Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
More
    ΑρχικήΛογοτεχνίαΜεταφρασμένη ΛογοτεχνίαΤο Παιδί του Άουσβιτς - Λίλι Γκράχαμ

    Το Παιδί του Άουσβιτς – Λίλι Γκράχαμ

    -

    Το Παιδί του Άουσβιτς. Πολλά χρόνια τώρα αποφεύγω συνειδητά να διαβάσω ιστορικά μυθιστορήματα που πραγματεύονται το Άουσβιτς ή διαδραματίζονται εκεί. Ο λόγος είναι ότι επηρεάζομαι βαθιά από ό,τι διαβάζω και θεωρώ ότι χρειάζεται ένα ιδιαίτερο ψυχικό σθένος για να αντέξει κανείς να διαβάσει για το Άουσβιτς.

    Προσωπική άποψη: Ζωή Τσούρα

    Αυτό το βιβλίο, αν και με επηρέασε όντως, σε σημείο που να το βλέπω στον ύπνο μου, ευτυχώς ήταν αρκετά πιο «light» από ό,τι περίμενα, άρα το θεωρώ ιδανικό για κάποιον που θέλει μεν να έρθει σε επαφή με αυτό το κομμάτι της ιστορίας, χωρίς όμως να χρειαστεί μέρες για να συνέλθει από την απόλυτη φρίκη και κατάθλιψη.

    Στο Παιδί του Άουσβιτς, πρωταγωνίστρια είναι η Εύα Αντάμι, μια νέα κοπέλα, ζωγράφος, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πράγα. Η εισβολή των Ναζί στην Τσεχοσλοβακία τη βρίσκει στην πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής της: όταν έχει ανακαλύψει τον έρωτα στο πρόσωπο του Μίχαλ, ενός βιολονίστα με ευγενική ψυχή. Ο Μίχαλ στέλνεται «ανατολικά», ενώ η Εύα και η οικογένειά της μεταφέρονται στο γκέτο συγκέντρωσης Εβραίων του Τερεζίν. Από εκεί, η Εύα θα μεταβεί οικειοθελώς στο Άουσβιτς, χωρίς πλήρη επίγνωση του τι είναι αυτό το μέρος – δεν υπάρχουν όρια στο τι θα έκανε για να βρει τον Μίχαλ.

    Η ζωή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι σκληρή, μία ζούγκλα με τους δικούς της κανόνες, τους οποίους η Εύα μαθαίνει με κόστος. Η εξυπνάδα της, η καλοσύνη της και το ότι είναι μια πολύ επιδέξια κλέφτρα –δεξιότητα που της δίδαξε ο θείος της στο Τερεζίν– είναι τα όπλα της ενάντια στη φρίκη, στον τρόμο και στην εξαθλίωση που βιώνει καθημερινά.

    Η Εύα θα κάνει τα πάντα για να μείνει ζωντανή και να βρει τον Μίχαλ. Όμως η μοίρα τής επιφυλάσσει μία μεγάλη έκπληξη: ακόμα και στο πιο μαύρο, πιο ζοφερό και εφιαλτικό μέρος του κόσμου, η ζωή μπορεί να βρει τον τρόπο να χλευάσει τον παντοδύναμο θάνατο.

    Ο θείος της έγνεψε σαν να διάβαζε τη σκέψη της. «Μερικές φορές πρέπει να χρησιμοποιείς άλλα προσόντα για να επιβιώσεις. Όπως το νιονιό σου» είπε χτυπώντας το δάχτυλο στο κεφάλι του και κλείνοντάς της το μάτι. «Εδώ μέσα θα κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες εκεί έξω, στον πραγματικό κόσμο. Όμως εδώ πρέπει να τα κάνεις. Γιατί δεν είμαστε εκεί έξω. Κατάλαβες; Και δεν βλέπω να έρχεται κανείς να μας σώσει, τουλάχιστον όχι στο κοντινό μέλλον. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι διαφορετικοί εδώ μέσα, για όσο διάστημα μείνουμε σ’ αυτό το μέρος. Αν το καταλάβεις αυτό, ίσως και να βγεις ζωντανή από δω μέσα – και πρέπει να βγεις ζωντανή, εντάξει, ντγίτιε; Έχουμε ήδη χάσει πάρα πολλούς».

    Ήταν ένα βιβλίο όντως συγκλονιστικό – και δεν χρειάστηκαν λεπτομερείς και ωμές περιγραφές βίας και βασανιστηρίων για να είναι τέτοιο. Μιλάμε για το Άουσβιτς, για μένα και μόνο οι αναφορές στα κρεματόρια ή στο τι έκανε ο Μένγκελε είναι αρκετές για να τρομοκρατηθώ, ειλικρινά δεν θα ήθελα παραπάνω περιγραφές. Η συγγραφέας ζωγραφίζει με ζοφερότητα τον γκρίζο καμβά της πείνας, της παγωνιάς, του εκφοβισμού και του καθημερινού τρόμου που βίωναν οι κρατούμενες. Το βιβλίο όμως το απογειώνει η επιλογή τού να χρησιμοποιεί την τεχνική των flashbacks και να παρεμβάλλει κομμάτια από το παρελθόν της Εύας, και δη την ιστορία του πώς γνώρισε τον Μίχαλ και όλο τον έρωτά τους. Η αντίθεση του γκρίζου του Άουσβιτς με αυτόν τον ολοζώντανο και πολύχρωμο καμβά, αυτές τις εκρήξεις χρωμάτων με τα πάρκα της Πράγας και την ύπαιθρο της Τσεχίας, με τις μυρωδιές των φαγητών και τις μουσικές της συμφωνικής ορχήστρας και την τέχνη και τα συναισθήματα, η διαρκής αυτή μάχη μεταξύ ζωής και θανάτου ακόμα και οπτικά, ήταν μία εκπληκτική αναγνωστική εμπειρία.

    Κι όσον αφορά τα συναισθήματα, μπορεί τους λογοτεχνικούς έρωτες συχνά να τους προσπερνώ, όμως ο έρωτας της Εύας με τον Μίχαλ με συγκίνησε ακόμα κι εμένα. Επιπλέον, θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω και την έτερη πρωταγωνίστρια, τη Σόφι, τον φοβερό αγώνα που δίνει για να βρει το παιδί της και τη βαθιά φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ εκείνης και της Εύας. Είναι εξίσου σημαντικά κομμάτια της πλοκής, και η συγγραφέας έχει κάνει εκπληκτική δουλειά και με αυτόν τον χαρακτήρα.

    «Αν βγούμε ζωντανές από δω μέσα, θα σε μάθω να φτιάχνεις σπιτικό ψωμί. Θα πίνουμε τσάι και θα ζυμώνουμε, και δεν θα μας νοιάζει αν έξω βρέχει καρεκλοπόδαρα, γιατί εμείς θα είμαστε στα στεγνά και στα ζεστά και με γεμάτο το στομάχι μας».

    Το Παιδί του Άουσβιτς είναι βασισμένο σε αληθινές ιστορίες γυναικών που βίωσαν τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης και επέζησαν. Αισθάνεσαι δέος με το σθένος τους, οργή που αναγκάστηκαν να σηκώσουν στους αποστεωμένους ώμους τους αυτό το βάρος, ντροπή για τον δυτικό κόσμο που επέτρεψε να συμβούν αυτά τα αίσχη, που επέτρεψε σε αυτό το μολυσματικό, αρρωστημένο και σιχαμένο θηρίο του ναζισμού να θρονιαστεί στην Ευρώπη και να καταβροχθίσει εκατομμύρια ψυχές με τον πιο σαδιστικό και απάνθρωπο τρόπο. Κι όμως, ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι του Άουσβιτς, η ζωή βρήκε τρόπο.

    Ένα μυθιστόρημα ύμνος στην ελπίδα, την πίστη, την ανθρωπιά, τη φιλία, την αγάπη και, εντέλει, την ίδια τη ζωή, το οποίο χωρίς αμφιβολία σας προτείνω.

    Περίληψη:  To 1942 η Εύα Αντάμι επιβιβάζεται σ’ ένα τρένο για το Άουσβιτς. Στριμωγμένη ασφυκτικά ανάμεσα σε δεκάδες άλλους και εξουθενωμένη, το μόνο που την απασχολεί είναι να βρει τον σύζυγό της, Μίχαλ, ο οποίος είχε μεταφερθεί εκεί έξι μήνες νωρίτερα.

    Φτάνοντας, δεν βρίσκει κανένα ίχνος του άντρα της, παρά μόνο τη σκληρή, ισοπεδωτική πραγματικότητα του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Ξαπλωμένη στο λεπτό στρώμα της κουκέτας που μοιράζεται με άλλες γυναίκες, συντετριμμένη και με το κεφάλι της ξυρισμένο, ακούει έναν ψίθυρο: Η συγκρατούμενή της, Σόφι, της δίνει το χέρι…

    Με το πέρασμα των ημερών, οι δύο γυναίκες γίνονται φίλες και μοιράζονται τα όνειρα και τις ελπίδες τους – η Εύα ελπίζει να βρει τον Μίχαλ ζωντανό σ’ αυτό το φριχτό μέρος και η Σόφι να ανταμώσει ξανά με τον γιο της, Τόμας. Μαθαίνουν να επιβιώνουν και να προστατεύουν η μία την άλλη, έως τη στιγμή που η Εύα αντιλαμβάνεται ότι έχει μείνει έγκυος· οι ζωές και των δύο βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο…

    Οι δύο γυναίκες είναι όμως αποφασισμένες να κρατήσουν ζωντανό τον τελευταίο σπόρο ελπίδας μέσα στις σκιές και την εξαθλίωση, τα μονάκριβα παιδιά τους, που ελπίζουν ότι θα ζήσουν για να διηγηθούν την ιστορία τους όταν εκείνες δεν θα μπορούν πια να το κάνουν…

    Μια σπαραχτική ιστορία επιβίωσης, όπου η ζωή ή ο θάνατος εξαρτώνται από την παραμικρή λεπτομέρεια και η ελπίδα και η αγάπη επιζούν ακόμα και στο πιο ζοφερό περιβάλλον.

    Το Παιδί του Άουσβιτς - Λίλι ΓκράχαμΣτοιχεία βιβλίου:

    Τίτλος: Το Παιδί του Άουσβιτς

    Συγγραφέας: Λίλι Γκράχαμ

    Εκδόσεις: Μίνωας

    Ημερομηνία έκδοσης: 01/09/2020

    Σελίδες: 352

    ISBN: 978-618-02-1588-5

    Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ.

    ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

    εισάγετε το σχόλιό σας!
    παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ