Συνέντευξη – Κατερίνα Δίελα
Σήμερα στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών φιλοξενούμε μια νέα συγγραφέα με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Λούλα, η ανεξάρτητη τρίχα» από τις Εκδόσεις Τhe book project.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Καλησπέρα. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Πριν λίγο καιρό, κυκλοφόρησε το πρώτο σας παιδικό βιβλίο, ενώ έχετε συμμετοχή με παραμύθια σας σε συλλογικές εκδόσεις. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήταν όνειρο ζωής ή ήρθε τυχαία;
Κ.Δ.: Καλησπέρα και σε σας! Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή μας τη συνομιλία. Η συγγραφή παιδικών βιβλίων προέκυψε μάλλον τυχαία… Προέκυψε μετά από τη συμμετοχή μου σε έναν κύκλο σεμιναρίων με την κα Αθανασιάδου.
Βέβαια τα παραμύθια είχαν μπει νωρίτερα στη ζωή μου, ακούσια, μέσω της δουλειάς μου, αφού χρειάστηκε πολλές φορές να τα χρησιμοποιήσω για να κρατήσω το ενδιαφέρον των παιδιών αμείωτο και ταυτόχρονα να τους μάθω σπορ. Ο χρόνος θα δείξει στο τέλος «αν πέτυχε και δεν έτυχε…».
«Λούλα, η ανεξάρτητη τρίχα» είναι ο τίτλος του βιβλίου σας, που απευθύνεται σε ηλικίες 4+. Συνδυάζει χιούμορ και μηνύματα για τους μικρούς αναγνώστες. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για να γεννηθεί αυτή η ιστορία;
Κ.Δ.: Η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο «Λούλα, η ανεξάρτητη τρίχα» προήλθε από την επιθυμία μου να βρω έναν πρωτότυπο, ασυνήθιστο και ασήμαντο φαινομενικά ήρωα, ο οποίος όμως στο τέλος θα παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Όποιος το διαβάσει θα καταλάβει τι εννοώ. Έπειτα ήθελα να έχει κάποια στοιχεία πολύ σημαντικά για μένα, όπως είναι η ανεξαρτησία, η ευτυχία, η αγάπη για τον άλλον, η προσφορά, και η επιθυμία να κυνηγάμε τα όνειρά μας.
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Λούλα, η ανεξάρτητη τρίχα
Τι στοιχεία θα πρέπει να διαθέτει ένα καλό παιδικό βιβλίο;
Κ.Δ.: Κατά τη γνώμη μου, ένα καλό παιδικό βιβλίο θα πρέπει να είναι πολυδιάστατο, συμπυκνωμένο και με εκπαιδευτικό χαρακτήρα: να περνάει ωραία μηνύματα, να δίνει αφορμές για συζητήσεις, να έχει χιούμορ, να έχει ωραία εικονογράφηση και, τέλος, να διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους.
Τα δυο σας παιδιά, εκτός από πηγή έμπνευσης για σας, είναι οι πρώτοι σας αναγνώστες και «κριτές» των κειμένων σας;
Κ.Δ.: Όντως τα δυο μου παιδιά αποτελούν πηγή έμπνευσης για μένα. Είναι οι πρώτοι που ακούν την ιδέα μου, έπειτα διαβάζουν τα πρώτα μου κείμενα και φυσικά σχολιάζουν θετικά ή αρνητικά το αποτέλεσμα… Ο γιος μου παλιότερα είχε αλλάξει το τέλος μιας ιστορίας μου επειδή ήθελε να τελειώνει ακόμα πιο αισιόδοξα.
Έχετε παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής για το παραμύθι. Πόσο σας βοήθησαν στον τρόπο γραφής και σκέψης; Συγγραφέας γεννιέται κανείς ή γίνεται με πολλή δουλειά και μελέτη;
Κ.Δ.: Τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής με βοήθησαν πάρα πολύ, όσον αφορά στη δομή που θα πρέπει να φέρει ένα παραμύθι. Ωστόσο, πιστεύω ότι κάθε συγγραφέας παραμυθιού το έχει μέσα του. Νομίζω ότι γεννιέται με το χάρισμα να μπορεί να επικοινωνεί με μικρά παιδιά και να βλέπει μέσα από τα μάτια τους.
Αυτή την περίοδο υπάρχουν νέοι ήρωες που σας βασανίζουν γλυκά και περιμένουν υπομονετικά να πάρουν σάρκα και οστά;
Κ.Δ.: Ναι, υπάρχουν ήρωες στο συρτάρι μου που περιμένουν να βγουν έξω και να πουν την ιστορία τους. Είμαι όμως πολύ προσεκτική με τα παραμύθια που βγάζω. Θέλω να είμαι σίγουρη ότι έχουν κάτι να πουν και ότι θα διασκεδάσουν, αλλά και θα «προβληματίσουν» μικρούς και μεγάλους.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Κ.Δ.: Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω στους αναγνώστες σας ότι χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε πως διαβάζοντας σε ένα μικρό παιδί ένα παραμύθι, εκτός από γονείς, μεταμορφωνόμαστε για λίγο σε πολλούς άλλους επαγγελματίες, όπως είναι ο εμψυχωτής, ο ψυχολόγος, ο εκπαιδευτικός… Και όλα αυτά διαβάζοντας μονάχα ένα παραμύθι… Δεν συμφωνείτε;
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.
Κ.Δ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ! Εις το επανιδείν!
