Με το πρώτο του βιβλίο συστήνεται στο ελληνικό κοινό ο Βάιος Γκαλημάνας, που φέρει τον πρωτότυπο τίτλο «Havana end». Πρόκειται για ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα με έντονες κινηματογραφικές σκηνές και δράση που δεν σταματά ως το τέλος. Το εγχείρημα του συγγραφέα αρκετά δύσκολο, τόσο στο θέμα της γλώσσας όσο και στη σύνθεση μιας ιστορίας καταιγιστικής και με ήρωες από διαφορετικά μήκη και πλάτη της Γης.
Προσωπική άποψη: Κωνσταντίνα Μόσχου
Σκληρότητα, χιούμορ και κινηματογραφική ροή στο νέο βιβλίο του Βάιου Γκαλημάνα
Ο ίδιος, πολυπολιτισμικός και πολίτης του κόσμου, όπως φαίνεται και από τον τρόπο γραφής του και από το βιογραφικό του, απλώνει τη μυθοπλασία του με τέτοιο τρόπο, ώστε προκαλεί την αίσθηση στον αναγνώστη ότι δεν πρόκειται για ελληνικό βιβλίο, αλλά μεταφρασμένο, λες και το έγραψε κάποιος Κουβανός. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς πώς γίνεται ένας πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας, γεννημένος από Έλληνες γονείς σε μικρή πόλη της Σουηδίας, να μεταφέρει το κλίμα της Κούβας τόσο έντεχνα, και αυτό είναι αξιοθαύμαστο. Υπάρχει έρευνα και εμβρίθεια σε στοιχεία που μας μεταφέρουν στην Αβάνα και σε άλλα μέρη, ενώ ο ασθματικός ρυθμός είναι ταυτόχρονα και γενναιόδωρος ως προς το ιδιότυπο χιούμορ του σκληρού ήρωα, αστυνόμου Εστέβαν Βιγιαφράνκα.
Πρόκειται για έναν ήρωα με ιδιαίτερο χαρακτήρα, σκληροτράχηλο και ειρωνικό με τους αντιπάλους του, που επιδιώκει να αναμετρηθεί μαζί τους σε αντίξοες συνθήκες, σε ένα σύστημα σάπιο, με τον αρχηγό της αστυνομίας διεφθαρμένο, και τις υποθέσεις να ζητούν λύση. Πιστεύει στην αυτοδικία, όταν γνωρίζει πως τα κυκλώματα εξαγοράζουν εύκολα τη νομιμότητά τους, και επιχειρεί με τον τρόπο του να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
«Αν δεν ήμουν αστυνομικός, θα ήμουν δολοφόνος».
Ο Εστέβαν, παρά το γεγονός ότι στο σπίτι του είναι όλα χύμα, απολαμβάνει έναν καφέ ποικιλίας Ελ Ινχέρτο από τη Γουατεμάλα, με ένα παλαιωμένο πούρο Μπολίβαρ Γιγάντες. Είναι ένας αδιόρθωτος γυναικάς, κάποιος που στέριωσε με μία γυναίκα (ή ίσως όχι, γιατί η ζωή τους επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις), με τη Μαρία Βίρου, την πρώην Μις Κούβα, σημαδεμένη στο μάγουλο από τον πρώην αρραβωνιαστικό της, εθισμένη στην κοκαΐνη και στη μαγεία.
Διάχυτες στο βιβλίο οι αναφορές για τους τόπους και τις δοξασίες της Κούβας, τουλάχιστον στο πρώτο μεγάλο κομμάτι του. Γιατί σύντομα οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και δεν αφήνουν περιθώρια στον αναγνώστη να ανασάνει για το χρονικό περιθώριο των δεκαπέντε ημερών μέσα στις οποίες ξεδιπλώνεται η πλοκή.
Έτσι λοιπόν, όταν ένας Έλληνας τουρίστας σκοτώνει τους φίλους του, καταζητείται από την αστυνομία και ο Εστέβαν βρίσκεται στο κατόπι του. Η υπόθεση φαίνεται απλή, αλλά τελικά είναι πολύ πιο σύνθετη. Η ελληνική πρεσβεία της Κούβας έχει λάβει εντολή από τις ελληνικές αρχές, σε συνεργασία με τις Η.Π.Α., να συλλάβει τον καταζητούμενο Νίκο Καστανά όταν παρουσιαστεί εκεί για προστασία, ως επικίνδυνο για την εθνική ασφάλεια.
Ο αστυνόμος Εστέβαν καταλαβαίνει αμέσως πως κάτι ύποπτο παίζεται, κάτι που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας του, και τελικά δικαιώνεται όταν στο παιχνίδι μπαίνει και η σουηδική πρεσβεία, αφού ο Έλληνας καταζητούμενος είναι ταυτόχρονα και Σουηδός υπήκοος. Μια υπόθεση διεθνούς κατασκοπείας εξυφαίνεται και ο ίδιος ίσως δεν είναι ικανός να την αντιμετωπίσει. Γι’ αυτό τον λόγο βρίσκεται σύντομα σε δεινή θέση. Γίνεται ο ίδιος καταζητούμενος.
«Είμαστε το άθροισμα των μαθημάτων που παίρνουμε ή δεν παίρνουμε απ’ τις εμπειρίες μας».
Στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, ο Εστέβαν θα μπλεχτεί σε μια ιστορία δίχως τέλος (ή ίσως με το πολλά υποσχόμενο στον τίτλο Havana End;). Ποιος ο συσχετισμός μεταξύ των μεγάλων υπερδυνάμεων, τι ρόλο παίζει ο τομεάρχης της CIA, Τζον Ντέιβις, ο Σουηδός πρέσβης Στόλμπεργκ, ο πράκτορας Αρντ Σβαρτ των H.Π.Α., η ανεξαρτησία των νησιών Όλαντ, το οπλικό σύστημα Ν.Σ., κοβάλτιο, μαγνήσιο, τιτάνιο στη Ν. Κούβα, ο βασιλιάς της κοκαΐνης στην Κολομβία, οι Μπλάνκο και Ρόλαντ, και τόσοι άλλοι χαρακτήρες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην υπόθεση;
Το βιβλίο είναι γρήγορο, με συνεχείς καταδιώξεις, απαγωγές, ομήρους, φόνους, εκρήξεις, και σκηνικά που μεταφέρονται από την πόλη στο ύπαιθρο, από την Κούβα στην Κολομβία, σε σπηλιές και φαράγγια, αεροπλάνα και ελικόπτερα, με συνεχή αγωνία. Θα μπορούσε να γίνει σειρά ή ταινία, και θεωρώ ότι παρότι περιγράφονται με μεγάλη ακρίβεια γεγονότα, καταστάσεις και συναισθήματα, οι εικόνες είναι τόσο ζωντανές, ώστε το οπτικό υλικό θα με κέρδιζε και στον κινηματογράφο, ίσως ακόμα περισσότερο για το τέλος που μας επιφυλάσσει το μυθιστόρημα.
«Μια σκιά ορθώνεται στο σχεδόν απόλυτο σκοτάδι. Οι υπόλοιποι, σαν θαλάσσια κήτη που αναδεύονται στην επιφάνεια μιας σκοτεινής θάλασσας, έχουν την ίδια στάση με μένα. Στηρίζονται μπρούμυτα στους αγκώνες και παρακολουθούν τη σκιά να βγαίνει έξω απ’ τη σπηλιά. Η φωτιά φουντώνει καθώς τεντώνομαι και την ταΐζω τα τελευταία κλαδιά».
Όταν η φαντασία του Έλληνα καλπάζει, μπορεί να δημιουργηθεί ένα τέτοιο βιβλίο, καθαρά αστυνομική περιπέτεια με το ιδιότυπο χιούμορ ενός σκληρού αστυνομικού. Χαίρομαι που ήρθε στα χέρια μου, και μπορώ να το προτείνω σε όσους αρέσει η δράση, αλλά και σε όσους ψάχνουν να βρουν την ατμόσφαιρα κάτι διαφορετικού από όσα έχουμε συνηθίσει στην εγχώρια παραγωγή.
Περίληψη: “Τα λαμπρά σχέδια έχουν τύχη σε μελετητές, τα κακά σχέδια έχουν τύχη σε εκτελεστές”. (Wieslaw Brudzinski). Στην Κούβα της μετά εμπάργκο εποχής τίποτα δεν είναι αυτό που ήταν και τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Ο αστυνόμος Εστέβαν Βιγιαφράνκα δεν υποκύπτει στην απειλή του αφεντικού του να μην ασχοληθεί με έναν περίεργο φόνο.
Με καύσιμο τις εκρηκτικές ύλες απ’ τις οποίες αποτελείται ο ψυχικός του κόσμος, και όπλο ένα usb με περιεχόμενο που απειλεί την παγκόσμια υπερδύναμη, αποφασίζει να ρίξει γροθιά στο μαχαίρι. Σ’ έναν κυκλώνα εξελίξεων ο Βιγιαφράνκα καταστρώνει ένα σχέδιο, τη δική του συμφωνία με τον διάβολο. Για την επίτευξη του στόχου του συνεργάζεται με ανθρώπους του πιο σκληρού υποκόσμου. Το ταξίδι του, ή πιο σωστά, η κάθοδός του στην κόλαση, είναι και ένα εσωτερικό ταξίδι, που μόνο με έναν τρόπο μπορεί να τελειώσει…
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Havana end
Συγγραφέας: Βάιος Γκαλημάνος
Εκδόσεις: 24 γράμματα
ΙSBN: 9786182011867
Σελίδες: 644
Ημερομηνία έκδοσης: Απρίλιος 2021
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
