Ο συγγραφέας Θοδωρής Παπαθεοδώρου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Πολυγραφότατος. Έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή ιστορικών, κοινωνικών, αστυνομικών και παιδικών βιβλίων. Με το βιβλίο του «Νήσος Θέρος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, προσφέρει στους αναγνώστες του ένα ανάγνωσμα πιο ανάλαφρο, άκρως καλοκαιρινό και με μεγάλες δόσεις χιούμορ.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Στήνει το σκηνικό της ιστορίας του στο μικρό νησί Θέρος, που μαστίζεται από έλλειψη παιδιών, νερού και τουριστών. Η νηπιαγωγός και ο δάσκαλος δεν έχουν δουλειά, αφού γεννήσεις δεν καταγράφονται στο μικρό νησί. Ο ξενοδόχος δεν έχει πελάτες, ο αγροφύλακας επιθυμεί να γίνει αστυφύλακας, ο δήμαρχος κάνει πολλές προσπάθειες να φέρει τουρίστες στο νησί αλλά όλες άκαρπες.
Προ εξαμήνου είχε παραγγείλει για τη δανειστική βιβλιοθήκη της δημαρχίας δεκατέσσερα βιβλία Διαλόγων δι’ αρχαρίους σε όλες τις δημοφιλείς γλώσσες της υφηλίου, προκειμένου οι δημότες του να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις της τουριστικής ανάπτυξης που ο δήμαρχος Επαμεινώνδας οραματιζόταν χρόνια τώρα.
Ο παπάς του χωριού πιστεύει ότι οι αμαρτίες των κατοίκων ευθύνονται για τα δεινά που μαστίζουν το νησί, προτρέποντάς τους να εξομολογηθούν, ενώ ο ίδιος προσεύχεται καθημερινά για να σωθεί η Θέρος.
Ο οίκος ανοχής του νησιού από την άλλη πλευρά είναι η μόνη επικερδής επιχείρηση του τόπου. Ποιος ευθύνεται όμως για τις πληγές του νησιού; Ο ερημίτης Ησύχιος, που κανείς δεν ξέρει τίποτα για αυτόν, τα θανατικά που συνοδεύουν τον καπετάν Διαμαντή, τον άρχοντα του νησιού; Θα σωθεί άραγε η Θέρος;
Ένα απολαυστικό μυθιστόρημα με πολύ γρήγορη ροή. Οι ιστορίες μέσα στην ιστορία και οι θρύλοι που παρουσιάζει ο συγγραφέας κάνουν ακόμα πιο ζωντανή την αφήγηση. Ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει ήρωες οικείους σε όλους μας. Κάπου σε ένα νησί, σε μια πόλη, σε ένα χωριό, έχουμε συναντήσει ανθρώπους με τα χαρακτηριστικά που περιγράφονται στο βιβλίο.
O Mελέτης, ο αγροφύλακας, παραπατούσε και βλαστημούσε την τύχη του όταν αργά εκείνο το ίδιο απόγευμα έμπαινε στην έρημη Χώρα. Δεν ένιωθε τις πατούσες του έτσι όπως ήταν όλη μέρα κλεισμένες μέσα στα σκληρά άρβυλα που του είχε χορηγήσει η υπηρεσία και είχαν γίνει δεύτερο πετσί στα πόδια του. Ήταν υποχρεωμένος να βαδίζει δέκα ώρες την ημέρα στα κακοτράχαλα μονοπάτια και στους βραχώδεις κατσικόδρομους, προσέχοντας να μην καταπατηθούν χωράφια που δεν παρήγαν απολύτως τίποτα, και να μη φαγωθούν γαϊδουράγκαθα, τόσο ξεραμένα, που δεν τα πλησίαζε ούτε λιμασμένος γάιδαρος.
Χιούμορ, σαρκασμός, και ζωντανές περιγραφές είναι μερικά από τα βασικά συστατικά του βιβλίου και με μια γραφή που αναδεικνύει τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Όσοι το επιλέξετε, θα σας κρατήσει πολύ καλή συντροφιά.
Περιγραφή: «Μόνο μη μου ζητήσετε να λύσω το πρόβλημα της ατεκνίας», τους το ξέκοψε ο καπετάν Διαμαντής. «Το σπέρμα μου κουβαλάει πιο πολύ ιώδιο κι από τραυματιοφορέα. Το πιθανότερο είναι να γεμίσω το νησί γοργόνες…»
Μια Χώρα πιο λευκή κι από νεκροταφείο Εσκιμώων. Μια μαύρη γάτα που περιπολεί στ’ ασβεστωμένα σοκάκια. Μια άδεια εκκλησία κι ένα φισκαρισμένο μπορντέλο. Μια καραβιά εξαφανισμένοι τουρίστες. Ένας σταυρός βυθισμένος στον πάτο του λιμανιού. Τρεις γαβάθες θανατερό τζατζίκι. Μια κλεμμένη σωβρακοφανέλα αγροφυλακής. Ένα δοχείο νυκτός γεμάτο παθιασμένα δάκρυα. Ένας απελπισμένος έρωτας. Μια διαολεμένη ναυτική βεντέτα. ΤΙ ΦΑΣΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ;
Το πιο κεφάτο, το πιο φευγάτο μυθιστόρημα που θα διαβάσετε αυτό το καλοκαίρι.
Στοιχεία Βιβλίου
Τίτλος: Νήσος Θέρος
Συγγραφέας: Θοδωρής Παπαθεοδώρου
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 336
ΙSBN: 978-618-01-5022-3
Ημ. Έκδοσης: 08/06/2023
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Δημιουργία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
