Ο Εντγκάρ Ντεγκά (Edgar Degas) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 19 Ιουλίου 1834. Ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης, από τους σημαντικότερους του 19ου αιώνα. Θεωρείται από τους θεμελιωτές του ιμπρεσιονισμού, μολονότι ο ίδιος απέρριπτε τον όρο και προτιμούσε να αποκαλείται ρεαλιστής.
Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Στα 21 του, μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών και πήρε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής από τον Λουί Λαμότ, που είχε για δάσκαλο τον Ντομινίκ Eνγκρ. Ένα χρόνο μετά, ο Ντεγκά θα επισκεφτεί τη Ρώμη, τη Φλωρεντία, τη Νάπολη και την Ασίζη και θα μελετήσει τους ζωγράφους της Αναγέννησης.

Το 1859 επέστρεψε στο Παρίσι και άνοιξε Ατελιέ. Τρία χρόνια μετά γνώρισε τον Εντουάρ Μανέ, και επηρεασμένος εντάχθηκε στον ιμπρεσιονισμό. Το 1870 ξέσπασε ο Γαλλοπρωσικός Πόλεμος και επιστρατεύτηκε για να υπηρετήσει στο πυροβολικό, όπου άρχισε να εμφανίζει πρόβλημα όρασης. Δύο χρόνια μετά ταξίδευσε στη Νέα Ορλεάνη για να επισκεφθεί συγγενείς και επέστρεψε μετά από ένα χρόνο. Το 1874 πέθανε ο πατέρας του, αφήνοντάς του πολλά χρέη, κι έτσι αναγκάστηκε να πωλήσει μεγάλο μέρος απ’ τη συλλογή του.
Ο Ντεγκά ήταν κυρίως γνωστός για τις χορεύτριες που ζωγράφιζε. Το 1861, εξέθεσε το πρώτο του γλυπτό έργο «Χορεύτρια δεκατεσσάρων ετών» και στη συνέχεια ακολούθησαν μικρά κέρινα προπλάσματα με χορεύτριες και γυναικεία γυμνά.
Το πρόβλημα με την όρασή του τον ανάγκασε να ασχοληθεί με τη γλυπτική, που δεν απαιτούσε καλή όραση, μέχρι που σταμάτησε εντελώς να ασχολείται με την τέχνη του το 1908, όταν η κατάστασή του είχε χειροτερέψει κατά πολύ.
Έφυγε από τη ζωή το 1917 στο Παρίσι. Τη σορό του συνόδευσαν μεταξύ άλλων ο Κλωντ Μονέ και ο Ζακ Λουί Φορέν.
Ήταν σπουδαίος σχεδιαστής και δεξιοτέχνης στην απόδοση της κίνησης, όπως φαίνεται στους πίνακές του με θέματα τον χορό (περισσότερα από τα μισά έργα του απεικονίζουν χορεύτριες), τις ιπποδρομίες και τα γυναικεία γυμνά. Οι προσωπογραφίες του είναι αξιοπρόσεκτες για την απόδοση του σύνθετου ψυχισμού του εικονιζόμενου και της ανθρώπινης απομόνωσης.