Ασφαλής από τη μυστήρια καταστροφή που ρήμαξε τον πλανήτη και τον κατέστησε έναν τοξικό ερημότοπο, μία ολόκληρη κοινωνία ζει και αναπτύσσεται μέσα σε ένα γιγάντιο υπόγειο σιλό. Οργανωμένη με την τάξη και την πειθαρχία μιας μυρμηγκοφωλιάς, έχει σχεδιαστεί για να μπορεί να επιβιώσει από οτιδήποτε – εκτός από την αμφισβήτηση των θεμελιωδών αρχών της και από τις αλήθειες που έχει μεθοδικά θάψει.
Προσωπική άποψη: Ζωή Τσούρα
Το Σιλό ανήκει στο δυστοπικό σκέλος της επιστημονικής φαντασίας, και κατ’ εμέ είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που συγκεντρώνει τα καλύτερα στοιχεία του είδους. Η απομονωμένη κοινωνία που προσπαθεί με αυστηρούς κανόνες να επιβιώσει μετά από κάποια μεγάλη καταστροφή δεν είναι ένα καινούργιο θέμα φυσικά, ωστόσο υπάρχει κάτι στη γραφή του Howey και στο πώς αναπτύσσει την ιστορία του που κάνει το Σιλό να ξεχωρίζει για μένα. Ενδεχομένως είναι το ότι σε μια εποχή που ενθαρρύνει τη βιασύνη, ο Howey δεν φοβήθηκε να δώσει έκταση στην ιστορία του: την έχει προσχεδιάσει ενδελεχώς, έχει σκεφτεί κάθε λεπτομέρεια –καθετί έχει τη σημασία και τη συγκεκριμένη αιτία του–, χτίζει μεθοδικά και αναλυτικά, λιθαράκι λιθαράκι, δίνει τον απαραίτητο χώρο για να εξοικειωθεί ο αναγνώστης με το περιβάλλον του Σιλό. H ανάπτυξη και οι λεπτομέρειες ήταν χορταστικές, με αποτέλεσμα οι εικόνες και οι σκηνές του Σιλό να αποτυπωθούν με ανεξίτηλη ζωντάνια στο μυαλό μου.
Ο Χόλστον γύρισε και κοίταξε το θολό, άψυχο τοπίο. Έδειχνε καταθλιπτικό μόνο αν το συνέκρινες με τις εικόνες των παιδικών βιβλίων – τα μόνα βιβλία που είχαν γλιτώσει από την εξέγερση. Οι περισσότεροι αμφισβητούσαν εκείνα τα χρώματα στα βιβλία, όπως αμφισβητούσαν το ότι κάποτε υπήρχαν μοβ ελέφαντες και ροζ πουλιά, όμως ο Χόλστον αισθανόταν ότι όλα αυτά ήταν πιο αληθινά από την εικόνα που είχε μπροστά του. Όπως και μερικοί άλλοι, ένιωθε κάτι αρχέγονο και βαθύ όταν κοίταζε εκείνες τις φθαρμένες σελίδες, τις βουτηγμένες στο πράσινο και το μπλε. Ακόμη κι έτσι, σε σύγκριση με το αποπνικτικό σιλό, εκείνη η θολή, γκρίζα θέα απέξω έμοιαζε με κάποιου είδους λύτρωση, έμοιαζε με τον καθαρό αέρα που ο άνθρωπος είχε γεννηθεί για να αναπνέει.
Η αφήγηση είναι τριτοπρόσωπη, από την οπτική γωνία μίας σειράς χαρακτήρων, με πρωταγωνίστρια ωστόσο την Τζούλιετ Νίκολς, που από μηχανικός στα έγκατα του σιλό, βρίσκεται νέα σερίφης στο ανώτερο επίπεδο. Αφού ο Howey μας ανοίγει την όρεξη κεντρίζοντάς μας την περιέργεια με φόνους και αυτοκτονίες, παραδίδει τη σκυτάλη στην Τζουλς να «ξεφλουδίσει» ένα ένα τα στρώματα των μυστηριωδών γεγονότων που αναστατώνουν το σιλό. Μαζί της ανακαλύπτει κι ο αναγνώστης πολύ περισσότερα από όσα περιμένει – συνωμοσίες αναδύονται από τα κλειστοφοβικά υπόγεια επίπεδα και επικίνδυνα μυστικά έρχονται στο φως μέσα από τη σκόνη των μελαγχολικών, μουντών τοπίων. Η αλήθεια απειλεί να γκρεμίσει συθέμελα το σιλό – ή μήπως είναι η μόνη τους ελπίδα για επιβίωση; Με κάθε κεφάλαιο να τελειώνει έξυπνα με μίνι cliffhangers, δεν μπορείς παρά να γυρνάς τις σελίδες ασταμάτητα για να δεις τι θα συμβεί παρακάτω.
Η Τζουλς είναι μία απολαυστική πρωταγωνίστρια: έξυπνη, μετρημένη, σοβαρή, ανθεκτική, ευρηματική – στον δρόμο που χάραξε η Sigourney Weaver στα Alien. Και οι υπόλοιποι χαρακτήρες όμως, όσο πολλές ή λίγες οι σελίδες τους, είναι εξαιρετικά σκιαγραφημένοι, κινούμενοι ηθικά στο ευρύ φάσμα του γκρι, προκαλώντας και τον ίδιο τον αναγνώστη να σκεφτεί και να αμφιταλαντευτεί.
Πρόκειται για ένα βιβλίο πολυεπίπεδο, που δεν ενδείκνυται για επιδερμική ανάγνωση, το οποίο όσες φορές το διαβάσεις, όσες φορές το αναλογιστείς, κάτι καινούργιο ανακαλύπτεις, κάποια νέα σύνδεση κάνεις που αντικατοπτρίζεται στη δική μας κοινωνία και στο σήμερα. Η οργάνωση του σιλό και της κοινωνίας του, η δυναμική των κατοίκων, οι αποκαλύψεις, η πορεία των γεγονότων, όλα προσφέρονται για κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις – η πεμπτουσία της επιστημονικής φαντασίας. Όντας ταυτόχρονα περιπέτεια, μυστήριο και κοινωνική μελέτη, δεν μπορεί παρά να συναρπάσει τον σκεπτόμενο αναγνώστη που αναζητά ένα στιβαρό και καλογραμμένο έργο, με την αψεγάδιαστη μετάφραση του Γιώργου Καρατζήμα να μετράει σίγουρα στα υπέρ. Ανυπομονώ εξίσου για τη «Βάρδια», το πρίκουελ που ήδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anubis και θα μας δώσει απαντήσεις στα μυστήρια του παρελθόντος, αλλά και για τη «Σκόνη», το σίκουελ του Σιλό, που θα κυκλοφορήσει μεταφρασμένο μέσα στο 2022 και θα κλείσει αυτή την καθηλωτική ιστορία.
Περίληψη: Ένα αχανές υπόγειο σιλό έχει γίνει το ύστατο καταφύγιο μιας μικρής κοινότητας ανθρώπων, των μοναδικών επιζώντων μιας μυστηριώδους καταστροφής, που έχει μετατρέψει ολόκληρη τη Γη σε οικολογική κόλαση. Οι κάτοικοι του υπόγειου οικισμού έχουν θεσπίσει απαράβατους νόμους που εξασφαλίζουν την επιβίωση του κοινωνικού συνόλου, μέχρι την ημέρα που ο σερίφης του σιλό παραβιάζει το μεγαλύτερο ταμπού απ’ όλα: αποφασίζει να βγει έξω, στην επιφάνεια του κατεστραμμένου πλανήτη…
Η μοιραία αυτή πράξη φέρνει στο φως ερωτήματα που κανείς μέχρι τότε δεν είχε διανοηθεί να θέσει: Τι υπάρχει στ’ αλήθεια εκεί έξω; Ποιος δημιούργησε το σιλό; Ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες για τους δρακόντειους νόμους που διέπουν τη μικροσκοπική κοινότητα; Η Τζουλς Νίκολς, η νέα σερίφης, αναλαμβάνει να ξετυλίξει το κουβάρι των σκοτεινών μυστικών και να αντιμετωπίσει την τρομακτική αλήθεια.
Το ΣΙΛΟ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ως αυτοέκδοση σε e–book και μέσα σε ελάχιστους μήνες κατέκτησε την κορυφή των best sellers, προσελκύοντας το ενδιαφέρον καταξιωμένων κινηματογραφικών σκηνοθετών και τηλεοπτικών καναλιών. Έχοντας λάβει διθυραμβικές κριτικές, το ΣΙΛΟ αποτελεί ένα παγκόσμιο εκδοτικό φαινόμενο, μια συγκλονιστική ματιά σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Σιλό
Συγγραφέας: Hugh Howey
Σειρά: Σιλό, Βιβλίο 1ο
Εκδόσεις: Anubis
Ημερομηνία έκδοσης: 23/09/2021
Σελίδες: 672
ISBN: 978-960-623-336-4
