Η Rocio Βοnilla γράφει και εικονογραφεί ένα ακόμα υπέροχο βιβλίο για παιδιά που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φουρφούρι. «Ο παππούς μου κι εγώ» είναι ο τίτλος του βιβλίου και απευθύνεται σε ηλικίες τεσσάρων ετών και άνω.
Προσωπική άποψη: Αγγελίνα Παπαθανασίου
Περιγράφεται η υπέροχη σχέση μεταξύ ενός παππού και του εγγονού του. Αφηγητής της ιστορίας ο Νίκος, που μας μιλάει για τον παππού του, τον Θανάση. Το κείμενο θυμίζει έκθεση παιδιού των πρώτων τάξεων του δημοτικού όταν τους ζητείται να περιγράψουν μέλη της οικογένειάς τους.
Μου αρέσει πολύ να μου διηγείται ιστορίες από τότε που ήταν μικρός. Μου λέει για την παρέα του. Λέει ότι ο παππούς του τους έβαζε πέτρες στις τσέπες όταν φυσούσε πολύ δυνατά. Αλλά αυτοί τις έβγαζαν.
Ο εγγονός μιλάει για τις ομοιότητες με τον παππού, για όσα του μαθαίνει, για αυτά με τα οποία ασχολούνται από κοινού.
Η σχέση τους δυνατή και ουσιαστική. Επισκέπτονται μουσεία, διαβάζουν βιβλία, πηγαίνουν μακρινές βόλτες και διασκεδάζουν στο λούνα παρκ. Παίζουν ευφάνταστα παιχνίδια και απολαμβάνει ο ένας την παρέα του άλλου.
Κι ακόμα ψοφάμε από τα γέλια κάθε φορά που θυμόμαστε εκείνη την ημέρα που καταφέραμε να γλιτώσουμε από χίλια πιράνχας κολυμπώντας με όλη μας τη δύναμη. Λίγο ακόμα και… Ήμασταν πολύ τυχεροί που μας έσωσε εκείνο το πειρατικό πλοίο.
Ο παππούς που έχει επινοήσει η συγγραφέας, δεν είναι η εικόνα του παππού που στερεοτυπικά έχουμε στο μυαλό μας, αλλά ένας παππούς με όρεξη, διάθεση για ζωή, που απολαμβάνει κάθε στιγμή της, παρέα με τον αγαπημένο του εγγονό. Ίσως να αντλεί δύναμη και ενέργεια από το παιδί της κόρης του, ίσως να θέλει να νιώσει και πάλι παιδί και να χαρεί όσα δεν έκανε στη δική του παιδική ηλικία. Ο Νίκος γίνεται η καλύτερή του παρέα. Μαθαίνει ο ένας στον άλλο καινούργια πράγματα και μοιράζονται όμορφες και χαρούμενες στιγμές.
Η συγγραφέας όμως δεν μένει μόνο στη σχέση του παππού Θανάση με τον εγγονό του Νίκο. Ο Νίκος μας παρουσιάζει τους παππούδες και τις γιαγιάδες των φίλων του. Και εδώ έχουμε ήρωες που κάνουν ενδιαφέροντα πράγματα και μας υπενθυμίζουν ότι η ζωή είναι υπέροχη σε οποιαδήποτε ηλικία.
Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι σε παστέλ αποχρώσεις. Οι εικόνες εκπέμπουν τρυφερότητα και γλυκύτητα όπως και το κείμενο. Ένα βιβλίο που μας υπενθυμίζει το λόγια του Αμερικανού συγγραφέα Oliver W. Holmes:
«Οι άνθρωποι δεν σταματούν να παίζουνε επειδή γερνάνε. Γερνάνε επειδή σταματούν να παίζουνε».
Περίληψη: Η μαμά μου λέει: «Ο παππούς κι εσύ μοιάζετε σαν δυο σταγόνες νερό!»
Αν και δεν ξέρω γιατί το λέει αυτό… Μάλλον επειδή του παππού, όπως κι εμένα, δεν του αρέσει το σπανακόρυζο.
Με τον παππού μου βολτάρουμε μαζί με τα ποδήλατα, διαβάζουμε, πάμε μερικές μέρες διακοπές το καλοκαίρι, ψωνίζουμε στη λαϊκή αγορά, τρελαινόμαστε για το γρήγορο τρενάκι στο λούνα-παρκ, τρώμε κρυφά σοκολάτες και περνάμε μαζί ζωή και κότα. Τον λατρεύω τον παππού μου. Ένα πολυβραβευμένο παιδικό βιβλίο για τις στιγμές στοργής, τρυφερότητας και μοναδικής αγάπης μεταξύ εγγονών και παππούδων.
Στοιχεία Βιβλίου
Τίτλος: Ο παππούς μου κι εγώ
Συγγραφέας: Rocio Bonilla
Εικονογράφος: Rocio Bonilla
Εκδόσεις: Φουρφούρι
ISBN: 9786185488383
Ημ. Έκδοσης: 02/2022
Επιμέλεια κειμένου: Ζωή Τσούρα
Επιμέλεια κεντρικής εικόνας: Νεκταρία Βαρσαμή-Πουλτσίδη
