Εξορία
Προσωπική άποψη: Νεκταρία Πουλτσίδη
Κλείνοντας την «Εξορία», το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας The Legend of Drizzt, πραγματικά δεν έχω λόγια να πω γι’ αυτό το βιβλίο.. Οι ώρες περνούσαν χωρίς να το καταλάβω απορροφημένη από τις περιπέτειες του ήρωα. Το επόμενο πρωί με βρήκε με μάτια πρησμένα από την ολονύχτια ανάγνωση.
Το δεύτερο μέρος της τριλογίας, μας εισάγει στη ζωή του πρωταγωνιστή μια δεκαετία μετά τα γεγονότα του πρώτου βιβλίου. Είναι αποφασισμένος να ζήσει μακριά από την εξουσία και τις διαταγές της οικογένειάς του, παρέα με την πιστή του φίλη, την Γκουένγουιβαρ, έναν δυνατό πάνθηρα μιας άλλης διάστασης, ζούνε στις ανήλιαγες σπηλιές του Άντερνταρκ.
Ο Ντρίτζτ Ντο Έρντεν δεν είναι ο ίδιος που άφησε την φυλή του δέκα χρόνια πριν. Ανάμεσα στις έρημες σήραγγες, τις εκατοντάδες σπηλιές, την ανάγκη για επιβίωση και τα μοχθηρά τέρατα, έχει εξελιχθεί σ’ ένα πλάσμα που μόλις και μετά βίας αναγνωρίζεις σε αυτόν τα απομεινάρια του αλλοτινού εαυτού του. Έγινε ο Κυνηγός, ένα πλάσμα ψυχρό, βίαιο, αναπτύσσοντας φονικά ένστικτά και εντυπωσιακές ικανότητες για να καταφέρει να επιζήσει.
Θυμάμαι καθαρά την ημέρα που έφυγα από την πόλη όπου γεννήθηκα, από την πόλη του λαού μου. Ολόκληρο το Άντερνταρκ απλωνόταν μπροστά μου, μια ζωή γεμάτη περιπέτεια και έξαψη με δυνατότητες που ύψωναν την καρδιά μου. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι άφηνα πίσω μου την Μεντζομπεράντζαν, πιστεύοντας ότι θα μπορούσα πλέον να ζω σύμφωνα με τις αρχές μου. Είχα την Γκουένγουιβαρ στο πλάι μου και τα γιαταγάνια μου ζωσμένα στην μέση μου. Εγώ θα καθόριζα το μέλλον μου.
Ο μεγαλύτερος εχθρός του η μοναξιά του, η αδιάκοπη σιωπή κόντευε να τον τρελάνει, με σποραδικές στιγμές συντροφικότητας, οι στιγμές που ήταν στο πλάι του η Γκουένγουιβαρ.
Η σανίδα σωτηρίας λίγο πριν επικρατήσει ο Κυνηγός στην ψυχή του έρχεται στο πρόσωπο ενός αναπάντεχου συμμάχου…Όμως η οικογένεια του δεν ξεχνά τον όρκο εκδίκησης που είχε πάρει στο όνομα της Λοθ. Τι θα συμβεί όταν έρθει αντιμέτωπος με την νέμεση του; Θα καταφέρει άραγε ο Ντρίτζτ να λύσει το μυστήριο που περιβάλλει τον δάσκαλο, φίλο και μέντορά του Ζακναφέιν;
Η γραφή είναι γρήγορη σχεδόν εθιστική θα έλεγα. Είναι μια ιστορία γεμάτη δολοπλοκίες, δράση, και αγωνία. Αν και κάποιες σκηνές μάχης με κούρασαν όμως με αποζημίωσε το τέλος του βιβλίου.
Πρώτα φορά διαβάζω τον συγγραφέα Ρ.Α. Σαλβατόρε και αυτό που έχω να πω είναι ότι, για μένα, είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας που με εντάσσει σε έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο δολοπλοκίες, φανταστικά πλάσματα, και πολλές μάχες. Ένα βιβλίο που βρήκε θέση στην καρδιά μου, που μόλις διαβάσω και το τρίτο βιβλίο της σειράς, δεν αποκλείεται αυτή η τριλογία να ξαναδιαβαστεί σύντομα από μένα.
Περίληψη: Μακριά από το ανηλεές Άντερνταρκ, ο Ντρίτζτ ντο Έρντεν παλεύει για να επιζήσει στον άγριο κόσμο της επιφάνειας. Εγκαταλείποντας τους Νταρκ Έλφ, ο νεαρός Ντρόου εγκαθίσταται σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από εκείνον που γνώρισε. Κι ενώ πασχίζει να κατανοήσει τη νέα του πατρίδα, η αποδοχή από τους κατοίκους του υπέργειου κόσμου θα αποδειχθεί κάθε άλλο παρά εύκολη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Εξορία (Exile)
Συγγραφέας: R.A. Salvatore
Εκδόσεις: Anubis
Σειρά βιβλίου: The Dark Elf Trilogy –The Legend Of Drizzt-Forgotten Realms
Σελίδες: 359
ISBN: 978-960-306-942-3
Ημερομηνία έκδοσης: 9/7/2001
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ.