Πλοίο φάντασμα αποκαλείται ένα σκάφος που πλέει στην ανοιχτή θάλασσα, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος για να το κυβερνήσει.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Η ναυτική ιστορία είναι γεμάτη από πλοία-φαντάσματα. Αρκετές περιπτώσεις έχουν εξακριβωθεί ιστορικά, κατά τις οποίες, το πλήρωμα εκκένωσε το σκάφος ή πέθανε εν πλω και αυτό συνέχισε να κινείται για ικανό χρονικό διάστημα, μέχρι να ανακαλυφθεί από παραπλέοντα σκάφη, να προσαράξει σε κάποια ακτή ή απλά να βυθιστεί.
Υπάρχουν όμως και άλλες που ανάγονται ξεκάθαρα στη σφαίρα του θρύλου και της δεισιδαιμονίας, με γνωστότερο παράδειγμα τον Ιπτάμενο Ολλανδό, για τον οποίο οι διηγήσεις ξεκίνησαν τον 17ο αιώνα και έγιναν πολύ δημοφιλείς στο ευρύ κοινό κατά τον 19ο, σε βαθμό που αρκετοί ναυτικοί ήταν σίγουροι ότι τον συνάντησαν σε κάποιο ταξίδι τους, ανάμεσά τους και ο Βρετανός βασιλιάς Γεώργιος Ε’ (είχε υπηρετήσει στο πολεμικό ναυτικό ως πρίγκιπας).
Σύμφωνα με τον μύθο, το πλοίο καταδικάστηκε να μην «πιάσει» λιμάνι μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Έκτοτε προσεγγίζει σκάφη που περνούν απ’ την περιοχή και οι ψυχές του πληρώματος προσπαθούν να μάθουν νέα για τους συγγενείς τους, κάτι που θεωρείται πολύ κακός οιωνός.
Η σύγχρονη επιστήμη απορρίπτει κατηγορηματικά την ύπαρξή του, αποδίδοντας τις υπερφυσικές βλέψεις σε διπλό αντικατοπτρισμό και αυθυποβολή.
Πιστεύεται ότι οι πρώτες διηγήσεις για τον Ιπτάμενο Ολλανδό κυκλοφόρησαν μεταξύ των ναυτικών κατά τον 17ο αιώνα και συνδέονται με το γεγονός ότι ο περίπλους της Νότιας Αφρικής ήταν το πιο επικίνδυνο τμήμα της χρυσοφόρας ρότας, η οποία συνέδεε τα μεγάλα λιμάνια του Βόρειου Ατλαντικού με τις αγορές μπαχαρικών (και αργότερα αποικίες) του Ινδικού Ωκεανού.
Καθώς οι σχετικές λαϊκές αφηγήσεις γίνονταν όλο και πιο δημοφιλείς στις αρχές του 19ου αιώνα, δεν ήταν λίγοι οι συγγραφείς που τις χρησιμοποίησαν ως πρώτη ύλη για τη δική τους μυθοπλασία, προσθέτοντας νέα στοιχεία ή μεταφέροντας τη δράση σε άλλες θάλασσες.
Ανάμεσα σε αυτούς είναι οι Σάμιουελ Κόλεριτζ (1798), Τόμας Μουρ (1806) Χάινριχ Χάινε (1826 και 1833) Έντγκαρ Άλλαν Πόε (1833) Ουάσινγκτον Ίρβινγκ (1855) κ.ά. Σε ένα απόσπασμα του Χάινε βασίστηκε ο Ρίχαρντ Βάγκνερ για το λιμπρέτο του οπερατικού Ιπτάμενου Ολλανδού, ο οποίος παρουσιάστηκε το 1843.
Τέλος, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο «πραγματικός» Ιπτάμενος Ολλανδός, στον οποίο βασίστηκαν οι πρώτες ιστορίες, ήταν ο Μπέρναρντ Φόκε. Καπετάνιος της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, ο Φόκε ήταν διάσημος για την ταχύτητα των ταξιδιών του, κάνοντας μερικούς συγχρόνους του να πιστεύουν ότι έχει έρθει σε «συμφωνία με το διάβολο». Μέχρι σήμερα, πάντως, δεν έχουν υπάρξει επαρκή τεκμήρια για την ταύτισή του με τις απαρχές του μύθου.
Πλοίο φάντασμα – Ο ιπτάμενος Ολλανδός
Πηγή: https://el.wikipedia.org
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
