Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
More
    ΑρχικήΒιογραφίεςΓκέλυ Μαυροπούλου

    Γκέλυ Μαυροπούλου

    -

    Η ηθοποιός Γκέλυ Μαυροπούλου γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1932 στη Θεσσαλονίκη. Γονείς της ήταν οι επίσης ηθοποιοί Άγγελος Μαυρόπουλος και Μαρίκα Κρεβατά.

    Γράφει η Χαρά Δελλή

    Σπούδασε στη Γαλλική Ακαδημία Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν. Καθηγητές της στη σχολή, ήταν μεταξύ άλλων ο Κάρολος Κουν, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος και ο Μίνως Βολανάκης.

    Γκέλυ ΜαυροπούλουΤο 1953 πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο με την κωμωδία του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο Μπαμπάς εκπαιδεύεται» και ακολούθησε η συμμετοχή της στην κωμωδία του Νίκου Τσιφόρου «Η Ωραία των Αθηνών» (1954), δίπλα στον Νίκο Σταυρίδη, τον Μίμη Φωτόπουλο, τη Σπεράντζα Βρανά και τη Γεωργία Βασιλειάδου. Το 1955 έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο, στο θέατρο Κοτοπούλη, με τον θίασο Δημήτρη Μυράτ – Μελίνας Μερκούρη στο έργο του Τζορτζ Άξελροντ «Επτά χρόνια φαγούρα».

    Στο θέατρο έγινε γρήγορα πρωταγωνίστρια, είτε ως θιασάρχης είτε συμπράττοντας με άλλους θιάσους, παίζοντας από νεοελληνική κωμωδία έως κλασικό ρεπερτόριο -από την κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης» με τον θίασο των Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου έως τους «Βρικόλακες» του Ερίκου Ίψεν στο Εθνικό Θέατρο, δίπλα στην Κατίνα Παξινού, στην «Ορέστεια» του Αισχύλου, στον «Φιλάργυρο» του Μολιέρου, αλλά και στον «Δον Ζουάν» του ίδιου συγγραφέα, δίπλα στον Δημήτρη Χορν.

    «Δεν αγάπησα ποτέ το θέατρο. Κάθε βράδυ ευχόμουν να μην έρθουν θεατές και να μη γίνει η παράσταση»

    Παράλληλα, η καριέρα της στο σινεμά συνεχιζόταν ακάθεκτη, με έργα όπως «Η θεία από το Σικάγο», «Έγκλημα στο Κολωνάκι», «Εταιρεία θαυμάτων» κ.ά. Έπαιξε σε κωμωδίες και σε δράματα, αλλά τα χρόνια του ‘60 «ειδικεύτηκε» στις μελό ταινίες που τότε ήταν πολύ της μόδας.

    Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ένας νέος δρόμος άνοιξε για την Γκέλυ Μαυροπούλου. Με πρόσκληση του Νίκου Φώσκολου μεταπήδησε στην τηλεόραση, όπου έκανε τεράστια επιτυχία με τον θρυλικό «Άγνωστο Πόλεμο», στο ρόλο της Χριστίνας Ψάχου, κάνοντας όλη την Ελλάδα να αγωνιά για το μέλλον της.

    Η επιτυχία του «Άγνωστου Πολέμου» οδήγησε τον Φίνο να γυρίσει την ταινία «Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές» με τους πρωταγωνιστές του «Άγνωστου Πολέμου», δηλαδή την ίδια και τον Άγγελο Αντωνόπουλο, σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Τάκη Βουγιουκλάκη.

    Στην τηλεόραση έπαιξε σε πολλές ακόμη σειρές, όπως το «Εν τούτω νίκα» του Νίκου Φώσκολου, «Τα Αρραβωνιάσματα» του Κώστα Καραγιάννη, «Ποιος Σκότωσε τον Άβελ» του Δημήτρη Ποντίκα κ.ά.

    Μετέφρασε επίσης τα θεατρικά έργα «Χωριστά τραπέζια» του Τέρενς Ράτιγκαν (ανέβηκε το 1965-66 από τον θίασο Μάνου Κατράκη-Έλσας Βεργή) και «Σύστημα Φαμπρίτζι» του Αλμπέρ Υσόν (ανέβηκε το 1973 από τον θίασο Άγγελου Αντωνόπουλου).

    Υπήρξε μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ).

    Τιμήθηκε από το θεατρικό Φεστιβάλ Ιθάκης (1977) για την ερμηνεία της στο έργο «Χιροσίμα, αγάπη μου». Επίσης, τιμήθηκε με το Βραβείο «Κυβέλη» το 2008 για το σύνολο της θεατρικής της σταδιοδρομίας. Σύζυγός της, κατά το διάστημα 1955-1967, υπήρξε ο επίσης ηθοποιός Στέφανος Στρατηγός.

    Έχοντας μοναδική συντροφιά της ένα γέρικο πεκινουά, η άλλοτε ντίβα του ελληνικού κινηματογράφου και γόνος δύο πολύ σπουδαίων ηθοποιών, έφυγε από τη ζωή μόνη, με άνοια, ξεχασμένη και βυθισμένη στις σκέψεις του ένδοξου παρελθόντος της στο διαμέρισμα όπου ζούσε στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Αττικής, στις 19 Ιουλίου.

    Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ.

    ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

    εισάγετε το σχόλιό σας!
    παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ