Ο Ζωρζ Ντυρουά είναι όμορφος, έξυπνος, με πολλά όνειρα προσωπικής επιτυχίας και στόχους ανέλιξης σε υψηλά αξιώματα στη Γαλλία της «Belle époque», αυτός είναι Ο Φιλαράκος του βιβλίου του Guy de Maupassant από τις Εκδόσεις Αγγελάκη.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Κατάγεται από φτωχή οικογένεια, οι γονείς του διατηρούν μια ταβέρνα σε ένα μικρό χωριό, και ο Ζωρζ, που δεν τον ικανοποιεί αυτή η ζωή, μετακομίζει στο Παρίσι. Στην πραγματικότητα αυτό που ονειρεύεται είναι γυναίκες, πολλά λεφτά και κοινωνική αναγνώριση. Μέσω ενός γνωστού του βρίσκει δουλειά σε μια εφημερίδα και με αφετηρία τη νέα του αυτή θέση ξεκινά τις προσπάθειες για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Α, ναι. Για να πετύχει ό,τι θέλει εκμεταλλεύεται τα πάντα, ανθρώπους και καταστάσεις, χωρίς δισταγμό και χωρίς ντροπή.
Τέντωσε το κορμί του, στητός όπως πάντα από φυσικού του κι απ’ τον αέρα του παλιού υπαξιωματικού, έστριψε το μουστάκι του παλληκαρήσια κι έριξε μια γρήγορη ματιά τριγύρω του, μια από κείνες τις ματιές του λεβεντόπαιδου, που μοιάζουν με βουτιές γερακιού.
Βρήκα τον Ζωρζ Ντυρουά εξαιρετικά αντιπαθητικό χαρακτήρα. Φαντάζομαι ότι διαχρονικά υπήρξαν και πάντα θα υπάρχουν άτομα σαν και αυτόν, αδίσταχτοι, χωρίς συμπόνια για όσους κάνουν το λάθος να παρασυρθούν από τη γοητεία τους. Περιγράφεται εξαίσια από τον συγγραφέα τόσο η εμφάνιση όσο και ο χαρακτήρας του. Ακόμη και οι σκέψεις του αναλύονται τόσο καλά, που παρότι διαφωνούσα με τις ενέργειές του, ήμουν κάθε στιγμή σε θέση να κατανοήσω τον λόγο που τον ωθούσε να κάνει όσα έκανε.
Εκτός από τον φιλαράκο και την ιστορία του έχουμε ταυτόχρονα και μια περιγραφή της ζωής της ανώτερης κοινωνικής τάξης και των μελών της αριστοκρατίας του Παρισιού της εποχής που περιγράφεται. Τα σπίτια ήταν μονίμως ανοιχτά για επισκέψεις, ο κόσμος για να διασκεδάσει πήγαινε σε κέντρα όπως το Φολί Μπερζέρ, όταν διαφωνούσαν μονομαχούσαν με όπλα και για να μαζέψουν λεφτά με έρανο δεν ήταν ασυνήθιστο να διοργανώνουν οπλομαχητικούς αγώνες. Διέκρινα μια αρκετά έντονη τάση ειρωνείας όταν ο συγγραφέας τα περιέγραφε όλα αυτά, πιστεύω ότι μάλλον θέλησε να κοροϊδέψει λίγο τους αριστοκράτες και τους πλούσιους της εποχής.
Του είπαν ν’ ανέβει στο δεύτερο πάτωμα και τον έβαλαν σ’ ένα μικρό δωμάτιο με ταπετσαρία κόκκινη που το μοναδικό του παράθυρο έβλεπε στην πλατεία. Το τραπεζομάντηλο, πάνω στο τετράγωνο τραπέζι με τα τέσσερα σερβίτσια, ήταν τόσο λευκό, που αντιλάμπιζε σαν να το’ χαν γυαλισμένο. Και τα ποτήρια, τ’ ασημικά, το μεγάλο «θερμός», σκόρπιζαν χαρούμενες αντιφεγγιές, λαμπρά φωτισμένα με δώδεκα κεριά από δυο ψηλά καντηλέρια.
Γρήγορο και εύκολο στην ανάγνωση, ανάλαφρο κοινωνικό μυθιστόρημα αρκετά διαφορετικό σε θεματολογία και σε τρόπο γραφής από ό,τι έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε στη σύγχρονη λογοτεχνία, σίγουρα μου άρεσε!
Περίληψη: Ο Ζωρζ Ντυρουά είναι ο «Φιλαράκος» όπως τον βαφτίζει μία από τις ερωμένες του. Όμορφος νέος από τη γαλλική επαρχία, άφραγκος, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, αλλά επιρρεπής στις απολαύσεις, αναζητά την τύχη του στο Παρίσι.
Συναντιέται τυχαία με έναν παλιό του φίλο, τον Φορεστιέ, που τον βοηθά να βρει δουλειά ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Γαλλική Ζωή» δίνοντάς του την ευκαιρία να κάνει μια αρχή…
Καρδιοκατακτητής και τυχοδιώκτης με πέραση στις γυναίκες! Χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό τις χρησιμοποιεί για να αναρριχηθεί κοινωνικά και να αποκτήσει την πλούσια ζωή που ονειρεύεται.
Ο Μωπασάν σκιαγραφεί τους ανθρώπους και το περιβάλλον της Belle Epoque και χαρίζει ένα αριστούργημα στο κοινό σατιρίζοντας μια κοινωνία που βασιζόταν στο χρήμα και που κλονίστηκε από τα πολιτικά σκάνδαλα στα τέλη του 19ου αιώνα.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Ο Φιλαράκος
Συγγραφέας: Guy de Maupassant
Μετάφραση: Άγγελος Νίκας
Εκδόσεις: Αγγελάκη
Σελίδες: 436
Ημερομηνία έκδοσης: Φεβρουάριος 2022
ISBN: 978-960-616-258-9
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
