Στη σημερινή συνέντευξη στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε τη φιλόλογο και συγγραφέα Λία Ασημή, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Ο Ήφαιστος και τα παπούτσια του» από τις εκδόσεις The Βook project.
Συνέντευξη
Ρωτάει η Αγγελίνα Παπαθανασίου
Kαλησπέρα. Σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχωρείτε. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήρθε τυχαία ή ήταν ένα όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα;
Λ.Α Καλησπέρα και σε σας. Να σας ευχαριστήσω, με τη σειρά μου, για την ευκαιρία που μου δίνετε να μοιραστώ όλα αυτά που αγαπώ!
Η συγγραφή προέκυψε από τα παιδικά μου χρόνια, όταν έστελνα ραβασάκια στους γονείς μου ως διαπραγματευτικό μέσο για να πετύχω τον σκοπό μου. Ακούγεται αστείο, το ξέρω, αλλά έτσι ξεκίνησε η «συγγραφική μου καριέρα».
Στη συνέχεια, πρόσθεσα -άθελά μου- και λίγο λυρισμό στα γραπτά μου. Για χρόνια ο αδερφός μου γελούσε με τη φράση που χρησιμοποιούσα όταν ξεκινούσα ένα κείμενο. Άρχιζα κάπως έτσι: «Μια μέρα που ήταν νύχτα». Το τι πείραγμα έτρωγα, δεν λέγεται, αλλά δεν το έβαλα κάτω! Προχώρησα, γράφοντας κρυφά σε ένα τετράδιο ό,τι αστείο και “κουφό” έλεγα ή άκουγα, συνήθως από κουβέντες με φίλους και συμμαθητές μου. Το έβρισκα πολύ αστείο να έχω μαζεμένα όλα τα μαργαριτάρια μας, μόνο για μένα, και ακόμα πιο αστείο μου φαίνεται κάτι σχετικό που θα σας αποκαλύψω στη συνέχεια! Τα επόμενα χρόνια, σχεδόν πάντα χρησιμοποιούσα τη γραφή ως μέσο για να ξορκίσω οτιδήποτε με άγχωνε. Το έκανα ενστικτωδώς γιατί με ηρεμούσε.
Παρ’ όλα αυτά, δεν ονειρευόμουν ποτέ να γίνω συγγραφέας. Αυτός ο στόχος προέκυψε τα τελευταία χρόνια, όταν μετά από ένα σεμινάριο γραφής παραμυθιού που παρακολούθησα με εισηγήτρια την Άννα Αθανασιάδου, ένιωσα πράγματα που ποτέ δεν είχα αισθανθεί. Όταν πρωτομοιράστηκα κείμενά μου και όταν άκουσα κείμενα άλλων συναδέλφων, όλη αυτή η αλληλεπίδραση με έκανε να νιώσω σαν να βρίσκομαι σπίτι μου. Το ότι κάποια από αυτά μπορούσαν να προκαλέσουν συναισθήματα, έστω και σε ένα άτομο, με έκανε να σκεφτώ για πρώτη φορά… «Βρε λες;».
Επιλέξατε για ήρωά σας τον Ήφαιστο. Μιλήστε μας για τον ήρωα του βιβλίου σας.
Λ.Α. Ο Ήφαιστος είναι ο αγαπημένος μου Ολύμπιος θεός, αρχικά γιατί έχει στοιχεία που είναι πολύ κοντά μας. Έχει χαρακτηριστικά ανθρώπινα, καθόλου θεϊκά. Είναι ένα “αουτσάιντερ” που κατάφερε να ξεχωρίσει με το ταλέντο, τη δημιουργικότητα και το πάθος του. Νομίζω, με ένα κομμάτι του, μπορεί να ταυτιστεί κάθε ανθρώπινη ψυχή και να αποτελέσει έμπνευση για μικρούς και μεγάλους! Αυτό ακριβώς ένιωθα όταν έγραφα τον “Ήφη”, που έγινε μέλος της σειράς “Ιστορίες από τον Όλυμπο”. Είναι ένας τρελός εφευρέτης. Δεν τον βοηθούν τα πόδια του, αλλά βρήκε τρόπο να μεγαλουργήσει με τα χέρια του! Είναι δημιουργικός, έξυπνος, ταλαντούχος και το κυριότερο: παθιασμένος με αυτό που κάνει! Πώς να μη θέλεις να του μοιάσεις; Στο βιβλίο μας, αν και κουτσαίνει, δεν διστάζει να αναμετρηθεί σε έναν αγώνα δρόμου με τον Ερμή, τον γρηγορότερο της τάξης. Η ευρηματικότητά του τον έκανε να αγωνιστεί και να κερδίσει μια θέση στην καρδιά όλων!
Έχουν προγραμματιστεί το επόμενο χρονικό διάστημα παρουσιάσεις του βιβλίου σας για να το γνωρίσουν οι αναγνώστες, μικροί και μεγάλοι;
Λ.Α. Ναι! Θα είναι μια πολύ όμορφη χρονιά, με υπέροχες φθινοπωρινές συναντήσεις! Ανυπομονώ να υποδεχτώ, εδώ στα βόρεια, την καρδιά και το σώμα του “Τhe Βook project”, να μιλήσουμε για όλα, να γνωριστούμε και να απολαύσουμε αυτό το μοίρασμα.
Από πού αντλείτε έμπνευση για να γράψετε τις ιστορίες σας;
Λ.Α. Όλες οι ιστορίες που γράφω έχουν ένα καλά κρυμμένο συναίσθημα που δεν κατάφερα να διαχειριστώ όταν ήμουν παιδί. Αυτή είναι, προς το παρόν, η εσωτερική μου πυξίδα. Η έμπνευση έρχεται από το οτιδήποτε μπορεί να πυροδοτήσει εκείνο το συναίσθημα. Μπορεί να είναι ένα τραγούδι, μια κουβέντα από κάποιον, μια απορία από την κορούλα μου, οτιδήποτε!
Τι στοιχεία πρέπει να διαθέτει κατά τη γνώμη σας ένα καλό παιδικό βιβλίο;
Λ.Α. Να μιλάει στο ίδιο το παιδί. Να είναι γραμμένο αποκλειστικά για τον δικό του ψυχισμό.
Αυτή την περίοδο υπάρχουν νέοι ήρωες που σας βασανίζουν γλυκά περιμένοντας να πάρουν σάρκα και οστά;
Λ.Α. Τι ωραία ερώτηση – υπάρχουν, ναι! Σας έδωσα πιο πάνω και ένα κρυφό στοιχείο για αυτόν τον ήρωα, στο σημείο που σας μιλούσα για το μυστικό τετράδιο που κρατούσα όταν ήμουν στο δημοτικό. Είναι ο Βρασίδας, ένα υπέροχο παιδί με καλπάζουσα φαντασία και… πολλές απορίες! Δημιουργήθηκε με αφορμή εκείνο το τετράδιο και έχει να σας κάνει να γελάσετε πολύ. Ελπίζουμε να τον γνωρίσετε, κάπου εκεί κοντά στα Χριστούγεννα!
Διαβάστε την άποψή μας για το βιβλίο: Ο Ήφαιστος και τα παπούτσια του…
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες μας;
Λ.Α. Όνειρό μου είναι να γνωρίσω όσους περισσότερους μπορώ και να μιλάμε για ώρες για τους αγαπημένους μας ήρωες και ό,τι μας εμπνέει! Καλές αναγνώσεις!
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Καλή δημιουργική συνέχεια.
Λ.Α. Σας εύχομαι τα καλύτερα!
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Επεξεργασία κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
