Κι ενώ η σειρά με το Μαύρο χρώμα έκλεισε τον κύκλο της, βούτηξα για άλλη μία φορά το πινέλο στην παλέτα να ρίξω τις τελευταίες πινελιές στον καμβά του Λάθος Κλειδιά. Μικρά μυστικά που έγιναν η αφορμή να γραφτούν οι σελίδες του και κρύφτηκαν επιδέξια μέσα στην μυθοπλασία. Χωρίς αυτά, δεν θα ανάβλυζε για μία ακόμα φορά η πηγή της έμπνευσης και δεν θα υπήρχε ιστορία ή τουλάχιστον, όχι αυτή η ιστορία.
Γράφει η Στάλω Φωτιάδου
Στα Λάθος Κλειδιά, το κλειδί που ξεκλείδωσε τον κόσμο της δημιουργικής μου φαντασίας μου το έδωσε μια κυρία που ούτε συνάντησα ποτέ, ούτε ποιο είναι το όνομά της ξέρω. Μια μητέρα που προετοίμαζε τα δύο της κορίτσια, από τότε που ήταν μικρά, για την μέρα που ίσως θα τερμάτιζε την ζωή της. Τους έλεγε πόσο τα αγαπάει μα πόσο δυστυχισμένη είναι. Τα χρόνια πέρασαν τα παιδιά ενηλικιώθηκαν και η γυναίκα απέκτησε το πρώτο της εγγόνι. Αυτό το τελευταίο γεγονός αποτέλεσε το θέμα της συζήτησης, την οποία άκουσα πριν από πολλά χρόνια. Το ότι δηλαδή είχε ξεπεράσει την όποια δύσκολη περίοδο της ζωής της και είχε πλέον την τύχη να γίνει γιαγιά. Η συζήτηση κράτησε ελάχιστες στιγμές γιατί μέσα από τα σχόλια προέκυψαν ως συνήθως άλλα θέματα. Η ελάχιστη ώρα που είχε διαρκέσει όμως, ήταν αρκετή ώστε να χωθεί στην δημιουργική κρυψώνα του μυαλού μου μέχρι που ήρθε η στιγμή να αποτελέσει μέρος μιας άλλης ιστορίας, παίζοντας τον δικό της ρόλο στην πλοκή.
Είμαι σίγουρη πως αν τότε είχα ρωτήσει και μάθει περισσότερα για την συγκεκριμένη κυρία, η ιστορία της δεν θα ήταν πόλος έλξης για μένα. Αυτή η άγνοια, τα αναπάντητα ερωτήματα και τα συναισθήματα που με πλημμύρισαν, τόσο για την ίδια όσο και για το οικογενειακό της περιβάλλον, ειδικά για τα παιδιά της και για το πόσο δύσκολες καταστάσεις υπάρχουν πίσω από τις κλειστές πόρτες ήταν η κινητήριος δύναμη στην δημιουργία. Ήθελα να ανοίξω την διπλανή πόρτα και να μπω στο σπίτι και στη ζωή των ανθρώπων της. Να φτιάξω αυτή την ιστορία διανύοντας την διαδρομή μέσα από τις λέξεις της δικής μου ψυχής και των δικών μου ηρώων.
Αυτή ήταν η γνωριμία μου με την Ρένα, της δικής μου ιστορίας. Της γυναίκας με το μαύρο σύννεφο στο μυαλό και τον λυπημένο ήλιο στην ψυχή. Τα δύο κορίτσια της έγιναν αγόρια και ήρθαν κι άλλοι ήρωες να πλαισιώσουν την ιστορία με το Μαύρο χρώμα που πήρε τον τίτλο Λάθος Κλειδιά.
Επεξεργασία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
