Άνυα. Το Κάλεσμα της Ακτής. Μία δροσερή περιπέτεια που μυρίζει καλοκαίρι, θάλασσα και αθάνατα εφηβικά μπλεξίματα.
Προσωπική άποψη: Ζωή Τσούρα
Νομίζω ότι αν έχεις μεγαλώσει τις δεκαετίες ’80-’90, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σου αρέσει αυτό το βιβλίο, ή τουλάχιστον να μην ταυτιστείς σε έναν βαθμό μαζί του. Ο πρωταγωνιστής, ο δεκαεξάχρονος Ορφέας, βαριέται το σχολείο και τους δήθεν, το φροντιστήριο, την γκρίνια της μάνας του. Δεν ταιριάζει, δεν ανήκει, δεν αντέχει. Ο κόσμος γύρω του δεν τον ακούει, δεν τον αποδέχεται, δεν έχει πραγματικά θέση για αυτόν. Και το μοναδικό άτομο που τον καταλάβαινε, ο πατέρας του, ζει σε ένα μέρος που λέγεται Άνυα ‒το οποίο ο Ορφέας δεν είναι σίγουρος αν υπάρχει καν‒ και έχει να τον δει χρόνια.
Όμως αυτό το καλοκαίρι, ο Ορφέας θα βρεθεί στην Άνυα: ένα μέρος ονειρικό, ειδυλλιακό, που όμως κρύβει μυστικά πέρα από κάθε φαντασία. Μαζί με εκείνον τα ανακαλύπτουμε κι εμείς, σε μια περιπέτεια ξεχωριστή κι αξέχαστη.
«Θέλω να φύγω από εδώ» είπε. «Να πάω κάπου ήρεμα, κάπου ξέγνοιαστα, μακριά από όλους και όλα. Να πάω κάπου όπου θα είμαι επιθυμητός, να έχω φίλους και να κάνω ό,τι μου αρέσει, χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Κι αν υπάρχει κάποιο μέρος σαν αυτό που βρήκε ο πατέρας μου, την Άνυα, θέλω να πάω εκεί».
Για την Άνυα, έχω να πω μόνο τα καλύτερα. Μιας και το εφηβικό φαντασίας είναι το λογοτεχνικό είδος το οποίο καταναλώνω εδώ και πολλά χρόνια όχι με το κουτάλι απλώς, αλλά με το φτυάρι, έχω να δηλώσω ότι ο συγγραφέας εκτέλεσε τα πάντα υποδειγματικά. Όσον αφορά τον κόσμο, το πείραμα «low fantasy σε ελληνικό έδαφος» πέτυχε απόλυτα. Όχι απλώς πέτυχε, παραδίδει μαθήματα για το πώς γίνεται σωστά. Η Άνυα είναι μια παραλία σαν παράδεισος, σαν την ταινία The Beach, όπου όλοι ζουν αγαπημένα, με τους δικούς τους κανόνες και έθιμα και συνήθειες, και το φανταστικό στοιχείο πάντα συνυφαίνεται με ταιριαστούς τρόπους. Η μίξη του ελληνικού καλοκαιριού και της ελληνικής επαρχίας με τα πλάσματα φαντασίας είναι τόσο αρμονική, που νιώθεις ότι είναι κάτι τελείως φυσικό – κάτι που ήταν πάντα εκεί, κι εσύ απλά τώρα το είδες.
Επίσης, σε ένα λογοτεχνικό είδος στο οποίο πολλοί προσπαθούν σκληρά να γίνουν αστείοι ή να κάνουν χιούμορ και καταλήγεις να κρυώνεις χειρότερα κι από τον Τζον Σνόου στο Τείχος, εδώ το χιούμορ στους διαλόγους και τις καταστάσεις είναι απολύτως πηγαίο και φυσικό και ρεαλιστικό. Με αποτέλεσμα να διασκεδάζεις απίστευτα διαβάζοντας και να μη θες να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Η ροή είναι γρήγορη, οι εικόνες πανέμορφες, και οι περιγραφές σού γεμίζουν όλες τις αισθήσεις.
Όσον αφορά τους χαρακτήρες, ο συγγραφέας έχει πιάσει τον παλμό του εφήβου και έχει γράψει έναν κεντρικό ήρωα αληθινό, με τον οποίο ο αναγνώστης εύκολα ταυτίζεται. Μεταφέρει ζωντανά και ισορροπημένα την ψυχολογία ενός παιδιού τέτοιας ηλικίας, χωρίς υστερίες ή υπερβολές. Και όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες όμως, καλοί και (οι αγαπημένοι μου) κακοί, είναι διακριτοί και αξιομνημόνευτοι. Δεν χόρταινα να μαθαίνω πράγματα για αυτούς! Η σχέση πατέρα και γιου, μεταξύ του Όντι και του Ορφέα, είναι ο κεντρικός συναισθηματικός άξονας της ιστορίας, και είναι γλυκόπικρη, συγκινητική και σε χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά.
Τέλος, νομίζω κανείς δεν μένει αλώβητος από τη γενικότερη νοσταλγία που δημιουργεί. Εγώ σίγουρα δεν έμεινα. Γιατί είχα κι εγώ στην εφηβεία μου τη δική μου Άνυα, που ζούσαμε τις δικές μας απίστευτες περιπέτειες ξαμολυμένα όλο το καλοκαίρι, χωρίς κινητά, χωρίς υπολογιστές, χωρίς αιρκοντίσιον. Δεν ήμουν ένας Ορφέας, αλλά ήμουν μια Αερίνα· δεν είχαμε γοργόνες και λυκανθρώπους, αλλά είχαμε ξωτικά και δράκους, ποδήλατα και μηχανάκια, άθλιες ντισκοτέκ και καυγάδες με τα παιδιά του διπλανού χωριού· ο μπαμπάς μου δεν είχε ράστα, αλλά ήταν κι εκείνος ένας Όντι, και κατοικεί κι αυτός πια «σε μια μακρινή ακτή που έχει πάντα καλοκαίρι»…
«Η Άνυα είναι όλα αυτά που βλέπεις γύρω σου. Τα πεύκα, οι ελαιώνες, τα καλαμπόκια και τα ηλιοτρόπια. Τα λιγοστά σπιτάκια μας, τα καλύβια, οι σκηνές και τα τροχόσπιτα. Η θάλασσα, ο φάρος και το κάστρο της άμμου. Και το βουνό, αυτό το μαγεμένο βουνό που βλέπεις εκεί μπροστά. Όλα αυτά είναι η Άνυα, μαζί με τους τρελούς που την κατοικούν. Αρκάδες, Αθηναίοι, Θεσσαλονικείς, Γερμανοί, Ιρλανδοί, Μάγοι, άνθρωποι από διαφορετικές πατρίδες, που ζουν μεταξύ τους αρμονικά, αφού δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Ζούμε στον παράδεισο, έναν μικρό καλοκαιρινό παράδεισο για όλους εμάς. Εμάς που θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, μακριά από την υστερία του κόσμου».
Αν αγαπάτε το young adult fantasy λοιπόν, η Άνυα θα σας καταπλήξει. Θα σας μείνει τόσο αξέχαστη όσο τα καλοκαίρια που περνούσαμε μικρά. Κι αν ψάχνετε βιβλία για τους εφήβους στο περιβάλλον σας οι οποίοι αγάπησαν τον Χάρι Πότερ και τον Πέρσι Τζάκσον, εδώ βρίσκεται η πιο κατάλληλη επιλογή. Δεν περιέχει ούτε βρισιές, ούτε ακατάλληλες σκηνές, ούτε προβληματικές απεικονίσεις για κανένα φύλο. Δωρίστε, δανείστε, και απολαύστε άφοβα! Και το καλύτερο; Θα έχει και συνέχεια…
Περίληψη: «Όχι, φιλαράκο. Δεν ξαναγυρίζω πίσω. Αυτό είναι το σπίτι µου πια».
Μακριά από τα τσιµέντα της Αθήνας, ανάµεσα στην Καραβούπολη και στη Θάλασσα του Βασιλιά Ψαρά, υπάρχει η Άνυα, µια παραλία που έχει πάντα καλοκαίρι. Και θα ήταν πολλά τα πράγµατα που θα έκανε εκεί ο νεαρός Ορφέας αν περνούσε τις διακοπές µε τον πατέρα του, τον Γλάρο που νίκησε τον Μεγάλο Λύκο. Θα έκανε σκανδαλιές µε τους πιο τρελούς φίλους, θα αποκτούσε ένα τοτέµ-προστάτη, θα ερωτευόταν µια Ξωτικιά τη νύχτα της πανσελήνου και θα καβγάδιζε µε Λυκάνθρωπους για χάρη όµορφων κοριτσιών σε µια ξεχασµένη ντισκοτέκ. Θα έψαχνε για Γοργόνες στο χάραµα, για φαντάσµατα στο Δάσος του Μεσηµεριού και για µονοπάτια που οδηγούν στο Απαγορευµένο Βουνό. Ή µπορεί απλώς να τεµπέλιαζε οληµερίς στη θάλασσα και το βράδυ να έπαιζε κιθάρα πλάι στη φωτιά µαζί µε την παρέα του, τον Ορέστη, τις Τρίδυµες και τα άλλα παιδιά.
Όµως τι κρίµα. Ο Ορφέας δεν είναι στην Άνυα. Περνά το καλοκαίρι στην Αθήνα, στον καύσωνα και στο φροντιστήριο, χωρίς παρέα και χωρίς διακοπές, ενώ η µητέρα του ετοιµάζεται να παντρευτεί τον πιο ανυπόφορο τύπο που θα µπορούσε να έχει κανείς για πατριό.
Μα ένα απόγευµα του Ιούλη καταφθάνει ο Τρελός Ιρλανδός, για έναν και µόνο σκοπό: να πάρει τον Ορφέα και να τον ταξιδέψει στη µακρινή Άνυα. Και εκεί, στο τέλος του απίθανου αυτού ταξιδιού, το όνειρο γίνεται πραγµατικότητα και οι διακοπές ξεκινούν σε ένα πραγµατικά αξέχαστο καλοκαίρι γεµάτο γκάφες, περιπέτειες και δοκιµασίες έτοιµες να τινάξουν τα πάντα στον αέρα.
Άνυα. Μια χιουµοριστική περιπέτεια επικών διαστάσεων που συνδυάζει τη λογοτεχνία του φανταστικού µε το ελληνικό καλοκαίρι και τις νεανικές διακοπές. Ένας ύµνος για τη φιλία, την ελευθερία, τη φαντασία, τη νοσταλγία, τις τρέλες της εφηβείας και τα καλοκαιρινά φλερτ.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Άνυα – Το Κάλεσμα της Ακτής
Συγγραφέας: Γιώργος Χατζηκυριάκος
Εκδόσεις: Πηγή
Ημερομηνία έκδοσης: Ιούνιος 2020
Σελίδες: 346
ISBN: 978-960-626-272-2
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
