Οι Γοργόνες στην αρχαιότητα ήταν τρεις τερατώδεις αδερφές. Η πιο γνωστή από αυτές ήταν η Μέδουσα, της οποίας το κεφάλι αντί για μαλλιά είχε φίδια και όποιος το αντίκριζε μεταμορφωνόταν σε πέτρα.
Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Οι Γοργόνες ήταν τρίδυμες. Γονείς τους ήταν τα αδέρφια Φόρκυς και Κητώ, που ήταν θαλάσσιες θεότητες και είχαν κόρες και τις Γραίες, μια άλλη ομάδα τριδύμων, που γεννήθηκαν γριές και μοιράζονταν ένα μάτι κι ένα δόντι.
Σύμφωνα με τον Ησίοδο, οι δύο από τις Γοργόνες, η Σθενώ και η Ευρυάλη, ήταν αγέραστες και αθάνατες. Η τρίτη, η Μέδουσα, ήταν θνητή και είχε ένα βίαιο τέλος. Οι καλλιτέχνες απεικόνιζαν τις Γοργόνες σαν αλλόκοτα πλάσματα με φίδια αντί για μαλλιά, με σατανικά χαμόγελα ή με εκφράσεις όπως κραυγές τρόμου. Τις φαντάζονταν να έχουν χαυλιόδοντες αγριόχοιρου, μπρούτζινα χέρια και χρυσά φτερά.
Σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, η Μέδουσα αρχικά ήταν μια πανέμορφη ιέρεια στη δούλεψη της θεάς Αθηνάς, όταν της επιτέθηκε ερωτικά ο θεός Ποσειδώνας. Η Αθηνά εξοργίστηκε από την ιεροσυλία, αλλά δεν είχε τη δύναμη να εκδικηθεί απευθείας τον θεό της θάλασσας. Έτσι πήρε εκδίκηση έμμεσα, μεταμορφώνοντας τη Μέδουσα στη φρικτή Γοργόνα. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή του μύθου, ελαφρώς διαφορετική, η Αθηνά μεταμόρφωσε τη Μέδουσα σε τέρας όταν εκείνη υπερηφανεύτηκε ότι ήταν ομορφότερη από τη θεά που υπηρετούσε.
Ποιο ήταν όμως το τέλος της Μέδουσας; Βίαιο και φρικτό, αφού ο Περσέας την αποκεφάλισε στον ύπνο της. Ας δούμε όμως για ποιον λόγο συνέβη αυτό.
Ο Πολυδέκτης, βασιλιάς της Σερίφου, είχε ερωτευτεί την πριγκίπισσα Δανάη, όμως για να την παντρευτεί θα έπρεπε πρώτα να ξεφορτωθεί τον γιο της Περσέα, που ήταν γιος του Δία. Έτσι τον διέταξε να του φέρει το κεφάλι της Μέδουσας ως γαμήλιο δώρο. Ο βασιλιάς πίστευε ότι τον έστελνε σε σίγουρο θάνατο, αφού η Γοργόνα θα μετέτρεπε τον Περσέα σε πέτρα.
Ο Περσέας, πριν συναντήσει τη Μέδουσα, έπρεπε να αντιμετωπίσει τις Γραίες, που το κύριο καθήκον τους ήταν να φράζουν τον δρόμο που οδηγούσε στις αδερφές τους, τις Γοργόνες. Ο Περσέας έκλεψε το μοναδικό τους μάτι και δόντι και τις εκβίασε να του αποκαλύψουν την τοποθεσία των Γοργόνων, η οποία ήταν στη μακρινή Δύση, εκεί που έδυε ο ήλιος και βρισκόταν η πύλη στον Κάτω Κόσμο. Οι θεοί εξόπλισαν τον Περσέα με ό,τι χρειαζόταν για να ολοκληρώσει τον άθλο του.
Του έδωσαν την περικεφαλαία του Άδη, που τον έκανε αόρατο, τα φτερωτά σανδάλια του αγγελιοφόρου θεού Ερμή, τον μαγικό σάκο για το κεφάλι της Μέδουσας κι ένα κυρτό ξίφος σαν δρεπάνι. Ο Περσέας χρησιμοποίησε τα φτερωτά του σανδάλια για να πετάξει επάνω από τον Ωκεανό στην πατρίδα των Γοργόνων. Με συμβουλή της Αθηνάς, πλησίασε τη Μέδουσα βηματίζοντας προς τα πίσω, για να μη βλέπει κατευθείαν το τέρας, παρά μόνο ως είδωλο μέσα στη γυαλισμένη του ασπίδα. Ο Περσέας έτσι αποκεφάλισε τη Μέδουσα στον ύπνο της, έβαλε το κομμένο κεφάλι στον σάκο του, και δραπέτευσε από την οργή της Σθενούς και της Ευρυάλης, με τα φτερωτά σανδάλια και την περικεφαλαία που τον έκανε αόρατο.
Ύστερα, δώρισε το κεφάλι της στη θεά Αθηνά. Από το αίμα της Μέδουσας, ξεπήδησαν δυο παιδιά του Ποσειδώνα: ο Πήγασος, ένα φτερωτό άλογο, και ο Χρυσάωρ, που ήταν γίγαντας με ένα χρυσό σπαθί.
Πηγή: https://heroes.mythologika.gr/
