Δάκης. Τίποτα άλλο…
Κορίτσι στάσου να σου πω. Αυτό το καλοκαίρι, όπως τόσα καλοκαίρια, δώσε μου φτερά να κάνουμε όνειρα.
Γράφει η Χαρά Δελλή
Μίλα μου, παρέα μ’ ένα τσάι με λεμόνι, κι όπου βγει. Κλείσε τα μάτια και θυμήσου εκείνο το πρωί στην Κηφισιά που μάζευα στα χέρια μου βροχή κι εσύ μόνο με μια σου λέξη μου εκμυστηρεύτηκες “Σε θέλω πολύ κι όλο ψάχνω να σε βρω. Αλαλούμ αν σ’ αρνηθώ… Tu veux ou tu veux pas;” και φύγαμε. Χωρίς θωρακισμένη Mercedes, μόνο εγώ κι εσύ, Μαρίνα.
Ξύπνα αγάπη μου. Πάρε ένα κοχύλι απ’ το Αιγαίο, βάλ’ το δίσκο και πάμε στην Αλεξάνδρεια.
Δάκης
