Ανεμοδαρμένα Ύψη. Πληγωμένο νεανικό πάθος είναι ο τίτλος που θα έδινα στο κλασικό βιβλίο της Έμιλι Μπροντέ, που έχει αγαπηθεί και διαβαστεί από χιλιάδες αναγνώστες στο πέρασμα του ενάμιση αιώνα από την κυκλοφορία του. Ένα βιβλίο που υμνεί τον πόθο και το πάθος ενός νέου ζευγαριού που ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να δουν τον έρωτα τους να ευδοκιμεί.
Προσωπική άποψη: Παρασκευή Παρίσση
Ανεμοδαρμένα Ύψη, ένας τίτλος βιβλίου τόσο χαρακτηριστικός, που είμαι σίγουρη ότι όποιον και αν ρωτήσεις θα το γνωρίζει ανεξαρτήτως αν το έχει διαβάσει ή όχι. Το βιβλίο αναφέρεται σε μία περιοχή που ταλαιπωρείται από τους ισχυρούς ανέμους της φύσης και στους ανθρώπους που ζουν εκεί. Το συγκλονιστικό είναι ότι η αφήγηση δίνει έμφαση περισσότερο στους χαρακτήρες των ηρώων πάρα στην ατμόσφαιρα της εποχής. Είναι από τα βιβλία που βιώνεις τις έντονες ψυχικές διακυμάνσεις των πρωταγωνιστών και συνειδητοποιείς ότι η υπερηφάνεια πολλές φορές φέρνει δυστυχία.
Η αγάπη είναι σαν τις φυλλωσιές που αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου ή σαν τους αιώνιους βράχους που είναι ριζωμένοι πολύ μέσα στη γη.
Πώς γίνεται δύο άνθρωποι, δύο αδερφές ψυχές, να μετατραπούν σε ζωντανούς νεκρούς; Τι γίνεται όταν δύο άνθρωποι νιώθουν ότι ο άλλος είναι πιο πάνω από τον εαυτό του ή ο ίδιος ο εαυτός του; Και όμως μπορεί να γίνει, αγαπημένοι μου αναγνώστες, όταν οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για να ευδοκιμήσει ο σπόρος του έρωτα. Αν διαβάσετε το βιβλίο, είμαι σίγουρη ότι θα αισθανθείτε την έντονη προσωπικότητα του Χίθκλιφ, που από ένα αθώο παιδί μετατράπηκε σε έναν μνησίκακο, σκληρό ενήλικα. Το μίσος που φύτρωσε μέσα στην ψυχή του ήταν τόσο μεγάλο, που η μόνη του ευχαρίστηση για να επιβιώσει ήταν η εκδίκηση και η απόλαυση που γευόταν από τη σύνθλιψη των δεκτών του. Η οργή του ήταν τόσο έντονη, που το δηλητήριο που έσταζε στο πέρασμά του ήταν τόσο καυστικό, που τίποτα δεν επιβίωνε, όλα συνθλίβονταν και μόνο ανθρώπινα συντρίμμια έμεναν. Αλλά το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν αποδέχτηκε την πραγματικότητα στο τέλος της ζωής του, δηλαδή ότι δεν μπορεί να επηρεάσει τη ροή των γεγονότων που αγκαλιάζουν τις νέες γενιές, προσπάθησε να απελευθερωθεί από τα δεσμά του.
Κάθριν: «Θα ξέπεφτα πολύ αν παντρευόμουν τώρα τον Χίθκλιφ, κι αυτός δεν θα μάθει ποτέ πόσο τον αγαπώ, και όχι επειδή είναι ωραίος, Νέλι, αλλά επειδή είναι ο εαυτός μου περισσότερο ακόμα και από εμένα».
Το αξιοθαύμαστο είναι πως ένα κορίτσι τόσο μικρό και αγνό έγραψε ένα βιβλίο με τόσο έντονο μίσος στην ψυχή του ήρωά της, πριν ακόμη γευτεί η ίδια το πάθος. Ίσως οι δύσκολες συνθήκες που μεγάλωσε, με όλα τα προβλήματα υγείας που είχε, οι ιστορίες που έβλεπε και άκουγε να την οδήγησαν να γράψει ένα και μοναδικό, αιώνιο βιβλίο που θα ζει ανάμεσά μας. Το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» και «οδόντα αντί οδόντος» είναι αυτό που ταιριάζει στον πρωταγωνιστή μας για να καταλάβετε πώς λειτουργούσε σε όλη τη ζωή του, γιατί η παιδική ψυχή γίνεται μαύρη αν πληγωθεί πολύ και η οργή δεν μπορεί να χαλιναγωγηθεί. Όλη η άποψή μου στηρίζεται στον Χίθκλιφ γιατί είναι τόσο έντονη η προσωπικότητά του, που θεωρώ ότι είναι υπεύθυνος για όλη τη ροή της ιστορίας. Είναι αυτός που κινεί τα νήματα και χρησιμοποιεί τους γύρω του σαν ανδρείκελα για να ικανοποιήσει την ακόρεστη δίψα του για εκδίκηση.
Η ιστορία όλη στηρίζεται στην αφήγηση της οικονόμου, που είχε την τύχη να γευτεί και τις δύο οικογένειες που ζουν και αναπνέουν μέσα στο βιβλίο, βιώνοντας όλα τα ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα που έλαβαν χώρα. Η ιστορία γίνεται γνωστή όταν ένας ενοικιαστής έρχεται να γνωρίσει τον σπιτονοικοκύρη του (Χίθκλιφ) στα ανεμοδαρμένα ύψη, έναν ζωντανό δαίμονα.
Χίθκλιφ: «Μείνε για πάντα κοντά μου, πάρε όποια μορφή θέλεις, έλα τρέλανέ με. Αχ, Θεέ μου! Είναι απερίγραπτο! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τη ζωή μου! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την ψυχή μου!»
Θα πρέπει να σημειώσω ότι υπάρχει και το στοιχείο του μεταφυσικού στο βιβλίο, χωρίς αυτό να το κατατάσσει σε γκόθικ μυθιστόρημα (αφού η Κάθριν στοιχειώνει τα Ανεμοδαρμένα Ύψη και εκφράζεται ελεύθερα για να απελευθερωθεί), ούτε μπορώ να πω ότι είναι ένα βιβλίο που υμνεί τον έρωτα. Θα ομολογήσω ότι, ως αναγνώστρια, ένιωσα ότι είναι ένα βιβλίο που υμνεί την ψυχή και τις σκέψεις των ηρώων.
Η συγκεκριμένη έκδοση του Εκδοτικού Οίκου «Ψυχογιός» που έχω στα χέρια μου είναι πολύ προσεγμένη, με αναλυτικό κατατοπιστικό πρόλογο, που είναι καλύτερα να τον διαβάσετε αφού ολοκληρώσετε την ανάγνωση για να το κατανοήσετε, και από Επίμετρο που, όπως ξέρετε, αγαπώ πολύ, γιατί έχεις τη δυνατότητα να μάθεις περισσότερα για το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου.
Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα γιατί είναι από τα βιβλία που πρέπει να διαβάσετε και εύχομαι να το απολαύσετε. Δεν είναι εύκολο μυθιστόρημα αν δεν νιώσετε τους παλμούς των ηρώων του.
Περιγραφή: Μπορούσε μια κοπέλα να έχει γράψει ένα τέτοιο βιβλίο; Πολλοί αναγνώστες έθεσαν αυτό ακριβώς το ερώτημα αφού διάβασαν τα Ανεμοδαρμένα Ύψη της Έμιλι Μπροντέ, όχι μόνο στην εποχή της αλλά και αργότερα. Ένα σκοτεινό, παθιασμένο, αγωνιώδες και άκρως συναρπαστικό αφήγημα που εκτυλίσσεται στην καρδιά της βικτοριανής Αγγλίας, στις άγριες ερημιές του βορρά, σε τόπους στοιχειωμένους.
Ένας λυσσαλέος έρωτας κυριαρχεί, αυτός ανάμεσα στην τρυφερή, μα και ατίθαση, επαναστατική Κάθριν, και στον απόκοσμο, τραχύ Χίθκλιφ, με τα φαντάσματα των δύο εραστών να κατατρύχουν όσους επισκέπτονται τους τόπους τους. Η σύγκρουση ανάμεσα στον πολιτισμό (με την καταπίεση και την υποκρισία του, αλλά και τη δική του βία) και στην ανεξέλεγκτη φύση είναι επίσης ένα άλλο σημαντικό στοιχείο του μυθιστορήματος, το οποίο φαίνεται να βρίσκεται πιο μπροστά από την εποχή του.
Όταν, μάλιστα, πρωτοκυκλοφόρησε, στα μέσα του 19ου αιώνα, προκάλεσε πολλές συζητήσεις και διαφωνίες, σόκαρε και τάραξε τα νερά. Σήμερα όμως θεωρείται ένα αδιαφιλονίκητο κλασικό ανάγνωσμα με έναν ανέλπιστα μοντέρνο, νεωτερικό αέρα να το διαπερνά. Εξ ου και τα Ανεμοδαρμένα Ύψη ενέπνευσαν ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, μιούζικαλ, μπαλέτα, όπερες, σκετς από τους Μόντι Πάιθον αλλά και τραγούδια από την Κέιτ Μπους.
Τίτλος: Ανεμοδαρμένα Ύψη
Συγγραφέας: Έμιλι Μπροντέ
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 464
ISBN: 978-618-01-3320-2
Ημ. Έκδοσης: 19/03/2020
Επιμέλεια κειμένου: Ντίνα Καβουκίδου
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ