Με ένα βιβλίο που ξεχωρίζει, φέτος το καλοκαίρι, η Σόνια Σαουλίδου δίνει ιδιαίτερο κλίμα και τέμπο στο μυθιστόρημά της, με τίτλο που δημιουργεί ερωτηματικά. Ποιο είναι «Το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ» και προπάντων ποια είναι η κυρία Ρέμικ; Παίζοντας έξυπνα με τον τίτλο, η συγγραφέας δεν μας αποκαλύπτει παρά μονάχα προς το τέλος για ποια από τις δύο Ρέμικ μιλά, για τη μάνα ή για την κόρη.
Προσωπική άποψη: Κωνσταντίνα Μόσχου
Είμαστε τα λάθη μας ή τα λάθη των άλλων;
Μέσα από την τραγική ιστορία της οικογένειας Ρέμικ, που σπάει σε δύο ιστορίες στο βιβλίο, στο χθες και στο σήμερα, η ζωή της κυρίας Άγκα Ρέμικ, διευθύντριας πλέον στο Καθολικό Δημοτικό Σχολείο Η Ιωάννα της Λωρραίνης, κατακερματίζεται για μια ακόμα φορά. Καθώς τη συλλαμβάνουν ως ύποπτη για τον φόνο μιας μικρής μαθήτριάς της, οι συντοπίτες της την αντιμετωπίζουν εχθρικά και την εξοβελίζουν από την κοινωνία τους.
Οι άνθρωποι είναι σκληροί και ανόητοι συνάμα. Η ευαισθησία τους ξεκινάει από την τιμωρία και τελειώνει στην τιμωρία. Θέλουν δικαιοσύνη και τελικά δημιουργούν περισσότερη αδικία και θύματα.
Ακόμα χειρότερη γίνεται η κατάσταση όταν αποκαλύπτονται λεπτομέρειες από την προηγούμενη ζωή της Άγκα, την οποία κρύβει με κάθε θυσία. Όταν οι τοπικές εφημερίδες μαθαίνουν για το παρελθόν της, ο τόπος βοά: η Άγκα είναι το άτυχο παιδί μιας κατεστραμμένης οικογένειας. Πριν από τριάντα χρόνια, ο πατριός της πυροβόλησε τη μητέρα της και αυτοπυροβολήθηκε, ενώ η μικρή της αδερφή εξαφανίστηκε μυστηριωδώς την ίδια μέρα.
Η Άγκα Ρέμικ απολύεται από το σχολείο και βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι της, και εκεί διαπιστώνει ο αναγνώστης πόσο ταιριαστό είναι το όνομα του σχολείου, αφού οι φωνές όπως ακριβώς εκείνες της Ιωάννας την ακολουθούν. Είναι τρελή ή δολοφόνος; Είναι αθώα ή μήπως πληρώνει κάποιο λάθος δικό της ή των άλλων; Είμαστε τα λάθη μας και τα λάθη των άλλων και η Άγκα Ρέμικ δεν θα ξεφύγει από τον κανόνα. Στην ουσία είναι μια ιστορία που διχοτομείται, ακριβώς όπως και ο ίδιος ο χαρακτήρας της Άγκα, που ζει μόνη της με φανταστικούς φίλους.
Όλα ήταν εναρμονισμένα με τη ζωή. Από την ασήμαντη καρύδα μέχρι τον ανέμελο σκίουρο. Όλα είχαν το μερίδιό τους σε μια ευτυχία που είχε αποβάλει την Άγκα. Την είχε πετάξει έξω από το πάρτι, γιατί ήταν επιβλαβής ύπαρξη. Μα και τα επιβλαβή δεν αποτελούν μέρος της αρμονίας της φύσης; Γιατί εκείνη δεν είχε θέση ούτε καν εκεί;
Εξαιρετικά τα περισσότερα κεφάλαια, διαβάζονται χωρίς ανάσα, προσπαθώντας να ανακαλύψεις τι κρύβεται πίσω από τους περίεργους φόνους του τότε και του τώρα. Ακολουθείς τον Τόμας, τον αστυνομικό με το μυστηριώδες επίσης παρελθόν –μια και έχασε κι εκείνος τη μικρή του κόρη, όπως εξαφανίστηκε και η Μάργκο, αδερφή της Άγκα–, και ψάχνεις σε ομιχλώδες τοπίο να ανακαλύψεις ποια είναι η σχέση μεταξύ τους. Πολύ καλά δεμένη η πλοκή και ωραία γλώσσα, χυμώδης και σταράτη, σαν πολλές μικρές θύελλες που παρακινούν τον αναγνώστη να συνεχίσει ως το τέλος.
Βήματα ακούστηκαν να σπάνε τα ξερά κλαδιά που μέρες τώρα σκέπαζαν το χώμα. […] Ο Τόμας έγερνε το κεφάλι του μια προς τ’ αριστερά και μια προς τα δεξιά, μπας κι έβλεπε καλύτερα μες στο σκοτάδι, αλλά μάταια. Δυστυχώς δεν μπορούσε να διακρίνει τίποτα. Ένα γαργαλητό, σαν ποδαράκια σαρανταποδαρούσας, άρχισε να σκαρφαλώνει από το κάτω μέρος της ραχοκοκαλιάς του μέχρι επάνω στη λακκούβα του αυχένα. Αν ήταν αυτό το κτήνος, το κτήνος του Κέιπ Κόραλ, η ζωή του κινδύνευε έτσι επιπόλαια που είχε βγει να ψάχνει, χωρίς όπλο πάνω του.
Και βέβαια, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω το πρόσωπο που ξεσηκώνει τις πιο πολλές θύελλες. Πρόκειται για τη μητέρα της Άγκα, την Μπέτι Μπι, με εμφάνιση και χαρακτήρα αλά Μονρό, παιδί στους τρόπους και στη σκέψη, και ταυτόχρονα εκρηκτική γυναίκα. Η Μπέτι Μπι δεν διστάζει να βρει δικαιολογίες για καθετί που μοιάζει απαγορευμένο, σε αντίθεση με τον άντρα της και πατέρα της Άγκα.
Είναι ποτέ δυνατό να έχεις το καλύτερο και να το θέλεις μόνον εσύ;
Η Μπέτι Μπι είναι τελικά μια κωμικοτραγική φιγούρα, από τους πιο συμπαθείς χαρακτήρες του βιβλίου και ο άνθρωπος κλειδί στην υπόθεση. Δεν μαθαίνουμε περισσότερα από όσα θέλει να μας αφήσει στη διαδρομή του βιβλίου η συγγραφέας, ούτε καν ολοκληρωμένη τη σκηνή του φόνου, η οποία περιγράφεται προς το τέλος του βιβλίου, σε ένα πραγματικά συγκλονιστικό κεφάλαιο.
Ήταν από τα θηλυκά που αρνείσαι να πιστέψεις ότι θα δώσουν όρκους αιώνιας πίστης, που –προς Θεού!– δεν πρέπει να δίνουν όρκους αιώνιας πίστης. Κι όμως τους έδωσε.
Το έτερον ήμισυ της Μπέτι Μπι είναι ένας εξωστρεφής χαρακτήρας, ο Ρίτσαρντ, πετυχημένος δικηγόρος. Μέχρι πόσο μπορεί να αντέξει τον ιδιόμορφο χαρακτήρα της και τις εκρήξεις της μικρής προγονής του Άγκαθα; Eδώ, η συγγραφέας δημιουργεί μια προσωπικότητα αληθινή, θαρρείς πως ζωντανεύει μέσα από τις σελίδες, ακόμα και μέσα από το ψέμα του. Στα ύψη και στο έρεβος, καθώς βουτά ο κάθε χαρακτήρας, ξέρουμε πολύ καλά πού θα καταλήξει αυτή η σχέση.
Και εδώ κρύβεται η γοητεία αυτού του είδους της αστυνομικής λογοτεχνίας: γίνεται βαθιά τομή, ως τα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης, για να μάθουμε όχι από περιέργεια όπως συμβαίνει σε έναν αληθινό φόνο. Στο βιβλίο εστιάζουμε κοντά, και αυτό το ζουμ θα μας δώσει τη λύτρωση, γιατί ένας άνθρωπος σκοτώνει και μάλιστα σε μια σχέση δυνατή, που θα νόμιζες ότι δεν θα τελειώσει ποτέ.
Αποκλείεται να ήξερε. Ήταν τόσο απίθανο να το γνωρίζει η Μπέτι Μπι, που κι ο ίδιος σθεναρά θα υπερασπιζόταν την ψευδή αθωότητά του· γιατί, όταν το ψέμα είναι ισχυρό, έχει ίσο δικαίωμα στις δάφνες με την αγνή σαν νεραϊδοκόρη αλήθεια. Όταν το ψέμα είναι ισχυρό, οι ίδιοι οι ψεύτες το θεωρούν αλήθεια και είναι ικανοί να σου πάρουν το κεφάλι κατά την υπεράσπισή τους.
Ξεκινώντας λοιπόν από τα λάθη του παρελθόντος, η σημερινή κυρία Ρέμικ έχει πλαστεί σύμφωνα με αυτά, γεμάτη ενοχές και μάλιστα έχοντας επιλεκτική μνήμη σε γεγονότα που τη συνταράζουν, όπως ο φόνος της μικρής μαθήτριάς της και άλλων που διαπράττονται στην πορεία. Είναι η δικαιοσύνη των ανθρώπων ή η αυτοτιμωρία που οδηγεί τη Ρέμικ να πιστεύει ότι έχει αμαρτήσει; Αυτό θα το μάθουμε έπειτα από συνεχείς ανατροπές καθώς το βιβλίο οδεύει στο τέλος, με γεγονότα που δεν θα περίμενε ο αναγνώστης.
Έτσι είναι οι αλήθειες που κρύβεις για χρόνια; Έρχονται σαν ξαφνικός θάνατος ή, μάλλον, σαν πρόωρη γέννα; Πεθαίνουν κάποτε οι σιωπές; Ένα ρεύμα διαπέρασε το σώμα της. Από τις πατούσες τρυπούσε κι ανέβαινε γλείφοντας τα κόκαλα, απλωνόταν κάτω απ’ το στέρνο και μετά πάλι μαζευόταν να περάσει από το λάρυγγα, εκεί όπου κάθονται οι αλήθειες σαν κόμποι.
Η αλήθεια λοιπόν της κυρίας Ρέμικ μάς οδηγεί σε σκέψεις στο τέλος του βιβλίου, και αφού η πλοκή φουντώνει με δράση από το εξαιρετικό δίδυμο των αστυνομικών, τον Τόμας και τη Σάντρα. Έτσι κι αλλιώς όλοι έχουν μια ιδιαιτερότητα. Είναι μπλεγμένοι ως το κόκαλο σε τούτη την ιστορία και δεν έχουν παρά να δώσουν τη λύση.
Το καλό σε ένα βιβλίο είναι να καταφέρνει ο συγγραφέας να σε παίρνει μαζί του και να σε πηγαίνει σε άλλες εποχές, σε άλλους τόπους. Στην περίπτωση της Σόνιας Σαουλίδου, η γραφή θυμίζει εκείνη μιας ώριμης Αμερικανίδας συγγραφέα, και αυτό είναι πολύ μεγάλο προσόν. Να μου το θυμηθείτε ότι θα έχουμε να δούμε και άλλη σπουδαία δουλειά της με αληθοφανή μυθοπλασία και εξαίσιους χαρακτήρες, χιούμορ, σαρκασμό και έξυπνο λόγο, μεγάλο ατού για την crime λογοτεχνία.
Περίληψη Το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ: Ποιο είναι το χειρότερο παιχνίδι που μπορεί να παίξει το μυαλό σου;
Το μόνο που θυμάμαι είναι θολές εικόνες, ανθρώπους σαν σκιές να περιφέρονται βιαστικά γύρω μου ψάχνοντας τη θέση τους στο χωροχρόνο, και ήχους να μπερδεύονται ανάμεσά μας, να μας τυλίγουν, μέχρις ότου ένα πελώριο κόκκινο, σαν κύμα που γιγαντώνεται, ορμάει επάνω μας και μας σκεπάζει. Σιγή για λίγο, κι έπειτα ο ήχος έρχεται υπόκωφος.
1-8-7, επαναλαμβάνω, 1-8-7, καλώ ενισχύσεις.
Νεκρό παιδί στο Καθολικό Δημοτικό Σχολείο Η Ιωάννα της Λωρραίνης.
Στο σημείο η ύποπτη. Η διευθύντρια Άγκα Ρέμικ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΓΚΑ ΡΕΜΙΚ. Το παιδί της τραγωδίας του Σαν Αντόνιο του Τέξας τα Χριστούγεννα του 1989. Ο πατριός μου πυροβόλησε τη μητέρα μου κι έπειτα έδωσε τέλος στη ζωή του. Η μικρή μας Μάργκο από την τρομάρα της το έσκασε και δεν είναι πλέον παρά ένας φάκελος που έκλεισε, ενός παιδιού που δε βρέθηκε ποτέ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΓΚΑ ΡΕΜΙΚ. Η κατάρα πίσω από κάθε τραγωδία.
Η γυναίκα που απελπισμένα προσπαθεί να σας μοιάσει. Έχω μια όμορφη γάτα, τη Ζόι, και μια έξυπνη κούκλα, τη Ζακλίν.
Έχω μια γειτόνισσα που πουλάει τη ζωή μου στον Τύπο. Έχω ένα βασανιστικό ερώτημα που με στοιχειώνει.
Ποια είμαι; Τι είμαι;
Απεγνωσμένα, πλέον, σας ζητάω να με βοηθήσετε να το ανακαλύψω.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Το αμάρτημα της κυρίας Ρέμικ
Συγγραφέας: Σόνια Σαουλίδου
Εκδόσεις: Bell
Σελίδες: 368
ISBN: 978 960 620 871 3
Ημ. Έκδοσης: 6/2021
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
