Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενείται η παιδαγωγός και συγγραφέας Ζαχαρούλα Καραβά, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Οι Νεροπολίτες και ο γρίφος του νερού» από τις εκδόσεις Πρώτη Ύλη.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε.
Έχουν εκδοθεί έξι βιβλία σας για παιδιά. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν ένα όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
Ζ.Κ. Με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω πολύ για την πρόσκληση. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για εμένα να φιλοξενούμαι στη σελίδα σας.
Απαντώντας στο ερώτημά σας, για να είμαι ειλικρινής, η συγγραφή δεν προέκυψε τυχαία στη ζωή μου. Ήρθε αβίαστα μετά την πολύχρονη ενασχόλησή μου με τα βιβλία και την αγάπη μου για το διάβασμα, την περιπέτεια της ανάγνωσης και ό,τι σχετίζεται με τη φαντασία και τη δημιουργικότητα. Σε αυτήν τη διαδρομή, η γνωριμία μου με σπουδαίους ανθρώπους του συγγραφικού χώρου με βοήθησε να ξεκινήσω αυτό το υπέροχο ταξίδι που για τριάντα χρόνια τώρα με ξεκουράζει, με ηρεμεί, με προβληματίζει, με κάνει να αγωνιώ για τα επόμενα βήματα των ηρώων μου, αλλά στο τέλος της ημέρας το πρόσημο είναι θετικό, αφού νιώθω χαρούμενη, γεμάτη όμορφα συναισθήματα, περιμένοντας την αυριανή για να συνεχίσω.
Από τις εκδόσεις Πρώτη Ύλη κυκλοφορεί το νέο σας βιβλίο «Οι Νεροπολίτες και ο γρίφος του νερού». Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γεννηθεί στο μυαλό σας η ιστορία της Νερόπολης;
Ζ.Κ. Εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια άρχισε να με απασχολεί το θέμα της λειψυδρίας, όταν σε μια επιμόρφωση εκπαιδευτικών, κάποιοι αγαπημένοι συνάδελφοι μου μετέφεραν την αγωνία τους και την αγωνία των κατοίκων της περιοχής (μιλάμε για περιοχή στην Κορινθία που πρώτη άρχισε να πλήττεται από τη λειψυδρία) για την οικονομική τους πορεία, εάν συνεχιζόταν και την επόμενη χρονιά αυτό το φαινόμενο. Σε πολλά χωριά της περιοχής, που ασχολούνταν με την οινοποιία, καταστράφηκε η σοδειά και μετά από 2-3 συνεχόμενες άνυδρες χρονιές άρχισε να μειώνεται ο πληθυσμός, καθώς οι άνθρωποι δεν έβρισκαν δουλειά, με συνέπεια και ο αριθμός των παιδιών στα σχολεία να μειώνεται αισθητά. Μάλιστα κάποια από αυτά κινδύνεψαν να κλείσουν ή άλλα να μειώσουν την οργανικότητά τους. Όλη αυτή η κατάσταση με επηρέασε πραγματικά, γιατί μπορεί να μην κατάγομαι από την Κορινθία, αλλά τόσα χρόνια μαζί με αυτούς τους ανθρώπους λόγω δουλειάς, συναισθάνομαι τα προβλήματά τους και συμπάσχω με τις αγωνίες τους.
Θίγετε ένα πολύ σοβαρό θέμα στο βιβλίο σας: τον κίνδυνο της λειψυδρίας. Πιστεύετε ότι έχουμε συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης;
Ζ.Κ. Οι επιστήμονες εδώ και πολλά χρόνια έχουν αρχίσει να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά εμείς μάλλον αδιαφορούσαμε ή δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που είναι πλέον προ των πυλών. Για να είμαστε όμως δίκαιοι, εδώ και ένα διάστημα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι μιλούν όλο και συχνότερα για το ζήτημα της λειψυδρίας και για τις σοβαρές-σοβαρότατες επιπτώσεις στη ζωή μας καθημερινά.
Το σημαντικό είναι, προς μεγάλη μας ικανοποίηση, ότι έχει αρχίσει η ευαισθητοποίηση του κοινού και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που οπωσδήποτε μπορούν να επηρεάσουν ταχύτερα την κοινή γνώμη και να την προσανατολίσουν στη σωστή κατεύθυνση με σποτάκια, διαφημιστικές καμπάνιες, ενημερώσεις σε δημόσιους χώρους κ.ά. Ευελπιστούμε να συνεχιστεί όλη αυτή η προσπάθεια, για το καλό όλων μας. Να ξέρετε ότι εμείς στα σχολεία ασχολούμαστε με το θέμα του νερού μέσα από προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων, προκειμένου και τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν την αναγκαιότητα διαφύλαξης και μη άσκοπης-άλογης χρησιμοποίησης αυτού του υπέρτατου και σημαντικότατου αγαθού για την επιβίωσή μας στον πλανήτη μας, χωρίς βέβαια να ξεχνούν να πίνουν πολύ νερό κάθε ημέρα, γιατί είναι απαραίτητο για την καλή σωματική τους υγεία.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο:
Οι Νεροπολίτες και ο γρίφος του νερού
Εικονογράφος του βιβλίου σας η Μαίρη Καρπέτα. Κατάφερε με τις εικόνες της να αποδώσει τους ήρωές σας όπως τους είχατε πλάσει με τη φαντασία σας; Πείτε μας λίγα λόγια για τη συνεργασία σας.
Ζ.Κ. Η κ. Μαίρη Καρπέτα, γνωστή και διακεκριμένη εικονογράφος, έδωσε στους ήρωές μου μορφή, κίνηση, έκφραση και φυσικά συναισθήματα που αντικατοπτρίζονται στα πρόσωπά τους. Η συνεργασία μας κινήθηκε σε επαγγελματικό πλαίσιο, με ανταλλαγή απόψεων και χωρίς διάθεση παρέμβασης. Περισσότερο συμβουλευτικά θα έλεγα σε ελάχιστες περιπτώσεις, προκειμένου το αποτέλεσμα να δικαιώσει την προσπάθεια όλων μας. Την ευχαριστώ θερμά για το ενδιαφέρον της, καθώς αφουγκράστηκε το κείμενο, τη δυναμική και τις ανάγκες του.
Έχουν προγραμματιστεί παρουσιάσεις του βιβλίου μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα;
Ζ.Κ. Από ό,τι γνωρίζω ο εκδοτικός οίκος προγραμματίζει παρουσιάσεις του βιβλίου, όπως και αρκετά βιβλιοπωλεία, ανά την Ελλάδα, με τα οποία συνεργάζομαι χρόνια τώρα. Ελπίζω ότι θα οργανωθεί σωστά όλη η καμπάνια προώθησής του, καθώς θίγεται ένα θέμα που ενδιαφέρει μικρούς και μεγαλύτερους αναγνώστες.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Ζ.Κ. Στα δύο τελευταία βιβλία μου, τόσο στον «Νταή του ποντικοσχολείου μας», όσο και στους «Νεροπολίτες και ο γρίφος του νερού», έχω ασχοληθεί με θέματα όπως η ενδοσχολική βία και η λειψυδρία, τα οποία εκτιμώ ότι απασχολούν τη σύγχρονη κοινωνία μας. Ευελπιστώ ότι και το επόμενο βιβλίο λογοτεχνίας για παιδιά που ετοιμάζω με μια σύγχρονη θεματική και ματιά από εμάς τους μεγαλύτερους, θα αγγίξει τα παιδιά και την προσπάθειά τους για επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο και θα το αγκαλιάσουν με προσοχή και ενδιαφέρον. Ξέρετε, ακούω πολλούς να λένε ότι εμπορικά είναι πλέον τα βιβλία που ενέχουν τη βία, άμεσα ή και έμμεσα, καθώς τα παιδιά είναι εξοικειωμένα, αφού τη ζουν καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους, στις κινήσεις, στις δραστηριότητές τους… παντού. Κι εγώ αναρωτιέμαι: Πρέπει άραγε να τη ζουν και την ώρα που θέλουν να κάνουν κάτι για την προσωπική τους ευχαρίστηση και ξεκούραση; Αυτό που όλοι αναζητούν την ψυχική γαλήνη, ευχαρίστηση, ηρεμία; Ποιους πόρους άραγε θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν αυτά τα νέα παιδιά για να αντλήσουν δύναμη, χαρά, αισιοδοξία για το μέλλον, χωρίς να εξαντλήσουν τις δυνάμεις της ψυχής τους; Το βιβλίο ήταν ανέκαθεν ένας μεγάλος μας σύμμαχος και το μότο που υπήρχε παλαιότερα στις καμπάνιες προώθησης των βιβλίων: «Με ένα βιβλίο… πετάω», μπορούμε να το ανασύρουμε, να το αναπροσαρμόσουμε και να το ξαναβάλουμε πραγματικά όμως στη ζωή μας!
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Ζ.Κ. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για τον χρόνο που διέθεσαν να διαβάσουν τη συνέντευξη και να τους προτρέψω να σκεφτούν κι άλλους τρόπους εξοικονόμησης του νερού, γιατί οι γρήγοροι ρυθμοί της καθημερινότητας που βιώνουμε όλοι και όλες μας πολλές φορές μας αναγκάζει να ξεχνούμε τα βασικά και να επικεντρωνόμαστε στα απολύτως απαραίτητα. Για να μην πούμε λοιπόν το νερό… νεράκι, ας βοηθήσουμε όλοι μαζί στην προσπάθεια εξοικονόμησής του!
Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας, καλή συνέχεια.
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
