυναμίες μας κατανοούμε πως όλοι έχουν τις δικές τους. Συμπονούμε χωρίς να λυπόμαστε γιατί έχουμε αποχωριστεί από την λύπη και πρώτα από όλα από την αυτολύπηση.
Δεν βρίσκουμε την ευτυχία στον κόσμο, τη βρίσκουμε μέσα μας και την προσφέρουμε στον κόσμο. Την προσφέρουμε στη δουλειά μας, στην οικογένεια μας, στους φίλους μας, παντού. Προσφέροντας την ευτυχία μας στη δουλειά μας, την κάνουμε ευλογία. Προσφέροντας την ευτυχία μας στην οικογένεια μας δημιουργούμε ευτυχισμένους ανθρώπους. Προσφέροντας την ευτυχία μας στους φίλους μας τους κάνουμε οικογένεια μας. Προσφέροντας την ευτυχία μας στον κόσμο μας, δημιουργούμε τον Παράδεισο και ζούμε μέσα σε αυτόν.
Ας μην περιμένουμε λοιπόν να βρούμε την ευτυχία στον εξωτερικό κόσμο. Ας την αναζητήσουμε μέσα μας για να γεμίσουμε με αυτήν το κόσμο μας. Έτσι ο κόσμος δεν θα μπορεί να μας απογοητεύσει, αφού δεν θα περιμένουμε από εκείνον να μας γεμίσει ευτυχία. Εμείς θα τον γεμίζουμε.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Η αγάπη είναι η απάντηση
«Ο καθένας μας επιλέγει τα υλικά με τα οποία δημιουργεί τον κόσμο του. Εγώ επιλέγω αγάπη, κατανόηση και χαμόγελο» διαβάζουμε στο βιβλίο σας. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Πόσο εύκολο όμως είναι να χαμογελάει κανείς με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας;
Ι Α. .Σοφία είναι να μη χάνεις το χιούμορ σου, ό,τι κι αν συμβαίνει. Όπως ανέφερα και πριν δεν πρέπει να αφήνουμε τον κόσμο να μας απογοητεύει και να μας στερεί το χαμόγελο που είναι η αυθεντική εκδήλωση της ζωής. Είναι δύσκολο να το πετύχεις αυτό σε έναν κόσμο που έχει θεοποιήσει το ψέμα και πολέμα ανηλεώς την αλήθεια. Σε έναν κόσμο που μας μεγαλώνει διδάσκοντάς μας από τις πρώτες μας στιγμές ότι η καλοσύνη είναι αδυναμία που μας εκθέτει σε θανάσιμο κίνδυνο. Σε έναν κόσμο που προσπαθεί να πείσει την Ψυχή μας ότι μόνο αυτό το κλουβί της αγωνίας στο οποίο την έχουμε φυλακίσει υπάρχει και τίποτε άλλο. Να την πείσει ότι αυτό το κλουβί είναι η ασφάλεια και ότι έξω απ’ αυτό υπάρχει η κόλαση. Είναι δύσκολο να αρνηθούμε την ψευδαίσθηση της ασφάλειας της φυλακής μας. Αυτή είναι η κατάντια του ανθρώπου. Είναι τρομερά δύσκολο να νικήσουμε τον φόβο. Είναι δυσκολοκατόρθωτο να αρνηθούμε κάθε κακιά συνήθεια, το ξέρω. Αλλά ξέρω, επίσης, ότι μπορώ να το κάνω. Μπορώ να το κάνω, επειδή έχω το κλειδί που ανοίγει την πόρτα αυτής της φυλακής. Το έχω πάντα μαζί μου, όλοι μας το έχουμε. Κι αυτό είναι ταυτόχρονα και το κλειδί του Παραδείσου. Έχω την Αγάπη! Η Αγάπη είναι το κλειδί. Αυτή είναι η μνήμη του Παραδείσου, αυτή που δεν μ’ αφήνει να ξεχάσω την καταγωγή μου. Επιλέγω να ζήσω τη ζωή μου με Αγάπη. Κάθε φορά που η συνήθεια και ο φόβος με ωθούν να αντιδράσω με εγωισμό και κακία, εγώ αντιστέκομαι. Σπάω τη συνήθεια, νικώ τον φόβο και απαντώ με αγάπη. Μπορώ να ελευθερώσω την Ψυχή μου με τη δύναμη της Αγάπης. Ο καθένας μας μπορεί. Είναι θέμα επιλογής. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα του βιβλίου. Το χαμόγελο λοιπόν είναι επιλογή, είναι αντίσταση, είναι επανάσταση. Και κάθε επανάσταση δεν την κάνεις όταν τα πράγματα είναι εύκολα. Την κάνεις όταν όλα γύρω σου είναι δύσκολα.
Αυτό που λέω λοιπόν στους μαθητές μου είναι:
«Ναι, το ξέρω πως με όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι πολύ δύσκολο να βρίσκεις την δύναμη να γελάς, μα κάνε το για αντίδραση στο σκοτάδι, γιατί το γέλιο είναι πάντα, τουλάχιστον, μια χαραμάδα Φωτός. Όσο σοβαρή κι αν είναι μια κατάσταση αστειεύσου μαζί της. Θα σε βοηθήσει να δεις πιο καθαρά το δώρο που υπάρχει σ’ αυτήν. Γέλα λοιπόν και κάνε τους άλλους να γελούν, αλλά πάντα με σεβασμό. Μάθε να γελάς με τους άλλους, όχι εις βάρος των άλλων. Ταυτόχρονα αγωνίσου για να αυξάνουν κάθε μέρα οι λόγοι που έχουν τα πλάσματα αυτού του κόσμου να γελάνε και να λιγοστεύουν οι λόγοι που έχουν για να κλαίνε. Να βλέπεις πάντα τη φωτεινή πλευρά της ζωής. Μάθε να αναγνωρίζεις το χιούμορ του Δημιουργού και δείξε το και στους άλλους. Βάζοντας το χιούμορ στη ζωή σου θα βιώσεις την πιο όμορφη λιακάδα, ακόμη και στις πιο συννεφιασμένες μέρες.»
Έχουν προγραμματιστεί παρουσιάσεις του βιβλίου σας το επόμενο χρονικό διάστημα;
Ι.Α. Οι παρουσιάσεις του βιβλίου είναι πολύ σημαντικές για μένα γιατί είναι μια ευκαιρία να αλληλοεπιδράσω με τους αναγνώστες που αγκαλιάζουν το βιβλίο μου. Να ακούσω τις απόψεις τους και να απαντήσω στις απορίες τους. Σαφώς λοιπόν και σχεδιάζουμε κάποιες παρουσιάσεις. Θα ξεκινήσουμε από το Βόλο που είναι ο τόπος που ζω και εργάζομαι, θα συνεχίσουμε στα Τρίκαλα που είναι η έδρα του εκδοτικού οίκου Γραφή, που έφερε στον κόσμο κι αυτό το «παιδί» μου, και έπειτα Αθήνα και ίσως Θεσσαλονίκη. Και μετά θα δείξει. Η ζωή τα σχεδιάζει καλύτερα και την εμπιστεύομαι απόλυτα.
Διαβάζουμε στο εξώφυλλο του βιβλίου σας, ότι είναι το πρώτο βιβλίο θετικής ενέργειας και αυτοβοήθειας. Το επόμενο έχει ήδη γραφτεί και περιμένει υπομονετικά να εκδοθεί ή το γράφετε αυτή την περίοδο;
Ι.Α. Αυτή την στιγμή ετοιμάζω το τρίτο βιβλίο. Οπότε ναι, το επόμενο περιμένει υπομονετικά να κάνει τα πρώτα του βήματα το πρώτο. Δεν υπάρχει βιασύνη. Από τότε που συνειδητοποίησα πως ο χρόνος είναι φίλος μου έπαψα να ανησυχώ για αυτά που δεν εξαρτώνται από μένα.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη υπάρχει κάτι που θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας;
Ι.Α Ναι, μιας και μου δίνεται αυτή την ευκαιρία θα ήθελα να απευθυνθώ σε κάθε έναν αναγνώστη αυτής της συνέντευξης και να του ή της ζητήσω μία χάρη, σα να την ζητώ από τον αδερφό ή την αδερφή μου:
Σου ζητώ να θυμάσαι να αγαπάς τον Εαυτό σου. Όχι το Εγώ σου, είναι διαφορετικό. Είναι άλλο το αγαπώ τον Εαυτό μου και άλλο είμαι εγωιστής. Όταν αγαπώ πραγματικά τον Εαυτό μου κατανοώ ότι είμαι το ίδιο σημαντικός με κάθε άλλον άνθρωπο αλλά δεν είμαι πιο σημαντικός από κανέναν. Κατανοώ ότι είμαι ένα αναπόσπαστο τμήμα μιας υπέροχης Ενότητας κι όχι ένας μοναχικός ταξιδιώτης. Κατανοώ ότι πρέπει να είμαι ευτυχισμένος για να μπορώ να κάνω ευτυχισμένους και τους υπόλοιπους ανθρώπους και όλα τα πλάσματα γύρω μου. Κατανοώ ότι προσφέροντας Αγάπη στον Εαυτό μου προσφέρω Αγάπη στον Θεό. Άλλωστε, όπως κάθε καλός πατέρας, ο καλύτερος Πατέρας όλων θέλει το παιδί Του να είναι αγαπητό, και το παιδί Του είσαι εσύ.
Θες να γνωρίσεις τι σημαίνει πραγματική ευτυχία; Ένας τρόπος υπάρχει. Όπου κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις, να είσαι Αγάπη.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.
Ι. Α. Και εγώ σας ευχαριστώ και πάλι για αυτή την υπέροχη ευκαιρία που μου δώσατε. Είμαι ευγνώμων και εύχομαι κάθε ευλογία σε εσάς και σε όλους όσους εργάζονται στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών!
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
