Πρώτη μου επαφή με τη συγγραφέα και σίγουρα θα πω ότι το «Snap» με απορρόφησε. Δεν είναι από τα αστυνομικά που έχουν γρήγορη πλοκή και πολύ αίμα, είναι από αυτά που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις κατά κάποιον τρόπο κοινωνικά.
Προσωπική άποψη: Βίκυ Ζηλιασκοπούλου
Ο Τζακ, δεκατεσσάρων ετών, τρία χρόνια μετά την εξαφάνιση της μητέρας του παλεύει να “κάνει κουμάντο” και να μεγαλώσει μόνος του τις δύο μικρότερες αδερφές του. Ο πατέρας τους έφυγε και τους άφησε μόνους και ο Τζακ σε τόσο μικρή ηλικία αναγκάστηκε να λειτουργήσει ως προστάτης οικογενείας και να κρατήσει τον εαυτό του και τις μικρές ζωντανούς και υγιείς. Εννοείται ότι υπάρχουν δυσλειτουργίες στην οικογένεια, παραβατικότητα και ψυχολογικά προβλήματα σε όλα τα παιδιά, και η συγγραφέας φροντίζει να μας δώσει μια μικρή εικόνα για πολλά από αυτά.
Σε κανέναν δεν έλειψαν. Δεν είχαν ξαναγυρίσει στο σχολείο μετά το θάνατο της μητέρας τους, όπως ο πατέρας τους δεν είχε ξαναγυρίσει στη δουλειά του. Ο Άρθουρ Μπράιτ είχε μιλήσει για κατ’ οίκον εκπαίδευση, αλλά το μόνο που σήμαινε αυτός ο βαρύγδουπος όρος ήταν ότι δεν επιτρεπόταν να παρακολουθούν τηλεόραση μεταξύ εννιά το πρωί και τρεις το απόγευμα.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον Τζακ και εμείς παρακολουθούμε το πόσο πολύ παλεύει για να φέρει φαγητό στο σπίτι και για να ανταπεξέλθει στις ευθύνες που έχει αναλάβει. Σταδιακά μαθαίνουμε το πώς αισθάνονται όλα τα αδέρφια για τη δολοφονία της μητέρας τους, αλλά και το πώς έχει επιδράσει το γεγονός στον χαρακτήρα και στη συμπεριφορά των δύο μικρότερων παιδιών. Ταυτόχρονα εξελίσσεται και η ιστορία της Κάθριν, μιας μέλλουσας μητέρας η οποία βρίσκει δίπλα στο κρεβάτι της ένα μαχαίρι και ένα απειλητικό σημείωμα. Φυσικά, οι δύο ιστορίες εμπλέκονται κάποια στιγμή και μάλιστα με αρκετά έξυπνο τρόπο, μπορώ να πω.
Δεν ξέρω, νομίζω ότι η κατηγοριοποίηση του μυθιστορήματος στα αστυνομικά είναι λάθος. Δεν μου ταιριάζει κι ας έχει αστυνομικούς και μια δολοφονία. Όσο διάβαζα δεν είχα ούτε την ελάχιστη περιέργεια για τον δολοφόνο, το πιο έντονο συναίσθημα που ένιωθα ήταν συμπόνια για τα παιδιά και λίγο περισσότερο για τον Τζακ, που ανέλαβε τεράστιες ευθύνες χωρίς να είναι ηλικιακά έτοιμος. Όλη η ιστορία είναι μια θαυμάσια καταγραφή της ψυχολογίας του και της ανάγκης του να βρει λίγες στιγμές ηρεμίας και οικογενειακής θαλπωρής με όποιον τρόπο μπορεί. Και εσύ ως αναγνώστης ό,τι και να διαβάζεις τον δικαιολογείς, δεν γίνεται αλλιώς, γιατί τον λυπάσαι. Αγαπημένος ήρωας.
Ο Τζακ συνέχισε να τρέχει, εξακολουθώντας να μην καταλαβαίνει για ποιο λόγο το έκανε, πέρα από το γεγονός ότι η Μέρι πεινούσε εκείνη τη στιγμή, σωστά; Πεινούσε εκείνη τη στιγμή! Και ήταν δική του δουλειά να τη φροντίζει.
Αργή εξέλιξη, δεν υπάρχουν εντάσεις, ούτε κάποια έκπληξη στην πλοκή (για εμένα τουλάχιστον). Βρήκα αρκετές τις συμπτώσεις στην ιστορία και αυτό δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, αντίθετα ενθουσιάστηκα όταν έψαξα τη μετάφραση της λέξης Snap: εξαιρετική ιδέα να μη μεταφραστεί στα ελληνικά, ο αγγλικός όρος ταιριάζει τέλεια στην υπόθεση.
Περίληψη.
Μια γρήγορη απόφαση… θα μπορούσε να είναι η τελευταία της!
«Ο Τζακ κάνει κουμάντο», είπε η μητέρα του καθώς απομακρυνόταν στον αυτοκινητόδρομο για να καλέσει για βοήθεια. «Δε θ’ αργήσω».
Ο εντεκάχρονος Τζακ και οι δυο αδερφές του περιμένουν στο κράσπεδο του αυτοκινητόδρομου μέσα στο αποπνικτικό, χαλασμένο αυτοκίνητό τους, καβγαδίζοντας και γκρινιάζοντας μέχρι να γυρίσει η μητέρα τους. Εκείνη όμως δε γυρίζει. Ποτέ. Τίποτε δε θα είναι πλέον ξανά το ίδιο ύστερα από εκείνη την ατέλειωτη, ζεστή καλοκαιρινή μέρα.
Περνούν τρία χρόνια και ο Τζακ, δεκατεσσάρων ετών πλέον, εξακολουθεί να κάνει κουμάντο… χωρίς την παραμικρή βοήθεια.
Στο μεταξύ, στην άλλη άκρη της πόλης, μια νέα γυναίκα, η Κάθριν Γουάιλ, ξυπνά και βλέπει ένα μαχαίρι πάνω στο κομοδίνο της, καθώς και ένα σημείωμα που λέει Θα μπορούσα να σε είχα σκοτώσει. Η αστυνομία προσπαθεί να ανακαλύψει τα ίχνη ενός μυστηριώδους διαρρήκτη τον οποίο αποκαλεί Χρυσόμαλλο, λόγω της συνήθειάς του να κοιμάται στα κρεβάτια που βρίσκει στα σπίτια όπου μπουκάρει, σαν τη Χρυσομαλλούσα του παραμυθιού. Όμως, η Κάθριν δε βλέπει σε τι θα την ωφελήσει αν καλέσει την αστυνομία. Και ο Τζακ, εντελώς απρόσμενα, ίσως να πλησιάζει στην ανακάλυψη του δολοφόνου της μητέρας του.
Το Snap είναι ένα αριστουργηματικά γραμμένο μυθιστόρημα μυστηρίου που διακρίθηκε στη μακρά λίστα του βραβείου Man Booker 2018, αποδεικνύοντας πως η Μπελίντα Μπάουερ είναι μια από τις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας.
Στοιχεία βιβλίου
Τίτλος: Snap
Συγγραφέας: Bauer Belinda
Μετάφραση: Νίκος Ιβραηνίας
Εκδόσεις: Bell
Σελίδες: 416
Ημερομηνία έκδοσης: Φεβρουάριος 2019
ISBN: 978 960 620 768 6
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Επιμέλεια κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
