Οι υπόλοιποι απλώς ζούμε εδώ
Προσωπική άποψη: Παναγιώτα Γκουτζουρέλα
Ζούμε σε έναν κόσμο που νομίζουμε πως λίγο πολύ γνωρίζουμε. Έτσι δεν είναι; Θέλω να πω, γνωρίζουμε την πόλη μας, την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τους γνωστούς μας και ό, τι συμβαίνει γύρω μας. Στο περίπου… Και έρχεται ο Πάτρικ Νες με τον δικό του κόσμο. Που ναι, μοιάζει υπερβολικά πολύ με τον δικό μας. Αλλά…
Όταν η πραγματικότητά σου θυμίζει – εξωφρενικά πολύ – ταινία θρίλερ που περιμένεις το ”καλό” σημείο που θα σε κάνει να ανατριχιάσεις.
Όταν οι απέθαντοι, τα ψυχοφάγα φαντάσματα, τα βαμπίρ, οι θεοί είναι αληθινοί και τα ίντι παιδιά κυκλοφορούν εκεί κοντά σου. Όταν είσαι δεκαεφτά χρονών και τίποτε δεν πάει καλά. Τότε ξέρεις. Βρίσκεσαι στον κόσμο του Πάτρικ Νες και του Μάικ.
Σε μια μικρή, άσημη πόλη των Η.Π.Α. μια παρέα λυκειόπαιδων θα μας απασχολήσει έντονα. Μια ανάσα από την αποφοίτηση.
Ο Μάικ ζει σε αυτή την πόλη με την οικογένειά του. Πατέρας ανάξιος λόγου, μητέρα με έντονη πολιτική καριέρα και αρκετά αδιάφορη και δύο αδελφές που ισοσκελίζουν επάξια τους μη άξιους γονείς. Η Μελ, ένα χρόνο μεγαλύτερη και η Μέρεντιθ, η μικρούλα, αξιαγάπητη αδελφή. Η παρέα ολοκληρώνεται από τον Τζάρεντ και από τη Χάννα. Σε αυτή την παρέα προστίθεται και ο Νέιθαν, ένα παιδί που πήρε μετεγγραφή στο σχολείο τους και ο νεαρός γιατρός της πόλης, Στιβ.
Σχεδόν όλοι τους έχουν τα θεματάκια τους με τη ζωή που ζουν (κλασική εφηβεία). Ο Μάικ εδώ και καιρό πάσχει από ΙΨΔ, έναν ψυχαναγκασμό να επαναλαμβάνει κινήσεις ξανά και ξανά χωρίς να μπορεί να σταματήσει (εσείς, πόσες φορές μπορείτε να πλύνετε τα χέρια σας;). Η αδελφή του, Μελ, έχασε την όρεξή της για φαγητό (έχασε και μια χρονιά στο σχολείο εξ αιτίας αυτού) και προσπαθεί να συνέλθει από τη νευρική ανορεξία.
Ο Τζάρεντ είναι ο περίεργος μεγαλόσωμος τύπος που οι γάτες της γειτονιάς λατρεύουν και μπορεί με τα χέρια του να βοηθήσει στην ίαση τραυμάτων (πολύ κουλ για τα γούστα σας;). Η Χέννα, απλά είναι έφηβη, έχει προσφάτως διαπιστώσει πως ο έρωτας έχει άμεση σχέση με το πώς αισθάνεσαι στο στομάχι σου. (Η δεκάχρονη αδελφή του Μάικ, είναι απλά μια δεκάχρονη – χαρούμενη και φυσιολογική – άλλωστε, δεν είναι έφηβη ακόμη.)
Η παρέα το μόνο που θέλει είναι να αποφοιτήσει από το λύκειο και να ξεκινήσει τη ζωή της. Αν και γνωρίζουν πως θα χωριστούν οι δρόμοι τους. Οι τελευταίες εβδομάδες που περνούν μαζί είναι και αυτές που τους κάνουν να συνειδητοποιήσουν αλήθειες για τον εαυτό τους και για τον κόσμο γύρω τους. Έναν κόσμο όπου τα ίντι παιδιά είναι… ίντι παιδιά. Περίεργα, με δική τους κλίκα, υπάρχουν γύρω τους.
Μάικ: Σε ό, τι με αφορά, η μόνη μου επιθυμία είναι να αποφοιτήσω. Και να περάσω ένα τελευταίο καλοκαίρι με τους φίλους μου. Και να φύγω για σπουδές. Και θέλω να φιλήσω (ή και κάτι παραπάνω) τη Χέννα (παραπάνω από) μία φορά. Και μετά να ξεκινήσω να μαθαίνω πώς θα είναι η υπόλοιπη ζωή μου.
Εσείς όχι;
Πολλά συμβαίνουν σε αυτήν την μικρή πόλη. Γαλάζιες λάμψεις από το πουθενά, θάνατοι (μόνο των ίντι παιδιών), κάτι υποβόσκει και όλοι είναι σε αναμονή καθώς συνεχίζουν την καθημερινότητά τους. Εδώ ταιριάζει απόλυτα ο τίτλος του βιβλίου: Οι πρωταγωνιστές είναι τα ίντι παιδιά. Οι υπόλοιποι απλώς ζούμε εδώ.
Το να ζεις απλώς εδώ δε είναι και τόσο εύκολο. Έχεις τις προσωπικές σου λούπες να ξεπεράσεις, να ζήσεις τον έρωτα, να βρεις τις σωστές ισορροπίες με τους γονείς και τους φίλους σου και τέλος, έχεις να τα βρεις με τον εαυτό σου.
Μάικ: Συγγνώμη, αλλά ποιο το νόημα να υποκρινόμαστε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει; Ποιο το νόημα να υποκρινόμαστε για οτιδήποτε; Θα μπορούσαμε να εξακολουθήσουμε να εκδηλώνουμε φόβο απέναντι στην παραδοχή πως υπάρχουν πράγματα που δε γνωρίζουμε, και ύστερα το μέλλον θα ερχόταν να μας καταπιεί ούτως ή άλλως και θα μετανιώναμε που δεν κάναμε όσα θέλαμε να κάνουμε. Με πιάνεις;
Γαλάζιες λάμψεις σκίζουν τον ουρανό, ανατινάζονται συναυλιακοί χώροι αλλά και το σχολείο, συμμαθητές (ίντι συμμαθητές) πεθαίνουν χωρίς κανείς να ασχολείται περισσότερο από μια απλή αναφορά στο γεγονός, η αστυνομία έχει καταβληθεί από μπάτσους με γαλάζια μάτια, ένα πεθαμένο ελάφι μετά από δύο μέρες σήψης ανασταίνεται. Οι ενήλικες αδιαφορούν. Και οι ήρωές μας ζουν μέσα σε όλα αυτά τη δική τους αλήθεια.
Το Οι υπόλοιποι απλώς ζούμε εδώ είναι το πιο περίεργο βιβλίο που έχω διαβάσει. Δύο ιστορίες εκτυλίσσονται ταυτόχρονα: αυτή του Μάικ και της παρέας του και αυτή των ίντι παιδιών που τη βιώνουμε ταυτόχρονα με… συνοπτικές διαδικασίες μιας και ο συγγραφέας μας ενημερώνει στην αρχή κάθε κεφαλαίου επιγραμματικά για τις εξελίξεις.
Αν έπρεπε να εξάγω συμπέρασμα αναφορικά σε όλα όσα έγραψα είναι το εξής:
Ίσως υπάρχει κάτι μεγαλύτερο και πέρα από τις δυνάμεις σου που συντελείται στον κόσμο που ζεις. Μπορεί να έρχεται η συντέλεια του κόσμου. Μπορεί το μέλλον να είναι επισφαλές και να μην μπορείς να κάνεις τίποτε γι αυτό. Αυτό όμως που μπορείς να κάνεις, κι ας μην είσαι ο εκλεκτός, κι ας μην είσαι ούτε καν κάτι ιδιαίτερο παρά μόνο ένας απλός έφηβος, είναι να αξίζει η κάθε σου μέρα. (Πάτρικ, αν δεν κατάλαβα σωστά το νόημα της ιστορίας σου, σου επιτρέπω να με κάνεις μεζεδάκι στα ψυχοφάγα φαντάσματα σε επόμενο βιβλίο σου.)
Έχω ακόμη την απορία για το τι ακριβώς είναι τα ίντι παιδιά. Είναι τα εκλεκτά αλλά εκλεκτά ως προς τι; Για την προτίμηση των Απέθαντων να κυριαρχήσουν στη Γη μέσω των σωμάτων τους; Επίσης αναρωτιέμαι για τη χρησιμότητα των απέθαντων, των ψυχοφάγων φαντασμάτων, των βαμπίρ και των θεών στην εξέλιξη της ιστορίας. Οκ, για τους θεούς πάω πάσο μιας και ο Τζάρεντ θα αποκτήσει υψηλόβαθμη θέση ανάμεσά τους και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα χρειαστείς τη βοήθεια ενός θεού των αιλουροειδών και μάλιστα πτυχιούχου στα μαθηματικά.
Είμαι όμως απολύτως ικανοποιημένη ως προς την υπόλοιπη μυθοπλασία της ιστορίας. Εξαιρώντας τα εξωφρενικά συμβάντα, η ζωή των εφήβων είναι απόλυτα αληθοφανής και φυσιολογική. Με τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, τις απόλυτες δηλώσεις, τα έντονα συναισθήματα και την κλασική ανασφάλεια – όλα τα ωραία της εφηβείας δηλαδή.
Μάικ: Ανεβαίνω στη σκηνή, νιώθοντας ακόμα ότι βρίσκομαι στη θάλασσα, πως έχασα μόλις την οπτική επαφή με την ακτή και πως, παρότι προς το παρόν έχω δυνάμεις να κολυμπήσω, δεν ξέρω για πόση ώρα θα αντέξω.
Αν βρεθεί στον δρόμο σας, μην προσπεράσετε αυτή την παρέα. Ελάτε μετά να συζητήσουμε και να μου εξηγήσετε τι δεν κατάλαβα σε αυτό το βιβλίο.
Περίληψη: Τι γίνεται αν δεν είσαι ίντι παιδί, από αυτά που αποκρούουν ζόμπι ή ό,τι, τέλος πάντων, είναι αυτή η καινούρια φάση με τα γαλάζια φώτα και τους θανάτους;
Τι γίνεται αν είσαι σαν τον Μάικυ;
Ο οποίος το μόνο που θέλει είναι να αποφοιτήσει προτού κάποιος ανατινάξει το σχολείο. Πάλι. Κάποιες φορές πρέπει απλώς να βρεις με ποιον τρόπο ακόμα και μια συνηθισμένη ζωή μπορεί τελικά να είναι ασυνήθιστη.
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Οι υπόλοιποι απλώς ζούμε εδώ
Συγγραφέας: Ness Patrick
Εκδότης: Εκδόσεις Πατάκη
ISBN: 9789601674568
Αριθμός Σελίδων: 352
Προτεινόμενη Ηλικία: 15+
Έτος Έκδοσης: 2017
