Andrea Bocelli. Ήταν 1958 όταν μια έγκυος γυναίκα μπήκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο με κρίση σκωληκοειδίτιδας. Οι γιατροί την προειδοποίησαν ότι ίσως είχαν προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο έμβρυο μετά την επέμβαση και την συμβούλεψαν να προχωρήσει σε άμβλωση αλλά εκείνη αρνήθηκε κατηγορηματικά. Η απόφαση της μητέρας του να τον γεννήσει είναι κάτι που ενέπνευσε τον ίδιο να δηλώσει την αντίθεσή του στην άμβλωση.
Γράφει η Χαρά Δελλή
Το παιδί γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου με γλαύκωμα και μόνο από το δεξί του μάτι έβλεπε θολά σχήματα και χρώματα.
Παρόλ’ αυτά μεγάλωσε σαν κάθε άλλο παιδί. Έμενε με την οικογένειά του σε μια μικρή φάρμα, στο χωριό La Sterza, στην Τοσκάνη, περίπου 40 χιλιόμετρα νότια της Πίζα. Η μητέρα του, Έντι, και ο μικρότερος αδερφός του, Αλμπέρτο, ζουν ακόμα εκεί.
Οι γονείς του πουλούσαν εργαλεία και έφτιαχναν κρασί. Η αγάπη του για τη μουσική έγινε φανερή από πολύ νωρίς. Όπως έλεγε η μητέρα του, μόνο η κλασική μουσική μπορούσε να τον ηρεμήσει. Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου, όταν ήταν ακόμη 6 ετών. Αργότερα, έμαθε φλάουτο, σαξόφωνο, τρομπέτα, τρομπόνι, κιθάρα και ντραμς. Μια μέρα η νταντά του, Οριάνα, του χάρισε έναν δίσκο του Ιταλού τενόρου Φράνκο Κορέλι. Ο Μποτσέλι τον λάτρεψε. Στα 7 του χρόνια, μπορούσε να ξεχωρίσει τις φωνές των πιο διάσημων τραγουδιστών της εποχής και προσπαθούσε να τους μιμηθεί….
Στα 12, σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου, έπαιζε στην θέση του τερματοφύλακα και τον βρήκε η μπάλα με δύναμη στο πρόσωπο. Προκλήθηκε αιμορραγία στο δεξί μάτι· οι γιατροί ακόμη και με βδέλλες προσπάθησαν να την σταματήσουν αλλά μάταια. Ο Μποτσέλι τυφλώθηκε. Δεν σταμάτησε όμως, να έχει φιλοδοξίες και να κυνηγά τα όνειρά του….
Όλοι συμβούλευαν το τυφλό παιδί να προσέχει αλλά εκείνος δεν το έβαλε κάτω. Συμμετείχε ακόμη και σε ιππικούς αγώνες.
Καθώς μεγάλωνα, όλοι μου έλεγαν «Μην το κάνεις αυτό, είναι επικίνδυνο», αλλά δεν με ένοιαζε. Άμα το σκεφτούμε έτσι όλα είναι επικίνδυνα. Μ’ αρέσει να ιππεύω άλογα. Μ’ αρέσει το ποδόσφαιρο. Έχω πάθος με το μποξ από τότε που ήμουν παιδί, αλλά θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου να αρχίσω να παίζω…
Σπούδασε νομική αλλά την λεωφόρο της δόξας την περπάτησε ως τενόρος και τραγουδοποιός. Είναι ο Andrea Bocelli.
“Αν ο Θεός ήταν καλλιτέχνης, η φωνή του θα έπρεπε να ακούγεται όπως του Andrea Bocelli.”
Η πρώτη του συναυλία έγινε σ’ ένα γειτονικό χωριό. Το ταλέντο του είχε αρχίσει να εκτιμάται από νωρίς. Σε ηλικία 14 ετών, ο Μποτσέλι συμμετείχε σε έναν παιδικό διαγωνισμό μουσικής στην πόλη Βιαρέτζιο, όπου τραγούδησε το «O sole mio». Οι κριτές τον ανέδειξαν νικητή. Όμως, μόλις τελείωσε το σχολείο, πήγε να σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Πίζας. Τα βράδια έπαιζε πιάνο σε μπαρ για να βγάζει χρήματα και να μπορεί να πληρώσει τα φωνητικά που έκανε. Εκεί γνώρισε και την μελλοντική σύζυγό του, Ενρίκα Σενζάτι, με την οποία έκανε δυο γιους. Παντρεύτηκαν στις 27 Ιουνίου 1992 και απέκτησαν δύο γιους, τον Φεβρουάριο του 1995 τον Άμος και τον Οκτώβριο του 1997 τον Ματέο. Το ζευγάρι χωρίζει το 2002 και η πρώην σύζυγος με τα παιδιά μένουν στην κατοικία του ζευγαριού, στην Versilia.
Για ένα χρόνο εργάστηκε ως δικηγόρος.
Από το 1992 μέχρι το θάνατό του το 1997, ο Λουτσιάνο Μπεταρίνι γίνεται ο δεύτερος δάσκαλος του Αντρέα Μποτσέλι και μαζί αρχίζουν να χτίζουν την καριέρα του τενόρου. Τότε, ο γνωστός Ιταλός ροκ σταρ Ζουκέρο μαζί με τον Μπόνο των U2, κάνουν οντισιόν για να βρουν έναν νέο τενόρο με σκοπό να πείσουν τον Λουτσιάνο Παβαρόττι να τραγουδήσει μαζί τους. Ο πρώτος έστειλε στον Λουτσιάνο Παβαρότι ένα ντέμο του τραγουδιού Miserere, στο οποίο τραγουδούσε με τον Μποτσέλι. Ο Παβαρότι εντυπωσιάστηκε με τη φωνή του και του είπε ότι το τραγούδι έπρεπε να το ηχογραφήσει επισήμως με τον Μποτσέλι και όχι με εκείνον. Το αποτέλεσμα; Το τραγούδι έγινε γνωστό σ’ ολόκληρη την Ευρώπη. Μια βαθιά φιλία ξεκίνησε μεταξύ Παβαρόττι και Μποτσέλι που κράτησε μέχρι τον θάνατο του Παβαρότι.
Το πρώτο του άλμπουμ II Mare Calmo Della Sera (1994) έγινε πλατινένιο στην Ιταλία και το δεύτερο Bocelli διπλά πλατινένιο. Ηχογράφησε συνολικά 22 άλμπουμ.
Στη συνέχεια, ο Μποτσέλι θα ερμηνεύσει τον πρώτο του ρόλο, τον Macduff από την όπερα «Macbeth» του Βέρντι, στο «Teatro Verdi» στην Πίζα. Το 1995, ο Αντρέα Μποτσέλι θα τραγουδήσει ξανά στο Σαν Ρέμο, όπου κερδίζει την 4η θέση με το εμβληματικό τραγούδι «Con te Partirò». Μετά από αυτή την παρουσία ήρθε και η πρόσκληση από τον Παβαρόττι να τραγουδήσει στην ετήσια φιλανθρωπική εκδήλωση που οργάνωνε. Η συναυλία αυτή έμεινε αξέχαστη.
Ο Αντρέα Μποτσέλι το 1998 έπαιξε τον Ροντόλφο στο «La bohème» στο Teatro Comunale στο Κάλιαρι. Στις 5 Μαΐου, εμφανίστηκε στο Μόντε Κάρλο, κερδίζοντας δύο Παγκόσμια Μουσικά Βραβεία για τους «Καλύτερους Ιταλούς Τραγουδιστές» και «Καλύτερη Κλασική Ερμηνεία».
Ο Αντρέα Μποτσέλι έχει συμπεριληφθεί στη λίστα του Guinness Book of World Records, όταν κυκλοφόρησε το κλασικό άλμπουμ «Sacred Arias», καθώς τα τραγούδια του άλμπουμ κατάφεραν να είναι ταυτόχρονα στις τρεις πρώτες θέσεις στα charts των US Classical Albums. Το 2006 έγινε Αξιωματικός του Τάγματος της Αξιοσύνης από την ιταλική δημοκρατία. Στις 2 Μαρτίου 2010 το όνομα του Αντρέα Μποτσέλι μπαίνει σε αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Hollywood για την συμβολή του στο Live Theatre.
Στις 30 Απριλίου 2000, ο πατέρας του, Αλεσάντρο, πέθανε. Η μητέρα του τον ενθάρρυνε να τηρήσει τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις κι έτσι, την 1η Μαΐου 2000 τραγούδησε για τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ στη Ρώμη και επέστρεψε αμέσως στο σπίτι για την κηδεία. Στις 5 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, στη συναυλία που κινηματογραφήθηκε από το PBS για το Αmerican Dream — Andrea Bocelli’s Statue of Liberty Concert, ο Andrea Bocelli αφιέρωσε το τραγούδι «Sogno», από τον ομώνυμο δίσκο του 1999, στη μνήμη του πατέρα του.
Από τις 11 Αυγούστου 2003, ένα κομμάτι της παραλίας στο Jesolo, στην ιταλοαδριατική ακτή, έχει πάρει το όνομα του Μποτσέλι.
Το 2006 ο Αντρέα Μποτσέλι επηρέασε τον δήμο της πόλης καταγωγής του να χτίσει ένα υπαίθριο θέατρο, που ονομάστηκε «Teatro del Silenzio». Ο ίδιος είναι ο πρόεδρός του και δίνει μία και μοναδική συναυλία ετησίως, περίπου κάθε Ιούλιο. Τον υπόλοιπο χρόνο το θέατρο παραμένει σιωπηλό.
Το 2002 γνωρίζει την κατά 25 χρόνια νεότερή του Βερόνικα Μπέρτι, με την οποία αρχικά η σχέση τους είναι επαγγελματική, καθώς εκείνη είναι μάνατζερ του. Αργότερα όμως γίνεται πιο προσωπική. Το Σεπτέμβριο του 2011, το ζευγάρι ανακοίνωσε ότι περιμένουν το πρώτο τους παιδί. Η κόρη τους γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 2012 και ονομάστηκε Βιρτζίνια.
Ο Αντρέα Μποτσέλι και η Βερόνικα Μπέρτι παντρεύτηκαν στις 21 Μαρτίου 2014, πρώτη μέρα την Άνοιξης και ημέρα γενεθλίων της μικρής Βιρτζίνια, στο Sanctuary of Montenero στην παραλιακή πόλη του Λιβόρνο της Ιταλίας. Παρόντες στο γάμο ήταν και οι δύο γιοι του Μποτσέλι από τον πρώτο του γάμο. Το ζευγάρι ζει σε μια βίλα στο Forte dei Marmi δίπλα στην Μεσόγειο.
Σήμερα είναι από τους σημαντικότερους ανθρώπους στο μουσικό στερέωμα και φανατικός θαυμαστής της ποδοσφαιρικής ομάδας Inter Milan.
Η αυτοβιογραφία του Αντρέα Μποτσέλι κυκλοφόρησε το 2002 και περιγράφει την ζωή του από τα παιδικά χρόνια μέχρι την απώλεια της όρασής του στα 12, και την προσπάθειά του να μάθει μουσική με την βοήθεια της μεθόδου Μπράιγ. Το βιβλίο ενέπνευσε και την ταινία του 2017 «The Music of Silence», που περιγράφει τη ζωή του σπουδαίου τενόρου μέχρι το ξεκίνημα της σπουδαίας καριέρας του. Ο ίδιος ο Μποτσέλι εμφανίζεται σε μια μόνο σκηνή της ταινίας για να τραγουδήσει ενώ σε όλη την ταινία ακούγεται η φωνή του ως αφηγητής.
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
