Meet The Classics Chapter 1. Γραμμένο στις αρχές του 19ου αιώνα κι ένα από τα πλέον κλασικά λογοτεχνικά έργα της Αγγλικής Λογοτεχνίας, η «Υπερηφάνεια και Προκατάληψη» ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που με ώθησε στο να διερωτηθώ ποια χαρακτηριστικά είναι εκείνα που χαρίζουν σ’ ένα λογοτεχνικό κείμενο το εισιτήριο για την αιωνιότητα, την είσοδο στο κλαμπ των προνομιούχων κλασικών μυθιστορημάτων.
Γράφει η Μαρία Μακροβασίλη
Από τι υλικό είναι άραγε φτιαγμένες οι ιδέες που αντιστέκονται στη διάβρωση του χρόνου; Τι άρωμα έχουν οι σκέψεις που μεταδίδονται από εποχή σε εποχή κι, αντί να εξαφανιστούν σαν άλλοι χαμένοι θησαυροί ξεβρασμένοι σε μοναχικές ακτές στα πέρατα της λογοτεχνίας, κερδίζουν ολοένα και μεγαλύτερη εκτίμηση από το αναγνωστικό κοινό;
Σαλπάροντας για το τρελό ταξίδι των απαντήσεων ξεδίπλωσα το χάρτη μου άχαρα, με μαονένιο τιμόνι το γραφείο μου και περιπλανήθηκα στις σελίδες της «Υπερηφάνειας και Προκατάληψης», χαράζοντας τη διαδρομή που ίσως και να με οδηγούσε στον προορισμό μου.
Meet the classics. Η «Υπερηφάνεια και Προκατάληψη» παρουσιάζει ένα εύρος γυναικείων χαρακτήρων τόσο όμοιων μα συνάμα τόσο διαφορετικών από την κυρία Μπένετ με τις επιφανειακές επιδιώξεις της για έναν πλουσιοπάροχο γάμο για τις κόρες της, τη δεσποινίδα Μπένετ με το γλυκό και ήσυχο χαρακτήρα της που έρχεται σε αντίθεση με τον επαναστατικό χαρακτήρα της αδερφής της Ελίζαμπεθ, τη Μαίρη Μπένετ με την επίμονη ανάγκη για προσοχή, έως τα δύο μικρότερα θηλυκά μέλη της οικογένειας που λειτουργούν σαν ένας άλλος καθρέφτης που αντικατοπτρίζει τις ιδέες της μητέρας Μπένετ.
Γυναικείοι χαρακτήρες που πλάθονται στην πένα της Τζέιν Ώστεν, προβάλλοντας μέσω του γυναικείου ρεαλισμού τις πεποιθήσεις της εποχής περί γάμου, την αναζήτηση του πλούσιου γαμπρού που θα διασφαλίσει την ευτυχία κάθε νέου κοριτσιού, παρουσιάζοντας, όμως, έμμεσα και άλλα ζητήματα, όπως τα κληρονομικά δικαιώματα των γυναικείων απογόνων στην περίπτωση του θανάτου του κύριου Μπένετ η οικογενειακή περιουσία θα μεταβιβαζόταν σε κάποιον άρρεν εξάδελφο και όχι στις κόρες.
Κι αν προσπεράσουμε το γεγονός πως κάποιες από αυτές τις ιδέες εξακολουθούν να ανθίζουν στις σκοτεινές γωνιές του πλανήτη, μεταφέροντάς μας σε περασμένους αιώνες, υπάρχει κι εκείνη η ιδέα που τόσο περίτρανα εξέπεμπε ο θυελλώδης χαρακτήρας της Ελίζαμπεθ απέναντι σε μια άλλη ιδέα που ενσάρκωνε ο κύριος Ντάρσι.
Έξυπνη, πνευματώδης, με ετοιμόλογες απαντήσεις για κάθε περίσταση, η κεντρική ηρωίδα είχε το χαρακτηριστικό να κρίνει ανθρώπους και περιστάσεις από την πρώτη ματιά, υιοθετώντας μια προκατειλημμένη συμπεριφορά, βασιζόμενη στην προσωπική της άποψη. Κι από την απέναντι όχθη ο κύριος Ντάρσι, αντί να κουνήσει το μαντίλι του σε ευγενικό χαιρετισμό προς τη δεσποινίδα Ελίζαμπεθ το κρατούσε σφιχτά στην τσέπη του παρασυρμένος από την υπερηφάνεια του.
Ίσως, τελικά η αξία ενός κλασικού λογοτεχνικού έργου εντοπίζεται στην επικαιρότητα που το διατρέχει. Κι αν οι άμαξες έχουν αντικατασταθεί από αυτοκίνητα, κι αν τα χαλικόστρωτα μονοπάτια έχουν ντυθεί με άσφαλτο, τα ανθρώπινα πάθη έχουν παραμείνει αλώβητα, αφού όπου κι αν κοιτάξεις κάποια Ελίζαμπεθ μπορεί να σε κρίνει αβίαστα και κάποιος Ντάρσι να σε προσπεράσει με το κεφάλι ψηλά, καθώς διασχίζεις την Τσιμισκή για να φτάσεις στη δουλειά σου.
Στοιχεία Βιβλίου
Τίτλος: Υπερηφάνεια και Προκατάληψη
Συγγραφέας: Austen Jane
Σειρά βιβλίου: Κλασικά Κείμενα
Γλώσσα Γραφής: Ελληνικά
Γλώσσα Πρωτοτύπου: Αγγλικά
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
