Μηνύματα από τα Ηλύσια Πεδία. O Νίκος Φερεντίνος γεννήθηκε το 1978. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε στην παθολογία. Ζει στην Πάτρα με την οικογένειά του, έχει δύο παιδιά και εργάζεται ως ιδιώτης ιατρός. Αυτά επιγραμματικά.
Προσωπική άποψη: Χρήστος Αζαριάδης
Πάμε λίγο πιο εξειδικευμένα. Το βιογραφικό του δίνει την εικόνα ενός ανθρώπου με έντονη πολιτική συνείδηση και ζωηρή δραστηριοποίηση για την υπεράσπιση των πιστεύω του. Και τα στοιχεία αυτά είναι φανερά μέσα από τη γραφή του.
Όπως όλοι οι άνθρωποι που έχουν κάτι να αφηγηθούν, έτσι και ο Νίκος Φερεντίνος ξεκίνησε από τη σωστή πλευρά του βιβλίου, αυτή του αναγνώστη. Από μικρή κιόλας ηλικία, διάβασε πολλά είδη λογοτεχνίας, αλλά περισσότερο τον κέρδισε ο μεγάλος παραμυθάς Ιούλιος Βερν και η Επιστημονική Φαντασία.
Ένας από τους σπουδαιότερους πρεσβευτές της Επιστημονικής Φαντασίας, ο Ισαάκ Ασίμωφ, πάντα φοβόταν ότι η τεχνολογία εξελίσσεται πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι ο άνθρωπος αποκτά σοφία. Και μέσα από τα περισσότερα έργα του περιέγραφε τα ενδεχόμενα της μη ορθής χρήσης της τεχνολογίας και προσπαθούσε να προειδοποιήσει την κοινωνία για τους κινδύνους που ελλοχεύουν.
Ο συγγραφέας μοιάζει να συνεχίζει τις διδαχές του Αμερικανού συγγραφέα και υπόσχεται μέσα από το έργο του ένα όνειρο ετών. Μία ιδέα που θα έκανε πολλούς να κοιμούνται πιο ήσυχα το βράδυ: τη συνέχιση της ζωής ακόμη και μετά τον θάνατο. Μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων πλάθει έναν ψηφιακό παράδεισο, μία ουτοπική κοινωνία, χωρίς χρήμα, χωρίς εργασία, χωρίς παρανομίες (μιας και δεν υπάρχουν νόμοι), χωρίς υποχρεώσεις. Όλα τα υλικά αγαθά είναι δωρεάν. Για τις εργασίες υπάρχουν υποστηρικτικοί χαρακτήρες, οι οποίοι όμως είναι τόσο ανθρωπόμορφοι και η συμπεριφορά τους τόσο ρεαλιστική, που ο αναγνώστης δεν γνωρίζει ποιος είναι πραγματικός άνθρωπος και ποιος μέρος του προγράμματος.
Σε μία μεγάλη αφίσα σε έναν τοίχο του γραφείου αυτού έγραφε με μεγάλα γράμματα: ”Θέλετε να παρατείνετε τον χρόνο της ζωής σας; Τα Ηλύσια Πεδία σάς περιμένουν”. Και πίσω από τον πάγκο της υποδοχής έβρισκες ευγενικές κοπέλες, που προσπαθούσαν να δώσουν στον κόσμο να καταλάβει ότι ήταν δυνατόν η συνείδησή τους να περάσει σε έναν υπολογιστή και έτσι να υπερκεράσουν το εμπόδιο του θανάτου τους.
Ωστόσο, για πόσο καιρό μπορεί να συμπεριφερθεί νόμιμα ένας άνθρωπος όταν δεν υπάρχουν νόμοι να τον συγκρατούν; Ή όταν δεν έχει προβλεφθεί τιμωρία; Αυτά τα αριστοτελικά ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει ο συγγραφέας και μάλιστα με μία σημαντική παράμετρο: το εργαστήριο όπου διεξάγεται το πείραμα των Ηλυσίων Πεδίων, για μία σειρά από λόγους τερματίζει τη λειτουργία του. Και οι κάτοικοι του Παραδείσου είναι κυριολεκτικά ανέλεγκτοι. Και αβοήθητοι.
Ο συγγραφέας οικοδομεί αργά και μεστά έναν ψηφιακό κόσμο, με χαρακτήρες ζωντανούς, με τα ελαττώματά τους και τις φοβίες τους. Ειδικά το δεύτερο είναι το πιο επικίνδυνο στοιχείο τους, καθώς ο άνθρωπος όταν φοβάται είναι απρόβλεπτος. Έτσι, λοιπόν, ξεκινά μία μάχη στον τεχνητό παράδεισο. Ένας πόλεμος για τον έλεγχο. Και η πρώτη ανθρώπινη Εδέμ μετατρέπεται σε ένα πεδίο μάχης, με τρέξιμο, με φυλακίσεις, με έριδες.
Στο μυαλό του αναγνώστη, οι κάτοικοι του παραδείσου είναι όσοι κέρδισαν την αιώνια διαμονή τους με την καλοκάγαθη συμπεριφορά τους στον επίγειο κόσμο. Αν, όμως, το εισιτήριο δεν είναι ο πρότερος βίος αλλά το χρηματικό αντίτιμο, γίνεται προφανές ότι η ποιότητα των κατοίκων δεν είναι η ιδανική.
Η ιδέα του βιβλίου είναι ευφυής, διότι ο Νίκος Φερεντίνος καταπιάνεται με μία ιδέα που έχει απασχολήσει και συνεχίζει να απασχολεί πολύ κόσμο: την αποφυγή του μοναδικού αναπόφευκτου στην ανθρώπινη ζωή. Αλλά ακόμα και εκεί, πολλά πράγματα μπορούν να πάνε πολύ πολύ στραβά.
Με έμμεσους αλλά φανερούς προβληματισμούς για την ανθρώπινη φύση, με γραφή ξεκούραστη, καθημερινή, και με ζωντανούς διαλόγους, ο συγγραφέας συνθέτει ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα για ένα αύριο που δεν είναι πλέον τόσο μακρινό. Επενδύει δε μεγάλο μέρος του βιβλίου στο χτίσιμο των χαρακτήρων και αυτό ίσως είναι ένα από τα ελάχιστα αρνητικά του βιβλίου, διότι θα μπορούσε να έχει αποφύγει αρκετές σελίδες που δεν επαναλαμβάνουν μεν, αλλά ίσως κάποιους τους κουράσουν. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί μία αξιόλογη και καλοδουλεμένη προσπάθεια, με αρχή, μέση και τέλος.
Περίληψη: Τα «Ηλύσια Πεδία» είναι ένας ψηφιακός παράδεισος. Είναι ένα πείραμα που λαμβάνει χώρα σε ένα ιδιωτικό εργαστήριο στην Ελλάδα του μέλλοντος. Εθελοντές που πάσχουν από ανίατες ασθένειες επιθυμούν, πριν πεθάνουν, να περάσει η συνείδησή τους στην πραγματικότητα αυτή. Εκτός από αυτούς στον κόσμο μπαίνουν και χαρακτήρες τεχνητής νοημοσύνης, προκειμένου να τους υπηρετούν και να συμπληρωθούν τα διάφορα κενά. Οι άνθρωποι που περνούν μέσα ξεκινούν μια νέα ζωή. Σε αυτή δεν αργούν να κάνουν πράξη πάθη που είχαν για χρόνια καταχωνιασμένα μέσα τους, να ακολουθούν ακόμα και σκέψεις που δεν τολμούσαν στη ζωή τους να ομολογήσουν ούτε στον εαυτό τους.
Τι θα γίνει όταν το πείραμα για οικονομικούς λόγους διακοπεί; Ποια θα είναι η τύχη των ανθρώπων μέσα στο σύστημα; Ποια θα είναι η αλληλεπίδρασή τους με τους χαρακτήρες τεχνητής νοημοσύνης; Και το κυριότερο, πού θα τους οδηγήσουν τα πάθη τους;
Μια περιπέτεια γεμάτη ανατροπές έρχεται να βάλει προβληματισμούς γύρω από το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης και, κυρίως, να θέσει αντιλήψεις που είναι εδραιωμένες στο μυαλό μας σε μια εντελώς καινούργια βάση.
Στοιχεία Βιβλίου
Τίτλος: Μηνύματα από τα Ηλύσια Πεδία
Συγγραφέας: Νίκος Φερεντίνος
Eκδόσεις: Πηγή
Σελίδες: 776
ISBN: 978-960-626-402-3
Ημερομηνία έκδοσης: Απρίλιος 2021
Επιμέλεια: Ζωή Τσούρα
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
