Υπάρχει ένα μικρό κόσμημα στην Ιταλία. Πρόκειται για το πιο μικρό θέατρο στον κόσμο, που έχει καταχωρηθεί και στο βιβλίο Γκίνες. Το όνομά του; Il teatrino di Vetriano. H πόλη Vetriano ανήκει στην επαρχία Lucca στη Τοσκάνη.
Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Η σκηνή του θεάτρου είναι μόλις 30 τ.μ. Η πλατεία διαθέτει θέσεις για εξήντα μόνο θεατές, ενώ άλλοι είκοσι ακόμα μπορούν να φιλοξενηθούν στα θεωρεία. Διαθέτει και δύο μικροσκοπικά καμαρίνια πλήρως εξοπλισμένα με ό,τι χρειάζονται οι ηθοποιοί.
Πώς δημιουργήθηκε όμως αυτό το μικρό θέατρο;
Θα πάμε πίσω αρκετά χρόνια. Συγκεκριμένα στο 1889. Στην πόλη Vetriano, οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν σε έναν αχυρώνα για να μιλήσουν, να πουν τραγούδια, με λίγα λόγια να κοινωνικοποιηθούν. Ο ιδιοκτήτης του αχυρώνα, Virgilio Biagini, αποφάσισε να παραχωρήσει την περιουσία του με σκοπό να μετατραπεί σε θέατρο. Έτσι οι κάτοικοι της πόλης υπέγραψαν σε συμβολαιογράφο, καταβάλλοντας δυο λίρες ο καθένας, για να μαζευτεί το ποσό για την κατασκευή του θεάτρου, και φυσικά χρειάστηκε και πολλή εργασία από όλους. Την επόμενη χρονιά, το 1890, το θέατρο ήταν ήδη έτοιμο.
Μέχρι το 1960, τα έργα που ανέβαιναν στη σκηνή του θεάτρου ήταν έργα που έγραφαν οι κάτοικοι του Vetriano. Mέχρι τότε ήταν και η χρυσή εποχή του μικροσκοπικού αυτού θεάτρου. Μετά ξεκινά μια μικρή πτώση.
Μερικά χρόνια αργότερα, το θέατρο αναλαμβάνει η Loredana Ciabatti, που προερχόταν από αστική οικογένεια του Μιλάνου και ήταν σύζυγος αξιωματούχου της τράπεζας της Ιταλίας.
Μετά από συζητήσεις που είχε με τον ιερέα της πόλης, και αφού έμαθε τα πάντα για την ιστορία του θεάτρου, ξεκινάει τη διαδικασία για να βρεθούν μέσω χορηγιών τα χρήματα για την ανακαίνιση του θεάτρου.
Δεν έκαναν πάρα πολλές αλλαγές, γιατί ήθελαν να μείνουν στο πνεύμα της πρώτης δημιουργίας του θεάτρου. Έβαλαν μαξιλάρια βολικά στις καρέκλες και κάθε κάθισμα υιοθετήθηκε από έναν κάτοικο της πόλης, ενώ και πολλές κατασκευές έγιναν από τους πολίτες.
Στη συνέχεια, αγοράστηκε χώρος δίπλα στο θέατρο για να φτιαχτούν καμαρίνια σύμφωνα με τους νέους κανόνες υγιεινής, ενώ κατασκευάστηκε και μια σπειροειδής σκάλα που οδηγεί στην ταράτσα του κτηρίου.
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2002, το μικροσκοπικό θέατρο μετά την ανακαίνιση άνοιξε και πάλι τις πόρτες του για το κοινό.
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα