To Σφαγείο ψυχών είναι το τέταρτο βιβλίο της σειράς με πρωταγωνιστή τον αρχιφύλακα Λόγκαν ΜακΡέι (το πρώτο που διαβάζω εγώ), χωρίς όμως αυτό να μου δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα κατανόησης, αφού είναι αυτοτελές.
Προσωπική άποψη: Ζηλιασκοπούλου Βίκυ
Η ιστορία γενικά έχει ως εξής: Κάποιος παρανοϊκός δολοφονεί ανθρώπους, τους τεμαχίζει και (εχμμμ, δεν υπάρχει διακριτικός τρόπος να το πω αυτό) αφού κόψει το κρέας τους σε κομμάτια, το προωθεί για πώληση ώστε να μαγειρευτεί και να καταναλωθεί. Από άλλους ανθρώπους. Ναι. Μάλιστα, τον είχαν πιάσει και τον είχαν φυλακίσει στο παρελθόν αφού το είχε ξανακάνει, αλλά αποφυλακίστηκε. Και για όσους αναρωτιέστε: ναι, υπάρχουν κάποιες περιγραφές της διαδικασίας που ακολουθεί ο δολοφόνος, αλλά είναι δοσμένες με τρόπο που εμένα δεν με αηδίασαν.
Ο Λόγκαν υπέγραφε τη λήξη της βάρδιάς του και, γυρνώντας, είδε την επιθεωρήτρια Στιλ σε όλο της το ρυτιδιασμένο μεγαλείο, με ένα πακέτο τσιγάρα στο ένα χέρι και ένα κυπελάκι καφέ στο άλλο. Του έκανε νόημα με το κεφάλι προς την κατεύθυνση του πάρκινγκ.
Ο Λόγκαν ΜακΡέι ανήκει στην ομάδα των αστυνομικών που καλείται να εντοπίσει και να συλλάβει τον δολοφόνο. Μου άρεσε που στο βιβλίο περιγράφει τον τρόπο δράσης μιας αστυνομικής ομάδας, με την υπάρχουσα ιεραρχία και την υποχρέωση να υπακούν τους ανωτέρους, αλλά και το δέσιμο μεταξύ τους. Όλοι είναι ενδιαφέροντες ως χαρακτήρες, κάποιοι από αυτούς κερδίζουν ακόμα και τον τίτλο του αντιπαθητικού. Ο Λόγκαν όμως είναι εξαιρετικά συμπαθής, ανήκει στο σπάνιο για τη λογοτεχνία είδος των αστυνομικών που δεν έχουν “προσωπικούς δαίμονες” να τους κυνηγούν από το παρελθόν, τίποτα ασυνήθιστο δηλαδή, είναι ένας κανονικός άνθρωπος που απλά προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί.
Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που έδεσε το παρελθόν με το παρόν, χωρίς να αφήσει κενά. Εξίσου πολύ μου άρεσε και το χιούμορ του συγγραφέα, η αλήθεια είναι ότι πάντα το εκτιμώ όταν σε ένα βιβλίο υπάρχουν σκηνές που με κάνουν να ευθυμήσω.
…σύρθηκε σιγά σιγά και άρπαξε το μπουκάλι, επιστρέφοντας βιαστικά στη γωνιά της. Ο μπάσταρδος ούτε που σάλεψε. Άνοιξε το μπουκάλι και ήπιε, βήχοντας και στραβοκαταπίνοντας καθώς το κατέβασε γρήγορα. Και σχεδόν κόντεψε να το βγάλει όλο πάλι.
Γενικά, έχει αρκετή ένταση, σε κάποιες σκηνές σίγουρα περισσότερη από άλλες, αλλά δεν εντόπισα σημείο που να κάνει κοιλιά στην πλοκή και να είναι βαρετό ή υποτονικό. Θετικό είναι ακόμα και το ότι οι αναφορές στις προσωπικές ιστορίες των αστυνομικών είναι λίγες και δεν με αποσπούσαν από την πλοκή.
Νομίζω ότι, τελικά, ο συγγραφέας απέκτησε άλλη μια οπαδό στην Ελλάδα, θα κοιτάξω να βρω και τα προηγούμενα βιβλία της σειράς και ελπίζω ότι θα κυκλοφορήσουν και τα επόμενα.
…τώρα αμέσως. ΣΗΚΩ! Πάλεψε να σηκωθεί και κάτι βαρύ έπεσε στο στήθος της. Σύνελθε! Σήκω! Ο Τζάστιν σε χρειάζεται…
Χέρια τυλίχτηκαν γύρω από τον λαιμό της και έσφιξαν.
Περίληψη Σφαγείο ψυχών: Ο τρόμος χτυπά και πάλι στη Γρανιτένια Πόλη…
Όταν ένα εμπορικό κοντέινερ εμφανίζεται στο λιμάνι του Αμπερντίν γεμάτο ανθρώπινο κρέας, αρχίζει να ξετυλίγεται το νήμα του μεγαλύτερου μυστηρίου στην ιστορία της πόλης.
Είκοσι χρόνια πριν, ο Σαρκοβόρος σφαγιάζει ανθρώπους σε ολόκληρη τη Βρετανία, μετατρέποντας τα θύματά του… σε μερίδες έτοιμες για μαγείρεμα, ώσπου οι επίλεκτοι της Αστυνομίας Γκράμπιαν τον συλλαμβάνουν και θέτουν τέλος σε αυτόν τον εφιάλτη. Ωστόσο, έντεκα χρόνια αργότερα, ο παρανοϊκός δολοφόνος αποφυλακίζεται έπειτα από έφεση. Τώρα καταζητείται και η πόλη γεμίζει πτώματα ξανά.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι αστυνομικοί που ήταν υπεύθυνοι της αρχικής έρευνας αρχίζουν να εξαφανίζονται. Τότε ο αρχιφύλακας Λόγκαν ΜακΡέι αντιλαμβάνεται ότι η υπόθεση δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο φαίνεται…
Είκοσι χρόνια γεμάτα μυστικά και ψέματα έρχονται στο φως. Και το μόνο βέβαιο είναι ότι το Αμπερντίν δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Σφαγείο ψυχών
Συγγραφέας: Stuart MacBride
Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα
ISBN: 978 960 19 0797 0
Σελίδες: 576
Ημερομηνία Έκδοσης: 2020
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
