Η Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας (Biblioteca Nazionale Marciana) που οφείλει το όνομά της στον προστάτη άγιο της πόλης Μάρκο, θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες δημόσιες βιβλιοθήκες της Ιταλίας (η δεύτερη πλουσιότερη σε περιεχόμενο βιβλιοθήκη μετά από εκείνη του Βατικανό) και είναι περίφημη για την συλλογή ελληνικών και λατινικών χειρογράφων που κατέχει. Βρίσκεται εγκατεστημένη σε ένα από τα ομορφότερα αναγεννησιακά κτήρια της πλατείας Αγίου Μάρκου.
Γράφει η Χαρά Δελλή
Οι συλλογές της αποτελούνται από 1.000.000 παλιά και σύγχρονα έντυπα βιβλία, 2.283 αρχέτυπα, 13.000 χειρόγραφα και 24.055 βιβλία του 16ου αιώνα. Μεταξύ των χειρογράφων της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης υπάρχουν τουλάχιστον 1.200 βυζαντινά χειρόγραφα. Προέρχονται κυρίως από τις συλλογές του Καρδιναλίου Βησσαρίωνος, του Φραντσέσκο Μπάρμπαρο, των αδελφών Grimani, του Contarini, καθώς και από συλλογές μοναστηριακών βιβλιοθηκών και άλλων Ιταλών μικροσυλλεκτών. Περιλαμβάνουν Ευαγγελιστάρια, λεξικά και αρχαία κείμενα ιστορικού, φιλοσοφικού, γεωγραφικού, ποιητικού, ρητορικού κ.τ.λ. περιεχομένου. Μεταξύ αυτών περίοπτη θέση κατέχουν τα δύο διάσημα χειρόγραφα της Ιλιάδος, γνωστά και ως κώδικες Venetus A και Venetus B.
Σύμφωνα με το επίσημο ιστορικό της Βιβλιοθήκης, οι εργασίες ανέγερσης του κτιρίου αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής ξεκίνησαν το 1536 από τον αρχιτέκτονα και γλύπτη Jacopo Sansovino (η βιβλιοθήκη ονομάζεται επίσης Libreria Sansoviniana). Η βιβλιοθήκη είναι σχεδιασμένη με βάση τις αρχές της συμμετρίας. Ο Sansovino με πρότυπο τους αρχαιοελληνικούς ναούς της κλασικής εποχής πρόσθεσε ιωνικούς και δωρικούς κίονες, αγάλματα και οβελίσκους. Με το θάνατό του, οι εργασίες συνεχίστηκαν από τον Vincenzo Scamozzi μέχρι το 1582. Το εσωτερικό του διακοσμήθηκε από τους μεγάλους καλλιτέχνες της Βενετικής Σχολής (Tintoretto, Titian, Veronese, Andrea Schiavone, Salviati, Battista Franco, Lambert Sustris, Piazzetta, Alessandro Vittoria, Giuseppe De Mio, Strozzi, Giulio Licinio, Battista Zelotti, Bartolomeo Ammannati, Padovanino). Στην οροφή δεσπόζει η επιβλητική Γνώση/Σοφία (Sapienza), έργο του Τιτσιάνο. Αναπαυτικά ξαπλωμένη σε ένα σύννεφο και συλλογιζόμενη, κοιτάζοντας τον εαυτό της σε έναν καθρέφτη, η φιγούρα είναι ζωγραφισμένη με μια κυρίαρχη ευφράδεια και ατμοσφαιρική υπαινικτικότητα. 25 αγάλματα θεών κοσμούν τη βεράντα του τελευταίου ορόφου. Το 1560, η βιβλιοθήκη άνοιξε για το κοινό.
Από το 1362, ο ποιητής Πετράρχης (Francesco Petrarca) είχε ήδη προτείνει την ίδρυση μιας δημόσιας βιβλιοθήκης στην Βενετία και προς το σκοπό αυτό κληροδότησε στην πόλη την προσωπική του συλλογή βιβλίων, ώστε να αποτελέσουν τον πρώτο πυρήνα μιας μεγαλύτερης συλλογής ανοιχτής σε μελετητές και λάτρεις του πολιτισμού.
Κάποιες δεκαετίες μετά, το 1468 πια, ο Καρδινάλιος Βησσαρίων (επίσκοπος Νικαίας) προσέφερε και την δική του συλλογή λατινικών και ελληνικών χειρογράφων. Η Γερουσία των Βενετών αποφάσισε την ανέγερση της βιβλιοθήκης μετά τη δωρεά του Βησσαρίωνα στη Δημοκρατία της Βενετίας.
Μεταξύ των ετών 1500 και 1700 στην αρχική συλλογή του Βησσαρίωνος προστέθηκαν οι πλούσιες βιβλιοθήκες επιφανών οικογενειών της Βενετίας (Κονταρίνι, Ρεκανάτι, Φορτσέτι, Νάνι κ.ά.), ενώ αργότερα ενσωματώθηκαν σ’ αυτήν και οι βιβλιοθήκες πολλών κατηργημένων μοναστηριών.
Οι κύριοι χώροι της βιβλιοθήκης περιλαμβάνουν τον Προθάλαμο (Vestibule/Antechamber) και την Αίθουσα (πρώην έδρα της Δημόσιας Βιβλιοθήκης/ Βιβλιοθήκης του Αγίου Μάρκου). Αρχικά η μεγάλη αίθουσα ήταν εξοπλισμένη με πάγκους από ξύλο καρυδιάς για ανάγνωση, στους οποίους ήταν δεμένοι οι κώδικες και μερικά ντουλάπια για να φυλάσσονται τα βιβλία.
Η βιβλιοθήκη-μουσείο φιλοξενεί διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις-εκθέσεις. Αποτελεί σύμβολο του πλούτου της πόλης και της μακρόχρονης παράδοσής της στις επενδύσεις των πολιτών σε πνευματικές και καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Piazzetta San Marco 7
30124
Βενετία
+39.0412407211
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
