Όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά οι Luigi Pirandello και Marta Abba, ήταν το 1925, η Μάρτα δεν ήταν ακόμη 25 χρόνων και ο Πιραντέλλο ήταν 58. Η Μάρτα, μια νεαρή ηθοποιός, είχε διακριθεί μεταξύ των σπουδαστών της Δραματικής Ακαδημίας και είχε επαινεθεί από τον πιο απαιτητικό κριτικό της εποχής, τον Marco Praga.
Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Έφτασα στη Ρώμη συνοδευόμενη από τη μητέρα μου. Ήταν το πρώτο ταξίδι της περιοδείας μου. Στη μισοσκότεινη σκηνή είδα μερικούς ανθρώπους. Ο ένας ήταν ένας κύριος με γκρίζα μαλλιά. Κάποιος είπε δυνατά: «Είναι η Marta Abba».
Ο Πιραντέλο πήδηξε τότε από την πολυθρόνα του και ήρθε προς το μέρος μου με αυτή την εκπληκτική ζωντάνια του: δεν φαινόταν γέρος!
Μου έσφιξε επανειλημμένα το χέρι και μου είπε: «Καλώς ήρθατε, δεσποινίς, χαίρομαι που ήρθατε!».
Έτσι περιγράφει η Marta Abba την πρώτη της συνάντηση με τον Luigi Pirandello. Ανάμεσά τους υπήρχε μόνο μια επίσημη επιστολή λίγων γραμμών, που θα είναι η πρώτη από τις πεντακόσιες εξήντα επιστολές που της έγραψε ο συγγραφέας μέχρι το 1936 που πέθανε.
Η Μάρτα του απάντησε μόνο διακόσιες τριάντα οκτώ φορές. Αυτές τις επιστολές που έλαβε αλλά και έγραψε, η ηθοποιός τις δώρισε στο Πανεπιστήμιο του Princeton στο Νιου Τζέρσεϊ που δέχτηκε την προσφορά της, διασφαλίζοντας τη συντήρηση των γραμμάτων.
Το 1994 θα δημοσιευτούν από τις Εκδόσεις Ugo Mursia με τον τίτλο «Αγαπητέ μαέστρο, γράμματα στον Luigi Pirandello 1926-1936», ενώ το 1995 κυκλοφόρησαν από τις Εκδόσεις Mondatori μόνο οι επιστολές του συγγραφέα προς την ηθοποιό.
Από εκείνη την πρώτη συνάντησή τους στη σκηνή, στις 7 Φεβρουαρίου 1925, η Marta Abba γίνεται η ερωτική εμμονή για τον Pirandello, η μούσα του για τα θεατρικά του δράματα. Δεν θα γίνει ποτέ όμως η ερωμένη του.
Ένα βλέμμα ή μια λέξη της γίνεται απαραίτητη πνοή ζωής, και όταν αυτή η πνοή ζωής παύει, αφού η Μάρτα βρίσκεται στην Αμερική, πολύ μακριά για οποιαδήποτε άμεση σχέση, ο Πιραντέλλο δεν θα έχει πλέον τη δύναμη να πολεμήσει την κατάθλιψη και την αίσθηση μοναξιάς που τον είχε κυριέψει.
