Σαντάιαλ, το νέο βιβλίο της Catriona Ward που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Πρόκειται για μια πολύ ωραία ιστορία, μέρος της οποίας η συγγραφέας έχει βασίσει σε ψυχιατρικά προβλήματα, ενσωματώνοντας με εξαιρετικό τρόπο στην πλοκή προβληματικές συμπεριφορές και χαρακτήρες.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Πρωταγωνίστρια είναι η Ρομπ, την οποία παρακολουθούμε σε δύο χρονικές περιόδους της ζωής της: ως νεαρή δεκαεφτάχρονη που μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον τελείως διαφορετικό από τα συνηθισμένα και ως παντρεμένη μητέρα δύο μικρών κοριτσιών. Επειδή παρατηρεί περίεργη συμπεριφορά στη μεγάλη της κόρη, την Κάλι, (μαζεύει μικρά οστά και μιλά ψιθυριστά στους φανταστικούς της φίλους, όπως λέει και στο οπισθόφυλλο) αποφασίζει να την πάρει και να πάνε οι δυο τους στο Σαντάιαλ, το πατρικό της σπίτι, ένα απομονωμένο στην έρημο οίκημα που παραμένει ακατοίκητο μετά τον θάνατο των γονιών της. Εκεί, της διηγείται τις αναμνήσεις της από τα χρόνια που ζούσε με την οικογένειά της.
Πλέον αφήνω την κουβέντα να κυλήσει. Η μνήμη είναι θηλιά στον λαιμό. Μερικές φορές με σφίγγει τόσο δυνατά, που δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Δεν ξέρεις ποτέ τι θα την ξυπνήσει. Το άρωμα από πατσουλί, το φως του ήλιου, μια γυναικεία φωνή, η φλόγα της φωτιάς. Σκυλιά που λαχανιάζουν στον ήλιο.
Το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ, πιο πολύ από το πρώτο της συγγραφέως. Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο κυρίως από τη Ρομπ, αν και κάποιες φορές ρόλο αφηγητή αναλαμβάνουν και άλλα πρόσωπα. Δεν μάντεψα καμία απολύτως από τις εξελίξεις, με έπιασαν όλες απροετοίμαστη, και μάλιστα έπεσα έξω σε όλα όσα είχα σκεφτεί. Το καταχάρηκα. Η ιστορία του παρελθόντος μου άρεσε περισσότερο, και ευτυχώς καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου. Μιλά για μια ζωή τελείως διαφορετική από τη συνηθισμένη, με μια οικογένεια που απαρτίζεται από άτομα που κανενός ο χαρακτήρας δεν είναι αυτός που φαίνεται αρχικά. Είναι εξαιρετικός ο τρόπος που η συγγραφέας αποκαλύπτει σταδιακά τα βασικά στοιχεία της ιστορίας και εξηγεί όσα έγιναν, χωρίς να αφήνει κανένα κενό.
Η σπρωξιά από πίσω είναι τόσο απαλή, η Τζακ χρησιμοποιεί μόνο τα ακροδάχτυλά της. Τα νιώθω ένα ένα στην πλάτη μου. Τρεκλίζω και πέφτω, και μια στιγμή αργότερα βρίσκομαι ξαπλωμένη στον τάφο να κοιτάζω ένα παραλληλόγραμμο του ουρανού. Δίπλα μου, ένα κομμένο σκουλήκι κουνιέται απεγνωσμένα. Σκαρφαλώνω και βγαίνω.
Πολύ ευκολοδιάβαστο, κυλά γρήγορα και στρωτά, ανήκει στα βιβλία που δημιουργούν ατμόσφαιρα, παίζει με τη φαντασία σου και δεν προκαλεί περιγράφοντας φρικιαστικές σκηνές. Διηγείται μια αληθοφανή ιστορία η οποία, όσο κι αν δεν θέλω να το δεχτώ, έχει βασισμένο μέρος της πλοκής σε οργανωμένα πειράματα που όντως έγιναν (όπως η ίδια η συγγραφέας λέει σε σημείωμα στο τέλος του βιβλίου). Γενικά, πρόκειται για μια ιστορία προσεγμένη μέχρι την τελευταία της λεπτομέρεια που μου άρεσε πολύ.
Περίληψη:
Δεν μπορείς να ξεφύγεις απ’ την έρημο.
Δεν μπορείς να ξεφύγεις απ’ το Σαντάιαλ.
Το μόνο που θέλει η Ρομπ είναι μια φυσιολογική ζωή. Και παραλίγο να την έχει: έναν σύζυγο, δύο παιδιά, ένα ωραίο σπίτι στα προάστια. Όμως η Ρομπ φοβάται για τη μεγαλύτερη κόρη της, την Κάλι, η οποία μαζεύει μικρά οστά και μιλά ψιθυριστά στους φανταστικούς της φίλους. Η Ρομπ βλέπει κάτι σκοτεινό και μοχθηρό στην Κάλι, που της θυμίζει την οικογένεια που άφησε πίσω της. Αποφασίζει να πάει την Κάλι στο σπίτι των παιδικών της χρόνων, στο Sundial, βαθιά μέσα στην έρημο Μοχάβε. Κι εκεί θα κληθεί να πάρει μια φρικτή απόφαση.
H Κάλι ανησυχεί για τη μητέρα της. Η Ρομπ έχει αρχίσει να την κοιτάζει περίεργα και να της μιλάει για μυστικά του παρελθόντος. Η Κάλι αρχίζει να φοβάται ότι από το Sundial μονάχα μία από τις δύο θα φύγει ζωντανή…
Μητέρα και κόρη ξεκινούν ένα σκοτεινό, μοναχικό ταξίδι στο παρελθόν με την ελπίδα ότι θα σώσουν το μέλλον τους.
Ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ για τα μυστικά που κρύβουμε από αυτούς που αγαπάμε περισσότερο.
Στοιχεία του βιβλίου
Τίτλος: Σαντάιαλ (Sundial)
Συγγραφέας: Catriona Ward
Μετάφραση: Μαρία Σπαθή
Εκδοτικός: Μεταίχμιο
Σελίδες: 400
Έκδοση: 12/3/2024
ISBN: 978-618-03-3900-0
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα